Styl zarządzania liderem: autorytarny, demokratyczny, liberalno-anarchistyczny, niekonsekwentny, sytuacyjny
"Każda miotła zamiata na swój sposób" - w tym folkprzysłowie ukryte jest w idei różnorodnych typów osobowości przywódców i ich stylów zarządzania. Uważnie obserwując pracę kilku menedżerów w zespole, widać różnicę w kształtowaniu stosunków roboczych. Styl zarządzania menedżera wpływa bezpośrednio na wyniki działalności firmy. Fakt ten może wyjaśnić, dlaczego niektóre firmy są zamknięte, podczas gdy inne żyją i rozwijają się nawet w czasach kryzysu.
Osobowość lidera, style zarządzania iwyniki firmy - te rzeczy są ze sobą ściśle powiązane. Łącząc kilka metod przywództwa, możesz osiągnąć idealny rezultat. W końcu styl przywództwa i skuteczność zarządzania są nierozerwalnymi rzeczami. Jeśli jesteś szefem, ważne jest, abyś zrozumiał, jakiego rodzaju osobą naprawdę jesteś. Więc zrozumiesz swoje mocne i słabe strony, a będziesz w stanie osiągnąć lepsze wyniki.
Krótki opis stylów zarządzania
Styl zarządzania to kompleks relacjiprzywództwo i podwładni oraz metody oddziaływania tych dwóch grup na siebie nawzajem. O jakości tych relacji zależy sprawność podwładnych, atmosfera w zespole i jego zdolność do osiągnięcia postawionych celów. Style zarządzania w zarządzaniu zespołem mogą składać się z pięciu typów.
Słynny amerykański psycholog i psychologpisarz Kurt Levin w ciągu 30 lat ubiegłego wieku opublikował i wyodrębnił trzy style przywództwa, które później stały się klasykami. Nieco później dodali niespójne i sytuacyjne. Po przestudiowaniu tabeli z krótkim opisem menadżera, możesz znaleźć się i natychmiast przejść do czytania żądanej sekcji. I lepiej jest przeczytać cały materiał - w życiu będziesz musiał zmierzyć się z różnymi ludźmi i lepiej być przygotowanym. Jakie są style zarządzania menedżera?
| Rodzaj lidera | Pozytywne cechy | Negatywne cechy |
| Autorytarny | Bierze odpowiedzialność, szybko podejmuje decyzje, jasno określa zadania | Nie toleruje krytyki, nie lubi oporu, nie bierze pod uwagę opinii innych, stawia interesy sprawy ponad ludźmi |
| Demokratyczny | Pracuje w zespole, jest otwarty na nowe pomysły, bierze pod uwagę opinię zespołu, pozwala innym wziąć na siebie odpowiedzialność | Wiele rad, może opóźnić decyzję, może przekazać uprawnienia w niepowołane ręce |
| Liberalny anarchista | Brak presji na pracowników, życzliwa atmosfera w zespole, pozwala twórcze podejście do rozwiązywania problemów | Przyjmuje lenistwo i korupcję moralną w zespole, zwalnia kierownictwo, słabą kontrolę (prowokowanie kradzieży i nie wykonywanie obowiązków) |
| Niespójne | Nie wykryto | Nie ma jasnego celu, nie ma jasnych zadań, nie ma zrozumienia, korupcyjna atmosfera w zespole, słaba wydajność, brak pieniędzy |
| Sytuacyjne | Wysokiej jakości zarządzanie pracownikami, wchodzi w sytuację, zawsze wie, jak i co robić, nie ma zwierzątek i antybohaterów, pomaga się rozwijać, rośnie liderów, zachęca do kreatywności | Z biegiem lat staje się liberalny i traci swoją przyczepność, pozbawieni skrupułów robotnicy siedzą na swoich karkach, nie wiedzą, jak odpoczywać, działają "zużywać się" |
Autorytarny
Autorytarna osoba (z łaciny. auctoritas - władza, wpływ) - władczy, nie kochający dyskutować, być przeciwny, a jeszcze bardziej opierać się. Jeśli szef odnosi się do tego typu ludzi, to styl zarządzania liderem jest autorytarny. Ten rodzaj odnosi się do jednego z trzech klasycznych.
