Reforma miasta Aleksandra II w 1870 r. Istota reformy miejskiej

Słynna reforma miasta Aleksandra IIodbyło się w 1870 roku. Stał się częścią fundamentalnych przemian rosyjskiego społeczeństwa, które nastąpiły po klęsce w wojnie krymskiej. Do tej pory miasto cierpiało z powodu nadmiernej opieki administracyjnej nad urzędnikami. Reforma dała im wolność w zarządzaniu gospodarką, gospodarką, bezpieczeństwem itp.

Wymagania wstępne

Przygotowanie projektu reformy samorządowejrozpoczął się w 1862 roku. Zgodnie z okólnikiem Ministra Spraw Wewnętrznych Petra Valueva rozpoczęło się tworzenie lokalnych komisji, w których omawiano kwestię potrzeby reform.

Te tymczasowe organy pracowały przez trzy lata. Reforma miasta trwała nadal, gdy w 1864 r. Komisje przygotowały projekt ogólny, który miał zostać rozszerzony na wszystkie miasta imperium. W następnym etapie planowano rozpatrzenie tego dokumentu przez Radę Państwa. Jednak 4 kwietnia 1866 roku nastąpiła próba życia Aleksandra II Karakozowa. Nieudany akt terrorystyczny spowodował zamieszanie w umysłach urzędników. Projekt utknął w martwym punkcie.

Przyjęcie projektu

Po długiej przerwie Rada Państwa,wreszcie wrócił do rozpatrzenia projektu reformy. Kolejna komisja doszła do wniosku, że wprowadzenie praw wyborczych jest zbyt niebezpieczne. Długie spory doprowadziły do ​​przyjęcia systemu skopiowanego z Prus. W tym niemieckim królestwie istniały trzy kurie złożone z podatników, podzielone na klasy według ich potrąceń do budżetu.

Ten sam system został przyjęty w Rosji. Reforma miejska z 1870 roku sprowadzała się ostatecznie do następujących rzeczy. Lokalna Duma została wybrana przez mieszkańców, podzielona na kurię. W pierwszym z nich było tylko kilkudziesięciu najbogatszych obywateli, którzy płacili najwięcej podatków. Zatem kilkanaście zamożni mieszkańcy otrzymali reprezentacji równą reprezentację klasy średniej i wielkiej masy ludzi o niskich dochodach (mogą być w setkach lub tysiącach). W tym sensie reforma miejska Aleksandra 2 pozostała dość konserwatywna. Wprowadziła zasady demokracji w samoregulacji, ale Duma wciąż była tworzona w oparciu o społeczną nierówność mieszkańców.

Organy samorządu miejskiego

Zgodnie z przyjętym przepisem reforma miastaAlexandra 2 wprowadziła administrację miejską miasta (Dumę, zgromadzenie wyborcze i władze miasta). Kontrolowali życie gospodarcze, zorganizowane zagospodarowanie terenu, monitorowali bezpieczeństwo przeciwpożarowe, dostarczali żywność dla ludności, aranżowały instytucje kredytowe, giełdy i mola.

Ustanowiono reformę miasta z 1870 rokuspotkania wyborcze, których główną funkcją było wybieranie członków do Dumy. Ich kadencja trwała 4 lata. Zgodnie z nowymi zasadami każdy obywatel posiadający prawo głosu może zostać członkiem Dumy. Były wyjątki od tej reguły. Na przykład liczba niechrześcijan w Dumie nie powinna przekraczać jednej trzeciej samogłosek (czyli zastępców). Poza tym Żydzi nie mogli zajmować fotela burmistrza. A zatem ograniczenia wyborcze miały głównie charakter konfesyjny.

Moce Duma

Kardynałowa reforma miejska, której istotą jestPolegał on na darze samorządności dla miast, został zredukowany do redystrybucji uprawnień instytucji rządowych. Wcześniej wszystkie zamówienia były realizowane z centralnego organu i jednego aparatu biurokratycznego. Takie zarządzanie wyróżniało się skrajną nieefektywnością i stagnacją.

Reforma miasta doprowadziła do tego, żeotrzymał upoważnienie do mianowania różnych urzędników. Teraz również uregulowała tworzenie, redukcję i wzrost podatków. W tym samym czasie koszty utrzymania tego organu przedstawicielskiego ponosił gubernator. Sesje powoływano na prośbę co najmniej jednej piątej samogłosek. Ponadto rada miasta lub gubernator może zwołać Dumę. Te samorządy pojawiły się w 509 miastach.

Inne cechy reformy

Ponadto Duma określała składrada miasta. Z kolei ten organ był odpowiedzialny za budżetowanie, zbieranie informacji dla członków publicznych, pobieranie i wydawanie opłat od ludności. Rada zgłosiła się do Dumy, ale jednocześnie miała prawo uznać decyzje organu przedstawicielskiego za nielegalne. W razie konfliktu między tymi dwiema instytucjami władzy gubernator interweniował w tej sytuacji.

Nie można sądzić wyborców do Dumy anibyć przedmiotem śledztwa. Wprowadzono limit wieku (25 lat). Spadek praw czekał na urzędników państwowych, którzy zostali usunięci z służby. Ponadto obywatele, którzy zalegali z podatkami, stracili głosy. Wstępne listy wyborców według podziału kurii zostały opracowane przez Dumę Burmistrz został mianowany spośród samogłosek. Ten wybór został dokonany przez gubernatora.

Znaczenie

Najważniejsza reforma miejska doprowadziła do początkuniespotykany rozwój przemysłowy i handlowy miast. Wynikało to z faktu, że w prowincjach z mocą i głównymi mechanizmami gospodarki rynkowej. Teraz miasto może sam zdecydować, co i jak wydać pieniądze. Taki samorząd był wielokrotnie skuteczniejszy niż poprzedni model administracyjny kości.

Wreszcie reforma miasta Aleksandra Nikołajewiczapozwolił mieszkańcom kraju dowiedzieć się, jaka jest aktywność obywatelska. Przedtem mieszczanie nie mieli żadnych dźwigni, by kontrolować swój dom. Dzięki przekształceniom, które miały miejsce, sytuacja radykalnie się zmieniła. Rozwój tożsamości obywatelskiej stał się podstawą narodzin nowej krajowej kultury politycznej.