Generał Dmitrij Karbyshev, Bohater Związku Radzieckiego: biografia. Atak generała Karbysheva

Przyszły bohater Związku Radzieckiego Dmitrij Karbyshevurodził się w 1880 r. w Omsku. Miał szlachetny rodowód: jego ojciec pracował jako oficer wojskowy. Gdy głowa rodziny zmarła przedwcześnie, dziecko miało zaledwie 12 lat, a opieka nad nim leżała na ramionach matki.

Dzieciństwo

Rodzina miała korzenie tatarskie i należała do nichetnocnokonwersyjna grupa Kryashenów, wyznająca prawosławie, mimo pochodzenia tureckiego. Dmitry Karbyshev miał również starszego brata. W 1887 r. Został aresztowany za udział w ruchu rewolucyjnym studentów na Uniwersytecie Kazańskim. Vladimir został aresztowany, a rodzina była w rozterce.

Niemniej jednak Dmitrij Karbyshev był w stanie dokończyćSiberian Cadet Corps dzięki swoim talentom i pracowitości. Po tej szkole nastąpiła Mykolaiv Engineering School. W tym również młody wojskowy pokazał się bardzo dobrze. Karbyshev został wysłany na granicę do Mandżurii, gdzie służył jako jeden z dowódców w firmie odpowiedzialnej za komunikację telegraficzną.

Służba w armii carskiej

W przeddzień wojny rosyjsko-japońskiej, młodszy oficerotrzymał stopień porucznika. Wraz z początkiem konfliktu zbrojnego Dmitrij Karbyshev został wysłany do służby wywiadowczej. Nawiązywał połączenia, był odpowiedzialny za stan mostów na froncie i brał udział w ważnych bitwach. Tak więc był w upale, gdy wybuchła bitwa w Mukden.

Po wojnie nie żył długoWładywostok, gdzie kontynuował swoją służbę w batalionie inżynierów. W latach 1908-1911. oficer został przeszkolony w Akademii Inżynierii Wojskowej im. Nikołajewa. Po ukończeniu studiów wyjechał do Brześcia Litewskiego jako kapitan sztabowy, gdzie wziął udział w budowie Twierdzy Brzeskiej.

Ponieważ w tych latach Karbyshev był na zachodziegranice kraju, był na pierwszej wojnie światowej od pierwszego dnia ogłoszenia. Większość oficerów serwisowych odbyła się pod dowództwem słynnego Aleksieja Brusiłowa. Był to front południowo-zachodni, gdzie Rosja prowadziła wojnę z Austro-Węgrami z różnym powodzeniem. Na przykład Karbyshev brał udział w udanym pojmaniu Przemyśla, a także w przełomie Brusiłow. W ostatnich dniach wojny Karbyshev spędził na granicy z Rumunią, gdzie zajmował się wzmacnianiem pozycji obronnych. W ciągu kilku lat na froncie udało mu się dostać ranę w nogę, ale wciąż powrócił do służby.

Idź do Armii Czerwonej

W październiku 1917 r. W Piotrogrodziezamach stanu, po którym do władzy doszli bolszewicy. Władimir Lenin chciał jak najszybciej zakończyć wojnę z Niemcami, aby skierować wszystkie siły do ​​walki z wewnętrznymi wrogami: biały ruch. W tym celu w armii rozpoczęła się masowa kampania propagandowa dla sowieckiej potęgi.

Tak więc Karbyshev był w szeregach Czerwonychstrażnik. W tym był odpowiedzialny za organizację obrony i prac inżynieryjnych. Zwłaszcza dużo Karbyshev wykonane w regionie Wołgi, gdzie w 1918-1919. prowadził Front Wschodni. Talent i umiejętności inżyniera pomogły Armii Czerwonej zdobyć przyczółek w tym regionie i kontynuować jego rozwój w kierunku Uralu. Rozwój kariery Karbysheva zwieńczyła nominację w V Armii Czerwonej na jedno z czołowych stanowisk. Zakończył wojnę domową na Krymie, gdzie był odpowiedzialny za prace inżynieryjne w Perekop, które łączy półwysep z lądem.

Między wojnami światowymi

W okresie pokoju lat 20. i 30. Karbyshevzaangażowany w nauczanie w akademiach wojskowych, a nawet został profesorem. Okresowo brał udział w realizacji ważnych projektów z zakresu ochrony infrastruktury. Na przykład mówimy o "liniach Stalina".

Od początku wojny radziecko-fińskiej w 1939 rokuKarbyshev był w kwaterze głównej, gdzie pisał zalecenia dotyczące przełomu linii obronnej Mannerheim. Rok później został porucznikiem generalnym i doktorem nauk wojskowych.

