3 Front ukraiński: ścieżka bitwy. Trzeci front ukraiński: kompozycja

W 1943 r. Trwała Wielka Wojna Ojczyźnianaw pełnym rozkwicie. Stało się już jasne, że plany niemieckich sił faszystowskich podbicia ZSRR przez "blitzkrieg" zawiodły, ale Niemcy wciąż były wystarczająco silne. Tak dobrze wyszkolona armia mogłaby zostać pokonana tylko dzięki wyższości siły roboczej i technologii, pod warunkiem bezwzględnego porządku i koordynacji działań dużych grup formacji wojskowych. Jednym z tych związków był 3 Front Ukraiński, którego skład zmieniał się od czasu do czasu.

Historia powstania 3 frontu ukraińskiego

Nowe połączenie bojowe zostało utworzone przezkilka dni po utworzeniu 2 Frontu Ukraińskiego - 20 października 1943 r. Decyzję w sprawie utworzenia frontu wziął Komendy Głównej Armii Czerwonej Stalina. W rzeczywistości, 3 Frontu Ukraińskiego, walcząc drogę, która została zaśmiecona wielu udanych walk, jego skład nie został nowy oddział Armii Czerwonej, ponieważ zawarte wojska i Korpusu walczył w południowo-zachodnim froncie.

W tej zmianie nazwyelement ideologiczny. Dlaczego? W tym czasie Armia Czerwona praktycznie wyzwolił regiony RSFSR, które znajdowały się pod kontrolą hitlerowców, i wkroczyły na terytorium Ukrainy. Wielu powie: co z tego? A oto haczyk! Uwolnimy Ukrainę, spichlerz Europy, a fronty również będą ukraińskie!

3 Front ukraiński: kompozycja

Na różnych etapach uwzględniono siły przednieróżne jednostki strukturalne. W październiku 1943 roku, czyli tuż po stworzeniu, front składał się z następujących części: Gwardia (1 i 8 Armia), lotnictwo (6, 12, 46, 17 Armia). W 1944 r. Wzmocniono front. Kierunek jednostek, które wzmocniły siłę bojową i siły frontu, zależał od konkretnych zadań naszych żołnierzy na danym etapie walk. Tak więc, w trakcie istnienia, jeden szok, dwóch strażników, pięć armii czołgów, kilka armii bułgarskich zostały wprowadzone na front. W niektórych operacjach siły lądowe potrzebowały wsparcia z morza, więc oddziały frontowe obejmowały Flotyllę Dunajską. Właśnie ta kombinacja różnych jednostek bojowych dawała często pożądany rezultat.

Dowództwo 3 na froncie ukraińskim

Podczas istnienia 3. Frontu Ukraińskiegoprowadzony przez 2 przywódców wojskowych: Malinowskiego Rodu Yakovlevich i Tolbukhina Fedora Iwanowicza. Marszałek Malinowski wstał na czele frontu natychmiast na swym fundamencie - 20 października 1943 r. Kariera wojskowa Malinovsky'ego rozpoczęła się w szkole młodszego dowództwa, po czym został dowódcą plutonu strzelców maszynowych. Stopniowo wspinając się po szczeblach kariery, Malinovsky w 1930 r. Kończy Akademię Wojskową. Po ukończeniu Akademii pracował jako szef sztabu pułku kawalerii, następnie był oficerem sztabowym północnokaukaskich i białoruskich okręgów wojskowych. Uczestniczył w wojnie secesyjnej w Hiszpanii. Podczas II wojny światowej nasza armia pod dowództwem armii generała Malinowskiego odniosła wiele wielkich zwycięstw.

Zmiana przywództwa na froncie nie była związana zNieprofesjonalne podejście Malinowskiego do dowodzenia i kontroli wojsk. Tylko dlatego, że zażądano warunków życia, była to Wielka Wojna Ojczyźniana. Dowódcy frontowi często się zmieniają. Od 15 maja 1944 r. Do 15 czerwca 1945 r. (Data demontażu frontu) grupa żołnierzy jest prowadzona przez marszałka Tolbukhina. Jego przygotowanie wojskowe, zanim został powołany na to wysokie stanowisko, jest również interesujące. W Armii Czerwonej Tolbukhin od 1918 roku brał udział w wojnie secesyjnej. Cały czas był oficerem sztabowym na froncie północnym i zachodnim, ponieważ natychmiast po wstąpieniu do Armii Czerwonej ukończył kadrę niższego szczebla. Po zakończeniu wojny secesyjnej, Tolbukhin Fiodor Iwanowicz dowodził oddziałami nowogrodzkiej guberni, był szefem sztabu 56. i 72. dywizji piechoty, 1 i 19 korpusu piechoty, itp. Od 1938 r. (Jeszcze jeden wzrost) został szefem sztabu Zakarpacki Okręg Wojskowy. To było w tej pozycji i odnalazłem jego wojnę.