Charakterystyka menedżera
Ten styl zarządzania głową -autorytarny - jest usprawiedliwiony w sytuacjach stresowych: wojny, kryzysy, epidemie itd., ponieważ taka osoba działa szybko i bierze na siebie odpowiedzialność. W rozmowach trudne i nie do pogodzenia. Władcy autorytarni są zabierani na najwyższe poziomy władzy i skutecznie zachowują swoją pozycję. Ten styl przywództwa jest bardziej rozpowszechniony w Rosji niż reszta. Może to być w pełni uzasadnione w dużych firmach, fabrykach, kreatywnych kolektywach i wojsku. Negocjacje w sprawie zakupów lub uzgadniania prowadzone są w trybie sztywnym, w atmosferze ogrzanej do granic możliwości.
Autorytarny przywódca zbiera całą potęgę wich ręce i nie pozwala nikomu nawet na ingerencję z jego strony. Podwładni są pod ścisłą kontrolą i podlegają różnym kontrolom. Ale styl autorytarny dzieli się na dwa modele: wyzyskiwacz i życzliwość.
"Operator" w pełni uzasadnia tonazwa, jest to bezpośrednio "Pablo Escobar" w firmie. Taki menedżer wyciska wszystkie soki ze swoich podwładnych, nie bierze pod uwagę interesów ludzi, opinia kogoś nie interesuje go wcale. Może stymulować pracowników zagrożeniami, szantażem, grzywnami i innymi prześladowaniami.
Nigdy nie dopuszcza nawet najmniejszegoniezależność w podejmowaniu decyzji lub wykonywaniu zadań. Wszystko powinno być zrobione dokładnie tak, jak powiedział "wyzyskiwacz". Każdy autorytarny przywódca stale wydaje zamówienia, dekrety i inne zamówienia. Wszystko jest potwierdzone pieczęciami, obrazami i datami. W kwestii wykonywania zadań jest niezwykle wymagający i niecierpliwy, mimo że jest zdolny do ustępstw, jeśli nie jest pod wpływem emocji. Jeśli lider nie jest w duchu, może powiedzieć i zrobić wszystko, a potem nie możesz się doczekać przeprosin. W tym przypadku nie należy mylić tego zachowania z technikami manipulacyjnymi, kiedy wszystkie emocje są po prostu "teatrem" - autorytarni przywódcy lubią go używać. Podwładni są pozbawieni możliwości przejęcia inicjatywy.
"Życzliwy" styl zarządzania głowątworzy bardziej przyjazną atmosferę, jeśli można tak nazwać. Taki lider jest już zainteresowany opinią podwładnych, ale może działać na swój własny sposób, nawet jeśli opinia została wyrażona poprawnie. Generalnie taki szef komunikuje się z protekcjonalnymi podwładnymi, "ojcowskim sposobem", może sympatyzować, ale sucho i dosłownie przez chwilę, a potem natychmiast przypomina, że podwładny jest teraz w pracy, a jego doświadczenia nikomu nie interesują. Nie myśl, że drugi model bardzo różni się od pierwszego - z całą jego dobroczynnością nadal jest autorytarnym liderem: twardym, dominującym i wymagającym.
Każdy z tych typów listów miłosnych, znaków,drukowanie, malowanie, skrót i skrót. Wszystko to musi być wielkie, szerokie, imperialne. Tacy przywódcy to ludzie o paranoicznej osobowości - żądni władzy, nieufni i pozbawieni skrupułów. Z reguły pracoholicy, którzy nie wiedzą, jak odpocząć, którzy kochają i potrafią narzucić swoje opinie i wolę innym.
Relacje z podwładnymi
Jeśli w relacjach z podwładnymi"Życzliwy" przywódca buduje dystans, którego nie można przekazać nikomu, a następnie od "wyzyskiwacza" odległość ta staje się międzygalaktyczna. Rozmowa jest zbudowana w uporządkowanej, szorstkiej formie. Pracownicy są stłumieni i pozbawieni motywacji, a ryzyko rozwoju konfliktu w firmie jest wysokie. Krytyka, nawet konstruktywna, jest nieobecna jako koncepcja.
