Wiercenie kolumnowe odwiertów w badaniach inżyniersko-geologicznych

Wiercenie kolumnowe to wiercenie studni,w którym wierci się kolumnę (rdzeń) nieprzerwanej skały, ponieważ zniszczenie skał zachodzi tylko wzdłuż pierścienia czołowego. Wiertło technologiczne składa się z korony, rury rdzeniowej, łączników rur, żerdzi wiertniczych, rury prowadzącej i dławika. Wiercenia kolumnowe zaproponował w 1862 r. Szwajcarski J. Leschot.

Zaletą metody kolumnowej jest to, żeże mogą wywiercić prawie wszystkie skały z wyborem rdzenia. Rdzeń ma możliwość uzyskania najbardziej wiarygodnych informacji o przekroju geologicznym. Wiercenia kolumnowe wykorzystywane są w wierceniach ropy i gazu, badaniach geologicznych i mapowaniu. Jest to niezbędne dla poszukiwań złóż kopalin, i jest często używany do studni, w geochemicznych badań geologicznych i inżynieryjnych.

Ten typ wiercenia jest klasyfikowany, w zależności odusuwania cząstek z dolnej zniszczonych skały, takie metody wiercenia: sucha, oczyszczono za pomocą sprężonego powietrza, za pomocą płynu myjącego (woda lub błoto).

Wiercenie kolumnowe stosuje się w wierceniu na suchogęste gliniaste i szeleszczące skały. Przy intensywnej stymulacji narzędzia wiertniczego szybkość penetracji będzie najbardziej skuteczna, ale kolumna rdzenia jest znacznie zdeformowana, co prowadzi do zniekształcenia informacji i jest nie do przyjęcia, jeśli wiercenia inżynieryjne są wiercone. Podczas pokonywania skał gliniastych ich naturalna struktura i wilgotność są zakłócane przez ogrzewanie rdzenia i jego deformację (skręcanie lub rozciąganie). Wiercenie na suchych zwietrzałych skałach da także zniekształconą informację o stopniu wietrzenia tych skał, a także duży błąd (do 0,5 m) w wytyczeniu warstw jest również możliwy, dlatego poszczególne warstwy skalne o grubości 0,25 i więcej (do 0,5 m ) można pominąć (nie ustalono) podczas dokumentacji, co jest również niedopuszczalne w przypadku badań inżynieryjnych i geologicznych.

Wiercenie rdzeniowe z nadmuchem powietrzastosowany przy zatopieniu zwietrzałych skał, trwałych piaskowo-gliniastych i zamarzniętych kamieni. Używaj go z wodą do mycia w mocnej skale, a na stałym pół-skale będzie racjonalnie. Ta metoda zapewnia dobrą jakość informacji geotechnicznych.

Wywiercone wiercenia rdzeniowe dlanajlepsza konserwacja rdzenia odbywa się za pomocą podwójnych rurek lub korpusów rdzenia wyrzutnika. Skały są miękkie (do kategorii III), średniej twardości (kategorie IV-V) i twarde (V-VIII) wywiercone są koronami węglikowymi. Pędzel diamentowy i śrutowy stosuje się do twardych skał (IX - XII) i częściowo twardych. Przy wierceniu kolumnowym należy obserwować tryb wiercenia - obciążenie osiowe narzędzia niszczącego, prędkość obrotową pocisku (obrót / min), a przy metodzie płukania uwzględnia się objętość (l / min) zasilania płynem.