Operacje Armii Czerwonej w regionie Dnipro

Bitwa o Dniepr to kompleks wydarzeńwystąpił w drugiej połowie 1943 r. Po porażce na Kurskim Wybrzeżu, Hitler, oczywiście, nie stracił swoich szans na wygraną, ale jego pozycja znacznie się zachwiała. 11 sierpnia 1943 r., Na mocy dekretu, Niemcy zaczęli budować obszary obronne wzdłuż całej linii Dniepru. Oznacza to, że 3 Front Ukraiński, którego ścieżkę walki badamy, stopniowo rozwijał się wraz z innymi armiami sowieckimi.

Od 13 sierpnia do 22 września 1943 r. Odbyło sięOfensywa Donbasu. To był początek bitwy o Dniepr. Strategiczne znaczenie miało dla armii i kraju zdobycie Donbas przed nazistami, ponieważ węgiel Donbass był potrzebny do dalszej dostawy broni na front. Wszyscy wiedzieli też, że węgiel ukraiński był używany przez faszystów w czasie okupacji.

Operacja Połtawa-Czernigow

Równolegle z atakiem na Donbas z 26W sierpniu Armia Czerwona rozpoczęła ofensywę w kierunku Połtawy i Czernigowa. Oczywiście wszystkie ofensywa naszych żołnierzy nie były iskrzące i natychmiastowe, ale postępowały systematycznie i stopniowo. Faszyści nie byli już w stanie zdusić ofensywnych wybuchów oddziałów radzieckich w zarodku.

Zdałem sobie sprawę, że jedynym sposobem, aby się zatrzymaćofensywa wojsk radzieckich, które będą miały tylko podczas przejazdu przez Dniepr, Niemcy od 15 września 1943 r. zaczęli się wycofywać. Chcieli 3. Frontu Ukraińskiego, którego szlak bojowy był z powodzeniem kontynuowany, wraz z innymi żołnierzami nie mógł uchwycić portów Morza Czarnego, zmusić Dniepru i dotrzeć na Krym. Na linii Dniepru faszyści skoncentrowali ogromne siły i zbudowali poważne mechanizmy obronne.

Sukcesy pierwszego etapu bitwy o Dniepr

W sierpniu i wrześniu wojska radzieckie wyzwolonewiele miast i terytoriów. Pod koniec września Donbas został całkowicie wyzwolony. Również miasta takie jak Glukhov, Konotop, Sevsk, Połtawa, Kremenczug, wiele wiosek i mniejszych miast powróciły pod władzą sowiecką. Ponadto w wielu miejscach (w regionie Kremenczug, Dnieprodzierżyńsk, Wierchniedrewski, Dniepropietrowsk) można było wymusić Dniepr i stworzyć przyczółki na lewym brzegu. Na tym etapie udało się stworzyć dobrą bazę dla dalszych sukcesów.

Promocja wojsk pod koniec 1943 r

Od października do grudnia 1943 r. W historiografiiWojna rozróżnia drugi okres bitwy o Dniepr. W walkach tych brały udział także 3 fronty ukraińskie. Ścieżka bitewna naszych żołnierzy była wciąż skomplikowana, ponieważ Niemcy byli w stanie zbudować silny "szyb wschodni" wzdłuż Dniepru. Pierwszym zadaniem naszych wojsk było wyeliminowanie jak największej ilości fortyfikacji mostowych zbudowanych przez faszystów.

Dowództwo zrozumiało, że nie można się zatrzymaćobraźliwe. A żołnierze zaatakowali! 3 Front ukraiński (szlak bojowy przecięty liniami ataków z innych frontów) przeprowadził ofensywę dolnego Dniepru. Wrogowi bardzo trudno było bronić, ponieważ w tym samym czasie rozpoczęła się formacja sił w ofensywie na Kijów z bazy Bukrin. Duże siły wroga zostały skierowane na obronę Kijowa, ponieważ to miasto było najważniejsze dla wroga na tej linii i drugie co najważniejsze po Moskwie. Do 20 grudnia 1943 r. Nasze oddziały zdołały wyzwolić najważniejsze miasta Dniepropietrowsku i Zaporoża, a także zdobyć ogromne przyczółki na prawym brzegu Dniepru. Udało się również zablokować odwrót wojsk niemieckich z Krymu. Bitwa o Dniepr zakończyła się pełnym zwycięstwem wojsk radzieckich.