Zapytaj takiego menedżera o osobiste, a nie o wszystkichbrakuje ducha i jest uzasadnione - „Pablo Escobar” nie chce wiedzieć o podwładnych, i myśleć o trudnościach swoich pracowników - nawet bardziej. Możliwość uzyskania czegoś nawet dla przedsiębiorstwa jest prawie zerowa, jeśli sam autokrata o tym nie mówił. A jeśli mówił wcześniej, zdecyduje, kiedy, komu i co otrzymać. Opis dyskutować z bezużyteczny - ma doskonałe utwardzanie w twardych negocjacji, a jego podwładny nie mówić. Jeśli niewolnik będzie nadal nalegać, następnie szybko otrzymać grzywnę lub nagany, a jednocześnie nadal muszą postępować zgodnie z instrukcjami. Aby pokazać emocje, zanim taki przywódca jest bezużyteczny - spojrzy na kogoś tak, jakby był dywanem. Empatia wynosi zero.
Typ "życzliwy" może słuchaćpodporządkowany, ale będzie musiał od razu przejść do sedna sprawy i nie ciągnąć gumy, w przeciwnym razie wszystko - "twój czas się kończy", a twoim pytaniem możesz dostać się do niego dopiero w następnym życiu. Zdarza się, że głowa może nawet doradzić. "Benevolent" może udzielać urlopu, opuszczać pilne interesy lub otrzymywać ponad to, co ma być - ale do tego trzeba "chronić" swój plan przed nim, jak sprzedać mu pomysł, dlaczego powinien to zrobić dla ciebie. Ale nawet jeśli wszystko jest zrobione znakomicie, istnieje duże ryzyko, że lider zrobi to na swój sposób, i niemożliwe jest znalezienie przyczyn decyzji.
Rozwiązywanie problemów
"Wyzyskiwacz" i "życzliwi" wszyscypo prostu - każdy powinien pracować bez wytchnienia, przełamać się i ustanowić życie dla dobra przedsiębiorstwa. Ci, którzy się z tym nie zgadzają, są uznani za "wrogów ludu" i muszą opuścić firmę.
Podwładni są zobowiązani do przestrzegania dekretówbezwarunkowo. Im szybciej i bardziej jakościowo wykonywane są obowiązki, tym większy sukces przedsiębiorstwa. A im więcej nowych zadań autokrata będzie stawiał na barkach podwładnych. W rozwiązywaniu problemów autorytarni przywódcy nie mają żadnych zasad - cel usprawiedliwia środki. Należy o tym pamiętać, ponieważ im większy będzie poziom wpływu autokraty, tym trudniej będzie.
Sposób komunikacji
Z takimi menedżerami kibicują i okazują obłudęNie jest to konieczne - dowiesz się z dwóch powodów. Niech nie dzisiaj, ale jutro, a potem nie będzie dobrze. Autokrata wie, jak zamiatać intrygi lepiej niż jakikolwiek kardynał Richelieu, więc nie powinieneś także konkurować w tym kierunku. Przy okazji, o rywalizacji - to jest hobby autorytarnej (i paranoicznej) osoby, lepiej nie wchodzić mu w drogę. Dlaczego? Ponieważ nie ma żadnych zasad, a do osiągnięcia celu autokrata uzasadnia wszelkie środki. Próby sugerowania zakończą się niepowodzeniem - autokraci mają zero sugestii. Najlepszym podejściem jest współpraca. Życie codzienne będzie łatwiejsze, a na horyzoncie pojawi się szansa na rozwój kariery. Przykłady przywódców: Donald Trump, Józef Stalin, Adolf Hitler.
Demokratyczny
Styl pracy i zarządzanie liderem-demokratąlustro od autorytarnego. Ten styl pracy oznacza jednolity podział obowiązków i odpowiedzialności między pracownikami firmy. Przywódca-demokrata gromadzi wokół siebie zespół podwładnych, na których można polegać. Taki zespół, który rozwiązuje problemy i uruchamia nawet złożone projekty, a do tego nie trzeba przymuszać ani zastraszać pracowników. Jednocześnie odpowiedzialność będzie nadal obowiązywać, ponieważ demokrata nie jest osobą tolerancyjną wobec liberałów, ale przywódcą mającym konkretny skutek.
