Tunel Roki to droga przez Główny Pasmo Kaukaskie
Tunel Roki jest budową drogi,która łączy południową i północną Osetię. Znajduje się na odcinku autostrady Zakaukazańskiej, która leży pod górą Sokhs. Jego długość wynosi ponad trzy i pół kilometra. Północne bramy przejścia znajdują się na wysokości 2040 metrów nad poziomem morza, południowy znak przekroczył granicę 2.110 m.
Budowa przejścia rozpoczęła się w latach trzydziestychXX wiek. Oznaczało to głośny wybuch, który został wykonany kilka kilometrów od osady Verkhny Ruk. Głównym celem realizowanym przez twórców projektu "Tunel Roksky'ego" było rozładowanie oddziałów kolejowych po Morzu Kaspijskim i Czarnym.
Obecnie struktura służy autostradzie prowadzącej z Rosji do miast Południowej Osetii. Dziesięć lat temu była najkrótszą drogą do pogranicza Iranu i Turcji.
Tło historyczne
Po długim okresie bezczynności, który wyniósłprawie czterdzieści lat, postanowiono kontynuować budowę tunelu Roki. N. Nagaevsky był twórcą planu generalnego. Użył rysunków Ruten Glagolev. Fakt ten został szczegółowo omówiony w czasopiśmie "Planowana gospodarka", opublikowanym w obiegu w 1976 r.
Całkowity koszt planowanych prac byłprawie 100 milionów rubli. Należy pamiętać, że oryginalna ścieżka została znacznie zmniejszona. W opinii R. Glagoleva tunel Roki miał pochodzić z miejsca zwanego Ruk. Główną różnicą w tym obszarze jest minimalne zagrożenie lawinami. Jednak oszczędności okazały się tak oczywiste, że jego zalecenia zostały zaniedbane.
Momenty organizacyjne
W przyszłości stan techniczny przejściawymagana globalna modernizacja. Zostało to ułatwione dzięki niedostatecznie starannie przeprowadzonym badaniom. Pracownicy leningradzkiego i kaukaskich oddziałów Giprotrans skarżyli się na złożoność charakterystyki reliefowej regionu. Droga przez tunel Roki przebiegła głęboko, co także utrudniło pracę inżynierów na dużą skalę.
Aby wykluczyć ryzyko zawalenia głównegokorytarz, robotnicy zbudowali pomocniczy. Był używany wyłącznie do celów rozpoznawczych, a później stał się elementem systemu wentylacji budynku. Główną rasą, w której został położony tunel, jest skalisty teren.
Prace geologiczne
Tunel przebiegał przez główny grzbiet Kaukaskinatychmiast z dwóch stron. Aktywność wybuchową przeprowadzono na portalach południowym i północnym. Do tych celów wykorzystano metodę New Austrian. W tym czasie zaangażowany był najnowszy i najbardziej produktywny sprzęt. Budowa została przeprowadzona prawie w trybie 24-godzinnym.
Usunięcie górnictwa przeprowadzono na ciężarówkach radzieckiej manufaktury. Do wykańczania wybraliśmy mrozoodporny beton M 300. Przez jeden miesiąc kalendarzy zmontowano do 45 metrów gleby.
Modernizacja
Przebudowa tunelu rozpoczęła się siedem lat temu. W 2010 r. Uruchomiono pierwszy etap, podczas którego zaktualizowano galerię techniczną. Stara pokrywa korytarza została całkowicie usunięta i wymieniona, zainstalowano nowoczesne linie komunikacyjne.
Aby pokonać 600 metrów produkcji,Trzy dwie drużyny pracowały nieprzerwanie przez dokładnie trzydzieści dni. W 2012 roku wszystkie zaplanowane działania zostały zakończone, a przepustka Roki tymczasowo otworzyła usługę drogową, ale tylko w trybie testowym.
Następnym krokiem była zmianawarstwa hydroizolacyjna, poszerzająca przekrój przejścia i wykończająca wnętrze konstrukcji. 5 listopada 2014 r. Miało miejsce oficjalne otwarcie przejścia pod szczytem Sokhs.
