Catherine II: Reformy - jak to było
Catherine II doszła do władzy w wynikubezskuteczne rządy jej męża Piotra 3. Z powodu swojej krótkowzroczności rządził Rosją krócej niż rok i padł ofiarą zamachu pałacowego. Catherine przyszła mu na miejsce o wiele mądrzejsza i przebiegła. Jeśli chodzi o reformy, pierwotnie zamierzano dać Rosji zupełnie nowe, postępowe prawa. Jednak jej działalność była ograniczona do szlachty, która umieściła cesarzową w mocy. Niemniej jednak niektóre idee Katarzyny Wielkiej znalazły swoje odbicie w jej reformach.
Tak więc Catherine 2 zreformowała swój początektransformacja Senatu. Faktem jest, że z tej strony powstało niebezpieczeństwo, które osłabiło jej moc. Postępując w ten sposób 15 grudnia 1763 r. Wydano manifest dotyczący przekształcenia Senatu. Od tego momentu senat stracił wszelką władzę ustawodawczą. Ale w tym samym czasie pozostały jego moce sądownicze. Pozostał także jego władzą wykonawczą.
Przy takiej roli Senat znacznie się podniósłznaczenie prokuratora generalnego. Ekaterina mianowała Wizykowskiego, który był jej powiernikiem, na to stanowisko. Vyazemsky słynął wówczas ze swojej uczciwości i nieprzekupności. Dzięki temu powierzono mu zarządzanie sprawami skarbu, finansami, sprawiedliwością, kontrolą i nadzorem. W jego ocenie byli wszyscy prokuratorzy prowincji. Ale tak ważną rolę odgrywał tylko Prokurator Generalny. Sam Senat został podzielony na sześć części. Na czele każdego stał jego główny naczelny prokurator. Pierwszy wydział zajmował się sprawami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Jednak był to tylko aspekt legislacyjny - nic więcej. Drugi był zaangażowany w sprawy sądowe w takim aspekcie, jak apelacja. Pod jurysdykcją trzeciego znajdowały się zachodnie obrzeża imperium, edukacja i policja. Czwarty był odpowiedzialny za sprawy morskie i wojskowe. Piąty Wydział wraz z szóstym stacjonował w Moskwie. Jeden był zaangażowany w sprawy sądowe, drugi był urząd senatu.
Należy zauważyć, że cesarzowa Katarzyna II zaczęła przeprowadzać reformy dokładnie od miejsca, w którym nastąpiła - ograniczyła ona jedyne ciało ustawodawcze, które mogłoby znacząco wpłynąć na jej rządy.
Następna jest reforma sądowa Catherine II ireforma prowincjonalna. Wszystko to można bezpiecznie przypisać kontynuacji początków Piotra 1. Na początku zamiast trzyczęściowego podziału imperium na hrabstwa, prowincje i gubernie wprowadzono podział dwuetapowy - na powiat i na prowincję. Było to konieczne, aby znacznie poprawić działalność sądową, nadzorczą i finansową. W tym samym czasie nastąpiło rozszerzenie prowincji.
Przede wszystkim Catherine IIw celu poprawy sytuacji gospodarczej i politycznej w kraju. Wiedziała doskonale, że w każdym innym przypadku może się jej przytrafić to, co mogło się stać z jej poprzednikiem, Peterem.