Przywódcy demokratów osiągają również wysoki poziom w biznesie i polityce, a także autorytarni. Tylko oni tworzą bardziej życzliwą atmosferę niż autokraci.
Charakterystyka menedżera
W kierunku demokratycznego stylu, ludzie zwyrażone przez cechy przywódcze, ale nie stawiają swojego ego na pierwszym miejscu. Demokratyczny przywódca jest pokojowym wojownikiem: nie rozpoczyna wojny najpierw, ale jeśli zostanie zaatakowany, będzie musiał odpowiedzieć na całą surowość prawa. Ten styl zarządzania menedżerem tworzy przyjazną atmosferę w zespole i pomaga zajmować się personelem w rozwiązywaniu problemów z pewnym stopniem kreatywności. Taki menedżer może łatwo rozważyć kwestię czasu wolnego, pomocy lub zakupu nowego sprzętu dla firmy bez żadnych specjalnych skarg. Jeśli przedstawisz swoje pomysły lub wnioski wraz z dowodami, lider może zostać przekonany do podjęcia pozytywnej decyzji w tej kwestii.
Relacje z podwładnymi
Towarzysz, rozwój relacji biznesowych,które mogą napłynąć przyjazne, chociaż jest to rzadkość. Niezależnie od stylu zarządzania liderem, nie zapominaj, że jest to lider, i nie musisz przekraczać granic. Przywódca-demokrata stosuje ludzkie podejście do swoich podwładnych, wchodzi na swoją pozycję do pewnego poziomu, z łatwością organizuje konkursy motywacyjne lub prezenty dla nadmiaru planów.
Najlepsi ludzie z tym stylem zarządzaniaczuć się na poziomie średnim, na przykład szef wydziału lub szef dzielnicy miasta. Nawet w firmach o autorytarnym stylu zarządzania departamenty "z liderem demokracji" mają swoją własną atmosferę "- podczas gdy autorytet szefa działu jest wyższy niż szefa organizacji.
Z minusów możemy zauważyć: Demokrata może grać zbyt długo w „przyjaciela”, a potem coraz częściej pojawią się sporów i sytuacji konfliktowych, zamiast pracować. skupić się przesunięcie do osiągnięcia celów zwiększonej dbałości o pracowników nie doprowadzić zespół do osiągnięcia celów. Head-Demokratycznej w tym przypadku traci wiarygodność oraz poziom wpływ na zespół, ale ma w zanadrzu nadal będzie premia w postaci grzywny lub zamówienia, chociaż te linijki rzadko z niego korzystać.
Rozwiązywanie problemów
Rozwiązanie problemów ogranicza się do tego, że najpierwWspólne wysiłki opracowują plan działania. Następnie wykonawcy są wybierani z uwzględnieniem ich umiejętności i zdolności. Bez oporu taki lider zaprasza eksperta zewnętrznego do zespołu i słucha jego opinii. Przy okazji, aby wyrazić swoją opinię na któryś z jego podwładnych nie jest zabronione, ponieważ głowica jest zaniepokojony osiąganie rezultatów, i zdaje sobie sprawę, że ryzyko brakuje czegoś ważnego.
Planując realizację zadań,przywódca-demokrata umieszcza plan w rezerwie na czas, po tym, jak bierze pod uwagę prawdopodobieństwo popełnienia błędu przez personel, a czas jest potrzebny, aby je naprawić. Jeśli w trakcie pracy występują trudności lub istnieje możliwość zrobienia wszystkiego inaczej, to głowa może być łatwo zrekonstruowana w zależności od sytuacji, chociaż nie jest to zbyt mile widziane.
