Reformy burżuazyjne z lat 60-70 XIX wieku w Rosji

Od początku XIX wieku w całej Europierozpoczyna się rewolucja przemysłowa. Prowadzi to do potrzeby reformowania wielu sfer. Szybko "przebudowany" w nowy sposób, kraje Europy wyraźnie wyprzedziły Rosję. To z kolei zaangażowało się w wojnę krymską, po raz kolejny dostrzegł słabość carskiego reżimu i całej imperialnej polityki. W kraju panowała ciężka atmosfera oczekiwania.

Aleksander II doskonale rozumiał, że onkonieczne będzie przeprowadzenie reform z lat 60. i 70. XX wieku - był to konieczny nowy czas, pozostawiając Rosję szybko za państwami Europy. Należy zauważyć, że car potrzebował znacznej odwagi i odwagi, by podjąć ten niepopularny krok dla niektórych posiadłości. W tym samym czasie nie było innego wyjścia. Reformy burżuazyjne lat 60-70 XIX wieku miały się odbyć.

Przygotowanie trwało sześć długich lat. Pierwsze pomysły pojawiły się już w 1855 roku, ale nie otrzymują znaczący rozwój z powodu zmiany cesarza (w roku Mikołaja I udało Alexander II). Koniec wojny krymskiej umożliwił bardziej merytoryczne zajęcie się polityką wewnętrzną. Teraz burżuazyjne reformy lat 60. i 70. zaczęły być aktywnie negocjowane w wyższych kręgach. Pierwsza i najważniejsza reforma - „Manifest zniesienia pańszczyzny w 1861 roku” to dokument z okazji szóstą rocznicę pobytu na tron ​​Aleksandra II dał chłopom wolność osobistą. Podobny krok skłaniał do reszty burżuazyjnych reform lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych oraz umożliwił przeprowadzenie innych znaczących przemian. Ta korzyść została jednak zabarwiona negatywną konotacją. Wraz z osobistymi wolnymi rolnikami otrzymali ... Tak, nic. Ziemia - ich główna pielęgniarka, pozostała w mocy właściciela ziemskiego. Dla niej chłop musiał zapłacić okup, który nie miał. W rzeczywistości ludzie zostali pozostawieni własnemu losowi. W dużym stopniu reforma uderzyła również w gospodarkę właściciela, ponieważ masy chłopów przeniosły się do miast, aby pracować.

Tak radykalna zmiana w kraju pociągnęła za sobą inne burżuazyjne reformy lat 60. i 70. XX wieku. Należą do nich: zemstvo, sądowe, wojskowe, miejskie i edukacyjne.

Do reformy sądownictwa, stanowiska prokuratorai prawnik. Teraz sąd stał się kontrowersyjny. Kluczowym decyzyjny stał się jury, które przekazał zdanie na winę mężczyzny. Sędziowie rola przypisana wyłącznie do monitorowania poprawności przejściu procesu.

Reforma Zemstvo przewidywała wprowadzeniesamorząd lokalny. Teraz zemstvos stanowili przedstawiciele wszystkich klas. Wśród zalet zemstvos jest utworzenie sieci instytucji edukacyjnych i medycznych.

Reforma wojskowa zakładała powstanieRegularna armia poprzez powszechną służbę pracy. Jednak jego czas znacznie się zmniejszył. Zamiast 25 lat maksimum osiągnęło teraz sześć lat w niektórych ramionach. Usługa ta była przeznaczona dla mężczyzn zdolnych do zdrowia, którzy osiągnęli wiek dwudziestu jeden lat.

Korzyści edukacyjne miały również pewne zalety.reforma. Zgodnie z nim każde dziecko było zobowiązane do uzyskania wykształcenia elementarnego, formalnie otwarto dostęp do wyższych uczelni dla przedstawicieli wszystkich klas, uczelnie uzyskały większą autonomię.

Nie ulegało wątpliwości reformom burżuazyjnym lat 60. i 70. XX wiekupozytywne wyniki. Dzięki niemu Rosja z kraju rolniczego zaczęła przekształcać się w przemysłową, chociaż sektor rolny nadal zajmował duże ilości w gospodarce kraju. Niemniej jednak rozwój przemysłu trwał nadal w szybkim tempie. Takie zmiany nie były obsługiwane przez wszystkich. Przeciwko Aleksandrowi Drugi doszło do prześladowania ze strony populistów, którzy wielokrotnie podejmowali próbę jego życia. W 1881 roku ta próba zakończyła się sukcesem, ale maszyna reformująca została już uruchomiona, a kraj w końcu wkroczył w nowy etap rozwoju.