Przemysł naftowy

Przemysł naftowy na świeciemiędzynarodowy sektor przemysłowy, który obejmuje poszukiwanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz pól naftowych, produkcję ropy naftowej, związany z nią gaz, transport rurociągów na potrzeby skamieniałości. Produkcja z kolei obejmuje odwierty, rozbudowę złóż i inne prace.

Należy powiedzieć, że przemysł naftowy wRosja to bardzo rozwinięty przemysł. Wynika to z cech geograficznych kraju. Do 1992 r. Rosja w odkrytych rezerwach znajdowała się na drugim miejscu na świecie po Arabii Saudyjskiej. Dzisiejsze rezerwy Rosji wynoszą około 20,2 miliarda ton. W 1991 roku miały one około 23,5 miliarda ton.

Jednak rozwija się rosyjski przemysł naftowyOstatnio nie tak szybko, jak w poprzednich latach. Zdaniem ekspertów na terenie kraju występują rezerwy o zbyt niskim stopniu potwierdzalności prognozowanych rezerw. Znacząco zmniejszają ogólne bezpieczeństwo rosyjskich rezerwatów przyrody. Ponadto duża część depozytów o wysokich kosztach rozwoju i rozwoju. Ze wszystkich rezerw rosyjskiego przemysłu naftowego około 55% jest wysoce produktywnych.

Specjalistów zwraca się szczególną uwagę na rezerwy,przypuszczalnie znajduje się na terytorium zachodniej Syberii. To dzięki nim przewiduje się, że główny wzrost rezerw kraju wyniesie czterdzieści procent. Jednak w tym przypadku przemysł naftowy będzie również nabywał głównie depozyty o niskiej produktywności. Kwota, która miała zostać wyprodukowana w regionie, jest dla niego granicą opłacalności.

Należy zauważyć, że kryzys gospodarczy dotknął nie tylko przemysł paliwowy i energetyczny poszczególnych krajów, ale także, w konsekwencji, światowy rynek ropy naftowej jako całość.

Należy powiedzieć, że w Rosji rozpoczęła się recesjado świętowania w 1989 roku. Produkcja ropy wyraźnie spadła. Ilość wyprodukowanego oleju, nawet w najbogatszym regionie - regionie Tiumeń - spadła z 394 milionów ton do 307 milionów. Przemysł naftowy w tym kraju charakteryzuje się wyraźnym zmniejszeniem wzrostu wysoko wydajnych złóż, pogorszeniem jakości surowców i spadkiem tempa prac poszukiwawczych na polach. Jednocześnie eksperci zwracają uwagę na zmniejszenie ilości wierceń produkcyjnych oraz wzrost liczby pustych studni, co stanowi ogólne przejście do zmechanizowanych metod rozwoju pola na tle gwałtownego spadku liczby odwiertów. Nie mniej ważne jest to, że w żadnej mierze nie ma znacznej rezerwy dużych depozytów, a także konieczność zaangażowania rezerw operacyjnych, które znajdują się w odległych i niedostępnych obszarach.

Pierwsze odwierty w Rosji zostały wywiercone w 1864 rokurok w Kubanie. W tym samym czasie jedna z studni oddawała fontannie ponad sto dziewięćdziesiąt ton dziennie. W tym czasie produkcja ropy była w większym stopniu prowadzona przez monopole zależne od kapitału zagranicznego. Do XX wieku Rosja zaczęła zajmować wiodącą pozycję w światowym przemyśle naftowym. Na początku stulecia produkcja ropy naftowej wynosiła już około jedenaście milionów ton. Podczas wojny secesyjnej nastąpił znaczny spadek. Później, w latach trzydziestych, produkcja ropy ponownie wzrosła do 11,6 milionów ton.

W pierwszych latach ustanowienia władzy radzieckiejgłówne złoża znajdowały się na obszarach Północnego Kaukazu (Maikop, Grozny). Należy jednak powiedzieć, że wojna spowodowała znaczne szkody na tych terytoriach, co z kolei kilkakrotnie zmniejszyło wielkość produkcji. W okresie powojennym, równolegle z odbudową złóż północnego Kaukazu, uruchomiono duże baseny Wołga-Ural. Do roku 1960 odsetek produkcji na tych terytoriach wzrósł do siedemdziesięciu jeden.