Sposób komunikacji
Przywódca-demokrata wybiera standardowy stylkomunikacja. Możesz iść do jego biura i ukraść trochę czasu. Słucha opinii personelu, zwłaszcza jeśli słowa są poparte faktami i liczbami - warto to wykorzystać. Nie wywieraj presji na takiego lidera - choć jest on miękki, ale ugina się jak bambus, a jeśli mocno naciskasz, na poważnie odpowie. Niezależnie od lidera, stylów i metod zarządzania, będzie on zupełnie inny. Najlepszym sposobem komunikowania się jest współpraca. Konieczne jest działanie w ramach danego zadania, bez przekraczania terminów. Jeśli możesz poprawić lub przerobić pracę - musisz natychmiast skontaktować się z szefem, informować go na bieżąco. Przykłady osobistości: Władimir Putin, Evgeny Chichvarkin, Lavrenty Beria.
Liberalny anarchista
Ten styl zarządzania jest podobny do demokratycznego,ale są różnice. Charakterystyczne jest, że głowa, umieszczając problem jasno i precyzyjnie określając termin i szybkość wykonania, zanika w tle. Tak więc, pozwala podwładni działać niezależnie i prawie nie ograniczone środki i sposoby wykonywania zadań.
Styl liberalny nadaje się do zarządzaniakreatywne kolektywy. W tym samym czasie nie jest konieczne, aby to zespół pieśni i tańca, redakcja czasopisma, biuro projektowe i inne podobne kolektywy zrobią to samo.
Charakterystyka menedżera
Styl liberalny można podzielić na dwawskazówki: anarchista i ekspert. W pierwszym przypadku przywódca to osoba słaba, niekonfliktowa, konformista. Odkłada rozwiązanie ważnych kwestii do ostatniej chwili lub próbuje całkowicie uwolnić się od odpowiedzialności, przenosząc ją na barki zastępców lub podwładnych. Taki menedżer może siedzieć w biurze przez kilka dni i nie wychodzić do pracy - niech pracują dla siebie.
Drugi typ jest bardziej odpowiedni do roli eksperta lubzaproszony menedżer do zadań tymczasowych - udziela wskazówek, jak i co robić, jak i w jakich ramach czasowych. W pozostałej części to nie działa, podwładni nie ciągną, tylko wtedy, gdy sytuacja jest poza kontrolą. Władza odbywa się na poziomie jego wiedzy specjalistycznej, wiedzy i umiejętności w bieżącej pracy.
Relacje z podwładnymi
Ekspert liberalny rozwija sięprzyjazne, nieformalne i trwałe relacje. W takich grupach rosną liderzy, którzy następnie albo przejmują władzę od liberałów, albo odchodzą do nowych kolektywów - jak pokazuje praktyka, są autorytarnymi przywódcami.
W pracy podwładnych prawie lider-liberałNie wtrącaj się, dając maksymalną możliwą swobodę działania. Podmiot podrzędny dostarcza informacji, narzędzi, pociągów i instruktorów, zastrzega sobie prawo do ostatecznego rozwiązania.
Rozwiązywanie problemów
Nie myśl, że liberalny przywódcabędzie siedział w swoim "zlewie" i nie pokazuje nosa. Zdarza się, ale nie charakteryzuje wszystkich przywódców - liberałów. Wręcz przeciwnie, w obecnej sytuacji rośnie popularność tej metody przywództwa ludzi. Jest to szczególnie zauważalne w środowiskach naukowych, artystycznych lub innych gdzie wysoki poziom wiedzy, kompetencji i doświadczenia - wysoko wykwalifikowany specjalista nie może znieść jego relacji niewolników, a także nadmierną ostrożnością.
W relacjach "manager i organizacja" stylezarządzanie "liberałem" jest dobrze znane. Miękkie zarządzanie, zaufanie, współpraca i współpraca - to podstawy liberalnego stylu zarządzania firmą. Nie ma złego sposobu na zarządzanie ludźmi, jest tylko niewłaściwe użycie narzędzi w ich rękach. Zdefiniowanie stylu zarządzania menedżera powinno rozpocząć się tak wcześnie, jak to możliwe - aby łatwiej było dostosować się do sytuacji lub szybko znaleźć nową pracę.
