Efekt dźwigni finansowej jest wskaźnikiem optymalnego zadłużenia

Efekt dźwigni finansowej ma takie elementy:

- różnicę, która jest określona przez różnicę między wskaźnikiem rentowności aktywów a średnimi naliczonymi odsetkami od pożyczek;

- ramię dźwigni, które oblicza się jako stosunek pożyczonych środków do funduszy własnych.

Z tego pojęcia wynika pięć podstawowych zasad dotyczących pożyczki gotówkowej:

1. Korzyści z nowej pożyczki zależy oduzyskane w przyszłej wartości różnicy. W takim przypadku należy uważnie monitorować wahania tego wskaźnika. Tak więc, wraz z budową dźwigni dźwigni, bank rekompensuje pojawienie się ryzyka poprzez podniesienie ceny pożyczki. Wystarczające możliwości w tym kierunku mają firmy, które mają duży margines zróżnicowania.
2. Ryzyko pożyczkodawcy jest odwrotnie proporcjonalne do wartości różnicy. Tak więc, przy większym indeksie, występuje mniejsze ryzyko, z mniejszą wartością, odpowiednio rośnie.
3. Rozważając kwestię możliwości uzyskania kredytu podczas obliczeń, należy wykluczyć kwotę należnych zobowiązań.
4. Siła finansowa przedsiębiorstwa zależy od proporcji kredytów, dlatego konieczne jest ostrożne pozyskiwanie nowych kredytów.
5. Za optymalny poziom kredytów uważa się ich udział w 40% wszystkich aktywów przedsiębiorstwa. Ten wskaźnik jest równy wartości dźwigni 0,67.

Wraz ze wzrostem udziału kredytów w strukturze bilansudźwignia finansowa rośnie, co może generować określone ryzyko. I to już jest warunkiem wstępnym do uzależnienia się od pożyczkodawców w przypadku spóźnionej spłaty funduszy pożyczkowych, co z kolei prowadzi do utraty płynności finansowej w stabilności finansowej.

Dla instytucji bankowych bardzo ważne jest topotencjalny kredytobiorca nie był ujemną wartością różnicy. Niektórzy eksperci sfery gospodarczej uważają, że efekt dźwigni finansowej w celu osiągnięcia jej optymalności powinien wynosić jedną trzecią zwrotu z aktywów.

Innymi słowy, wskaźnik rentownościzależy od pomyślnej regulacji rozmiaru tej wartości. Dopiero w tym znaczeniu wpływ dźwigni finansowej wskazuje na prawdopodobieństwo rekompensaty z tytułu zwolnień podatkowych i rezerwę ze środków własnych.

W celu szczegółowego zapoznania się z tymi pojęciami konieczne jest zrozumienie zasady dźwigni finansowej i wzoru, za pomocą którego jest ona obliczana.

Wpływ dźwigni finansowej determinuje fluktuacjęzysk netto dla każdej akcji, obliczany jako procent. Tak więc, przy obliczaniu różnicy, liczby są brane pod uwagę, biorąc pod uwagę opodatkowanie, tj. dwie trzecie otrzymanej marży zysku i stopę procentową. Biorąc pod uwagę definicję ramienia dźwigni, możemy wyprowadzić następującą formułę:

EGF = 2/3 (ER-SP) * (LC / CC),

gdzie ER - opłacalność ekonomiczna.

Wspólne przedsięwzięcie to oprocentowanie pożyczek.

ЗС - kwota pożyczonych środków.

SS - kwota funduszy własnych.

W oparciu o formułę wyciągniemy wniosek, że przy prognozowaniu działalności przedsiębiorstwa w sferze finansowej i ekonomicznej należy wziąć pod uwagę dźwignię, w zależności od wartości różnicy.

Oblicz optymalny efekt dźwigni finansowej- problem z dziedziny fantasy. W końcu, mając dziś korzystną dźwignię, nie wiadomo, jaka będzie jutro rentowność ekonomiczna i stopa procentowa (różnica). Zatem przyciąganie dodatkowych środków w formie pożyczek jest zarówno zachętą do rozwoju przedsiębiorstwa, jak i pewnym ryzykiem istotnych strat w przyszłości.

Dlatego głównym zadaniem menedżera każdej firmy jest wyeliminowanie wszystkich ryzyk finansowych, biorąc tylko te obliczone na podstawie efektu dźwigni finansowej.