Behawioryzm jest czym?
W wielu instytucjach szkolnictwa wyższego prawieKażdy wydział prowadzi kurs wykładów z psychologii. Dlatego wielu studentów interesuje się kierunkiem behawioryzmu i innych dziedzin nauki. Taka wiedza będzie przydatna w życiu praktycznym. Psychologia daje wyobrażenie o tym, jak działa psychika jednostki. Ta wiedza jest ważna dla każdej osoby, ponieważ daje możliwość zrozumienia siebie i innych osób.
Behawioryzm jest kierunkiem psychologii,badanie zachowania i aktywności jednostki. Ale jeden z założycieli, Skinner, nazwał swoje dziecko bardziej filozofią. Opierał się on na pracach rosyjskich naukowców w zakresie refleksologii i idei darwinizmu. Założyciel obecnego Johna Watsona napisał specjalny manifest, w którym mówił o bezsensowności koncepcji świadomości i podświadomości. Kierunek stał się szczególnie popularny w XX wieku. Do pewnego stopnia behawioryzm jest podobny do psychoanalizy, ale wciąż są różne. Zwolennicy behawioryzmu uważają, że wszystkie pojęcia "świadomości", "podświadomości" i podobnych są wystarczająco subiektywne. Dlatego nie można korzystać z obserwacji, tylko wiarygodne są informacje uzyskane za pomocą obiektywnych metod.
Behawioryzm jest kierunkiem opartym nareakcje i zachęty. Dlatego jego zwolennicy uwielbiają dzieła słynnego rosyjskiego fizjologa Pawłowa. Reakcja rozumiana jest jako aktywność zewnętrzna i wewnętrzna, przede wszystkim ruchy. Można je naprawić. Bodziec jest przyczyną tego lub tego zachowania. To od niego zależy charakter reakcji.
Początkowo sądzono, że behawioryzm jestnajprostszy kierunek, a formuła Watsona jest idealna. Jednak w trakcie dalszych eksperymentów stwierdzono, że jeden bodziec może powodować różne reakcje lub wiele reakcji. Dlatego wysunięto pomysł pośredniego powiązania bodźca i reakcji.
Nastąpił rozwój behawioryzmu po WatsonSkinner. Jego głównym zadaniem było zbadanie mechanizmu zachowania. Rozwinął ideę pozytywnego wzmocnienia. Według Skinnera pozytywny bodziec wpływa na rozwój określonego zachowania. W trakcie eksperymentów naukowych potwierdził swoje myśli. W sumie jednak edukacja go nie interesowała, znacznie ważniejsze było dla niego poznanie mechanizmów zachowania.
W trakcie pracy naukowej Skinner doszedł do wniosku, że człowiek powstaje pod wpływem społeczeństwa. Zaprzeczył Freudowi, że każdy tworzy siebie jako osobę.
Ale nadal behawioryzatorzy popełnili kilka błędów. Po pierwsze, każde działanie należy rozpatrywać w połączeniu z konkretną osobą. Drugim błędem była niechęć do zrozumienia, że bodziec może powodować wiele różnych reakcji. Nawet jeśli był produkowany w tych samych warunkach.