Podczas swojej działalności dziennikarskiejKarbyshev napisał około 100 prac o naukach technicznych. Według jego podręczników i podręczników wielu specjalistów Armii Czerwonej przygotowywało się aż do Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Generał Karbyshev poświęcił wiele czasu na badanie kwestii forsowania rzek podczas konfliktów zbrojnych. W 1940 wstąpił do VKP (b).

Niemiecki więzień

Kilka tygodni przed wielkimPodczas drugiej wojny światowej generał Karbyshev został wysłany do służby w sztabie 3. Armii. Był w Grodnie - bardzo blisko granicy. To tutaj wysłano pierwsze ataki Wehrmachtu, kiedy 22 czerwca 1941 r. Rozpoczęła się operacja blitzkrieg.

W ciągu kilku dni wojsko i siedziba Karbysheva zostały otoczone. Próba ucieczki z kotła nie powiodła się, a generał został kontuzjowany w rejonie Mohylewa, niedaleko Dniepru.

Złapany w niewoli, minął wieluobozy koncentracyjne, z których ostatnim był Mauthausen. Generał Karbyshev był znanym specjalistą w kraju i za granicą. Dlatego naziści z Gestapo i SS próbowali na wiele sposobów zlikwidować starszego oficera, który mógłby przekazać cenne informacje niemieckiej kwaterze głównej i pomóc Rzeszy.

Naziści wierzyli, że można ich łatwo przekonaćKarbysheva współpracuje z nimi. Oficer był szlachcica i służył przez wiele lat w królewskiej armii. Te cechy biografii mogą powiedzieć, że generał Karbyshev jest przypadkową osobą w kręgu bolszewickim iz radością zawrze układ z Rzeszą.

60-letni oficer został przywieziony kilka razyrozmowy wyjaśniające do odpowiednich władz, ale starzec odmówił współpracy z Niemcami. Za każdym razem deklarował z przekonaniem, że Związek Radziecki wygra Wielką Wojnę Ojczyźnianą, a naziści zostaną pokonani. Żadne z jego działań nie mówiło, że więzień został złamany lub stracił ducha.

W Hammelburgu

Wiosną 1942 r. Był Karbyshev Dmitry Michajłowiczprzeniesiony do Hammelburg. Był to specjalny obóz koncentracyjny dla schwytanych oficerów. Tutaj stworzyli najbardziej komfortowe warunki życia. W ten sposób przywódcy niemieccy próbowali pozyskać na swoją stronę wysokiej rangi oficerów nieprzyjacielskiej armii, którzy cieszyli się wielkim prestiżem w swojej ojczyźnie. W sumie podczas wojny w Hammelburgu odwiedziło 18 000 radzieckich jeńców. Każdy z nich miał wysokie stopnie wojskowe. Wielu z nich załamało się po opuszczeniu obozów śmierci i znaleźli się w wygodnych i wygodnych miejscach odosobnienia, gdzie odbyli z nimi przyjazne rozmowy. Jednak Dmitrij Michajłowicz Karbyshev w ogóle nie zareagował na psychologiczne traktowanie wroga i pozostał lojalny wobec Związku Radzieckiego.

Specjalna osoba została przydzielona do generała -Pułkownik Pelit. Ten oficer Wehrmachtu służył kiedyś w armii carskiej Rosji i płynnie posługiwał się rosyjskim. Ponadto pracował z Karbyshev podczas pierwszej wojny światowej w Brześciu Litewskim.

Stary przyjaciel próbował znaleźć różne podejścia.do Karbyshev. Jeśli odmówił współpracy bezpośrednio z Wehrmachtem, Pelit zaproponował mu kompromisowe opcje, na przykład, aby pracować jako historyk i opisywać operacje wojskowe Armii Czerwonej w obecnej wojnie. Jednak takie propozycje nie wpłynęły na funkcjonariusza.

Co ciekawe, początkowo chcieli Niemcyto Karbyshev stał się szefem Rosyjskiej Armii Wyzwolenia, którą ostatecznie poprowadził generał Własow. Ale regularne odmowy współpracy spełniły swoją funkcję: Wehrmacht porzucił swój pomysł. Teraz w Niemczech czekali przynajmniej na to, że więzień zgodzi się pracować w Berlinie jako cenny logista.

W Berlinie

Generał Dmitrij Karbyshev, którego biografiaskładał się z ciągłych podróży, wciąż był smacznym kąskiem dla Rzeszy, a Niemcy nie tracili nadziei na znalezienie wspólnego języka z nim. Po awarii w Hammelburgu przenieśli staruszka do celi w Berlinie i trzymali go w ciemności przez trzy tygodnie.

Dokonano tego specjalnie, aby przypomniećKarbyshev, aby w każdej chwili stać się ofiarą terroru, jeśli nie chce współpracować z Wehrmachtem. Ostatecznie więźnia po raz ostatni wysłano do śledczego. Niemcy poprosili o pomoc jednego z ich najbardziej szanowanych inżynierów wojskowych. To był Heinz Rubenheimer. Ten słynny ekspert przed wojną, jak Karbyshev, pracował nad monografiami na ich ogólnym profilu. Sam Dymitr Michajłowicz traktował go dobrze znaną pobożnością, jako szanowanego specjalistę.