Sposób komunikacji
Liberalny przywódca nie przywiązuje dużej wagiwybrany sposób komunikacji, ponieważ wpływ tego na wynik pracy jest minimalny. Z samym liderem warto komunikować się, opierając się na celach komunikacji i rodzaju osobowości lidera. Style zarządzania mogą być różne - albo anarchista, albo ekspert. Nie martw się zbytnio, jeśli nagle nazwiesz szefa "ty" - on cię poprawi, ale nie ukarze grzywny jak autorytarny. Przykłady: Steve Jobs, Roman Abramovich, Robert Kiyosaki.
Niespójne
Nazwa mówi sama za siebie -spójność i logika w tamtych działaniach. Taki szef przechodzi z jednego stylu zarządzania na inny, ale robi to z powodu braku doświadczenia, a to różni się od stylu sytuacyjnego.
Charakterystyka menedżera
Dziś taki menedżer jest autorytarnym liderem,a jutro - anarchista o rozwiniętym, łagodnym charakterze dzieła. Rezultaty pracy takiego zespołu są niezwykle niskie i istnieją szanse na zepsucie pracy przedsiębiorstwa lub nawet jego zakłócenie. Jeśli menedżer ma doświadczenie w pracy na takim stanowisku, ale przestrzega niekonsekwentnego stylu pracy, wówczas można go nazwać inspirującym, o słabej woli menedżerze, który nie może osiągnąć celów.
Relacje z podwładnymi
Zespół niespójnego organu wykonawczegoniezadowolony z kierownikiem nie wie, czego spodziewać się po głowie, poza wszystkim słabo sobie wyobrazić ostateczny cel i jego możliwości rozwoju. Stosunki rozwijają się bardzo intensywnie, to wszystko powoduje wzrost negatywnej atmosfery w zespole. Jest wysoce prawdopodobne, powściągliwość, intrygi i skandal.
Rozwiązywanie problemów
Z takim liderem nie można osiągnąć celów,ponieważ niejasno reprezentuje sposób działania kolektywu. Rozwiązanie zadań zostaje przeniesione na posłów i podwładnych, a następnie podejmuje się. Następnie niektóre zadania są anulowane, zastępowane nowymi i tak dalej. Ten styl zarządzania liderem generuje zamieszanie i anarchię.
Sposób komunikacji
To samo niejednoznaczne i zależy od stanu rzeczyw firmie i nastrój szefa. Dziś opowiada historie o tym, jak spędził weekend, a jutro gra rolę autorytarnego "Pablo Escobara". Podporządkowany rozwiniętemu przywództwu i umiejętnościom manipulacyjnym może na stałe wyprzeć takiego przywódcę. A potem z mojego własnego krzesła. Przykłady: tacy ludzie rzadko osiągają poważne wyżyny, ale wciąż jest żywy przykład - Michaił Gorbaczow.
Sytuacyjne
Styl zarządzania, w którym polityka stosunkówjest dostosowany do aktualnego stanu, nazywanego sytuacyjnym. Jest to najlepszy sposób na zarządzanie ludźmi i firmami - w czasach kryzysu pomaga się zjednoczyć, a kiedy rynek rośnie, aby wzmocnić przewagę konkurencyjną.
Nie należy mylić podejścia sytuacyjnego z obłudąlider. W pierwszym przypadku szef wybiera styl komunikacji oparty na zachowaniu określonej osoby lub grupy osób, w celu maksymalizacji jakości pracy. W drugim przypadku szef zajmuje różne stanowiska na podstawie swoich świadczeń.
Charakterystyka menedżera
Są doświadczonymi menedżerami z wieloletnim doświadczeniem,Pracował na różnych szczeblach administracji w kilku obszarach. W niektórych ludziach umiejętności zarządzania są nieodłączne od natury - są to tak zwani menedżerowie od Boga. Ale talent zostaje zastąpiony pracowitością i ciągłym szkoleniem. Wiedząc, jak wpływać na ludzi, teraz przychodzi z doświadczeniem. Jest to jeden z najbardziej akceptowalnych sposobów poprowadzenia zespołu. Z nieudolnymi próbami kopiowania stylu istnieje niebezpieczeństwo, że menedżer zmieni się w koniuktualistę, który mówi, co jest w danej chwili opłacalne.