Żołnierze 3. Frontu Ukraińskiego w tej operacjimanifestowali się w najlepszy sposób. Oczywiście straty wojsk radzieckich były ogromne, ale w tak ciężkich bitwach nie można było obyć się bez strat. A poziom rozwoju medycyny wciąż nie był taki jak obecnie ...

Operacje wojsk radzieckich w Mołdawii

W 1944 r. Wojska radzieckie kontynuowaływyzwalają Ukrainę. W drugiej połowie 1944 r. Nasze oddziały rozpoczęły ofensywę przeciwko Mołdawii i Rumunii. Te legendarne ataki weszły do ​​historii wojny jako operacja Iasi-Kiszyniowa.

Radzieckie oddziały były bardzo znacząceSiły niemieckie, około 900 000 żołnierzy i oficerów. Konieczne było zdecydowane atakowanie takich sił w celu zapewnienia efektu zaskoczenia. Ofensywa rozpoczęła się 20 sierpnia 1944 r. Już 24 sierpnia rano Armia Czerwona przedarła się przez front i ogólnie, w ciągu 4 dni, znajdowała się w odległości 140 kilometrów w głąb lądu. Żołnierze 2. i 3. frontu ukraińskiego dotarli do granicy z Rumunią do 29 sierpnia, okrążając i niszcząc siły niemieckie w rejonie Prutu. Pomyślny postęp wojsk III Frontu Ukraińskiego doprowadził do rewolucji w Rumunii. Rząd się zmienił, kraj wypowiedział wojnę Niemcom.

Utworzono kilku ochotnikówdywizje, z których pierwsza była częścią 3. frontu ukraińskiego. Kontynuowano ofensywę wspólnych żołnierzy radzieckich i rumuńskich. 31 sierpnia wojska zajęły Bukareszt.

Atak na Rumunię

Wielka Wojna Ojczyźniana w latach 1941-1945zapewnił żołnierzom radzieckim doskonałe doświadczenie bojowe. Podczas walki powstały umiejętności przeciwdziałania wrogowi i prowadzenia operacji ofensywnych. W związku z tym, w 1944 roku, kiedy armia nazistowska nie była już tak silna jak w 1941 roku, możliwość zatrzymania Armii Czerwonej nie było.

Po wyzwoleniu Rumunii dowództwo wojskowezrozumiał, że konieczne jest poruszanie się w kierunku krajów bałkańskich i Bułgarii, ponieważ główne siły Wehrmachtu nadal tam były skoncentrowane. Wyzwolenie Rumunii zakończyło się w październiku 1944 r. Ostatnim wyzwolonym rumuńskim miastem podczas tego marszu jest Satu Mare. Następnie wojska Związku Radzieckiego udały się na terytorium Węgier, gdzie z powodzeniem udało im się z czasem opanować wroga.

Operacja Yassy-Kiszyniów stała się jednym z najbardziej udanych w czasie wojny, ponieważ znaczące terytoria zostały wyzwolone, a Hitler stracił kolejnego sojusznika.

Wniosek

Podczas wojny na terytorium Ukrainy walczyłoddziały 4 fronty. Każdy z nich w historii ukraińskiej części wojny w latach 1941-1944 odcisnął znaczące piętno w wyzwoleniu Ukrainy od hitlerowskiego najeźdźcy. Rola każdego frontu, każda część zwycięstwa nad śmiertelnym wrogiem, prawdopodobnie nie została jeszcze w pełni oceniona przez historyków i ogół ludzi. Warto jednak zauważyć, że 3 Front Ukraiński, którego szlak bojowy zakończył się w czerwcu 1945 r., Znacznie przyczynił się do zwycięstwa, ponieważ frontowe oddziały przemysłowe wyzwoliły ważne przemysłowe regiony Ukraińskiej SRR.

Wielka Wojna Ojczyźniana w latach 1941-1945 jest przykładem największego wyczynu wielonarodowego narodu radzieckiego.