Relacje z podwładnymi
Folduj pewnie, otwarcie i łatwo - wzespół stale czuje, że ich praca pali się dosłownie w rękach, a lider zawsze wie, co robić, jak karać i kibicować drużynie. W świetle wielkiego praktycznego doświadczenia tacy menedżerowie naprawdę widzą podwładnych i posiadają dar przewidywania. Takich przełożonych używa się w zespole jako autorytet.
Lider sytuacyjny wie, jaklepiej jest komunikować się z tą grupą podwładnych lub jedynym pracownikiem. W takim przypadku można milczeć, a nawet coś akceptować, ale wydaje się, że tylko niedoświadczony wzrok, że lider dał luz.
Rozwiązywanie problemów
Rozstrzyganie sporów, problemów i zadań mijaszybko i profesjonalnie. Doświadczony menedżer jest w stanie szybko zdebugować większość procesów roboczych, a jeśli występuje siła wyższa, ludzie są wyznaczani do korygowania sytuacji, w oparciu o umiejętności i doświadczenie pracowników, a nie osobiste preferencje.
Ogólnie rzecz biorąc, sam menedżer jest bardziej jak cień -jego osobista ukrywa się i angażuje się tylko w pracę. Nie ma żadnych ulubionych, a jeśli taki istnieje, to może dziwić się, kto ma taką rolę. Wyraźna negatywność nie pokazuje, wręcz przeciwnie, przy każdym problemie pracownik taki menedżer próbuje znaleźć wspólny język. Dzięki doświadczeniu często się to udaje. Wydaje się, że taka osoba w ogóle nie myśli o sobie: gdzie są wszystkie "Listy życzeń" i inne kompleksy? Na to pytanie menedżer sytuacyjny tylko uśmiecha się i wzrusza ramionami.
Rzadko kiedy taki menedżer nie jest pracoholikiem.
Sposób komunikacji
Jak liberalny ekspert, menedżer sytuacyjnywybiera prosty styl komunikacji. Mimo wysokiej rangi, tacy ludzie są otwarci i prosty, często optymistyczni i mają poczucie humoru. Często wchodzić na stanowisko pracownika i może pomóc, wychodząc poza relacje robocze. Z wiekiem menedżerowie stają się zbyt mili i zaradni, czasami tracą kontrolę nad nimi, z czego korzystają pracownicy bez zasad. Ale kolektyw zazwyczaj stoi pod górą dla przywódcy, a jeśli widzą podłość w stosunku do swojego patrona, to natychmiast podejmują działanie.
Przykłady: większość wojskowych, dyrektorów i kierowników zakładów i fabryk wojskowych i okresu powojennego, jak Konstanty Rokossowski, Ivan Romazana, Zavenyagin Abraham i in.
Jakim stylem przywództwa jesteś?
Jak samemu lub doprowadziły menedżera, warto pamiętać, że jednostka lider styl zarządzania składa się z cech edukacji i ludzkiej natury, więc powiesić znaczników nie jest konieczne.
Zarządzanie jako realizacja indywidualnego stylumenedżer jest złożonym i wieloaspektowym procesem, któremu towarzyszy wysoki poziom stresu, stres psychiczny i fizyczny. Zostanie liderem zajmuje dużo czasu, zajmuje dużo czasu i wysiłku i wiąże się z wysokim ryzykiem. Dlatego potrzebne są wsparcie kierowników wyższego szczebla i ciągłe szkolenia.
Co jeśli znajdziesz się na tej liście? Wykorzystaj swoje mocne strony i skup się na ich wzmacnianiu i rozwijaniu. Należy zwrócić szczególną uwagę na słabości - problemy są punktami wzrostu. Im szybciej zrewidujesz swoje nastawienie do negatywnych cech, tym szybciej i jakościowo staniesz się liderem.
Co jeśli znajdziesz swojego przełożonego na liście? Teraz wiesz, jak najlepiej budować z nim relacje i jakich momentów należy unikać.