Rubenheimer stawił się przed nimoferta Gdyby Karbyshev zgodził się współpracować, mógłby zdobyć własne prywatne mieszkanie i pełne bezpieczeństwo ekonomiczne dzięki skarbowi państwa niemieckiego. Ponadto inżynierowi zaoferowano bezpłatny dostęp do wszelkich bibliotek i archiwów w Niemczech. Mógłby przeprowadzić swoje teoretyczne badania lub pracować nad eksperymentami w dziedzinie inżynierii. W tym samym czasie Karbyshev mógł zatrudnić zespół specjalistycznych asystentów. Oficer został porucznikiem generalnym w armii niemieckiego państwa.

Wyczyn Karbysheva polegał na tym, że odrzuciłwszystkie propozycje wroga, pomimo kilku bardzo uporczywych prób. Stosowano wobec niego różne metody perswazji: zastraszanie, pochlebstwa, obietnice itp. Ostatecznie zaoferowano mu tylko pracę teoretyczną. To znaczy, Karbyshev nie musiał nawet karcić Stalina i sowieckiego przywództwa. Wszystko, czego od niego wymagano, to stać się posłusznym trybikiem w systemie III Rzeszy.

Pomimo problemów zdrowotnych i imponującychwiek, generał Dmitrij Karbyshev i tym razem odpowiedział decydującą odmową. Potem, w niemieckim przywództwie, zrezygnowali z niego i napisali jako osoba, która była fanatycznie poświęcona katastrofalnej sprawie bolszewizmu. Rzesza nie mogła używać takich ludzi do własnych celów.

O ciężkiej pracy

Z Berlina Karbyshev został przeniesiony do Flossenbürg -Obóz koncentracyjny, w którym królowały okrutne rozkazy, a więźniowie bez przerwy rujnowali swoje zdrowie w ciężkiej pracy. A jeśli taka praca pozbawiła resztki sił młodych jeńców, to można sobie wyobrazić, jak trudno było starszemu Karbyshevowi, który był już w swojej siódmej dekadzie.

Jednak podczas swojego pobytu w Flüssenbürg onNigdy nie narzekałem przywódcom obozu na złe warunki. Po wojnie Związek Radziecki rozpoznał imiona bohaterów, którzy nie rozpadli się w obozach koncentracyjnych. Liczni więźniowie opowiadali o odważnym zachowaniu generała, który był z nim w pracy. Dmitry Karbyshev, którego wyczyn dokonano każdego dnia, stał się wzorem do naśladowania. Inspirował optymizm w skazanych na śmierć więźniach.

Ze względu na cechy przywódcze tłumaczonego z generałajeden obóz do drugiego, aby nie przeszkadzał umysłom innych więźniów. Podróżował po całych Niemczech, będąc jednocześnie uwięzionymi przez dziesiątki fabryk śmierci.

Co miesiąc pojawiały się wiadomości z frontuTym bardziej niepokojące dla niemieckiego przywództwa. Po zwycięstwie pod Stalingradem Armia Czerwona w końcu przejęła inicjatywę i rozpoczęła obustronną ofensywę w kierunku zachodnim. Gdy front zbliżył się do granic przedwojennych Niemiec, rozpoczęła się ewakuacja obozów koncentracyjnych. Personel brutalnie zajmował się więźniami, po czym uciekł do wnętrza kraju. Ta praktyka była wszechobecna.

Masakra w Mauthausen

W 1945 r. Dmitrij Karbyshev znalazł się w obozie koncentracyjnym Mauthausen. Austria, gdzie znajdowała się ta straszna instytucja, była pod naporem wojsk radzieckich.

Ponieważ ochrona takich obiektów zawsze była odpowiedzialna.Samolot szturmowy SS. Poprowadzili masakrę więźniów. W nocy 18 lutego 1945 r. Zgromadzili około tysiąca więźniów, wśród których był Karbyshev. Więźniowie zostali rozebrani i wysłani do pryszniców, gdzie znajdowali się pod strumieniem lodowatej wody. Różnica temperatur doprowadziła do tego, że wielu po prostu odmawiało serca.

Więźniowie, którzy przeżyli pierwszą sesję tortur, otrzymalibielizny i wysłany na dziedziniec. Na zewnątrz było zimno. Więźniowie byli nieśmiali w małych grupach. Wkrótce zaczęły one być podlewane z węża pożarowego całą tą samą lodowatą wodą. Generał Karbyshev, stojąc w tłumie, przekonał swoich towarzyszy, aby się zapięli i nie okazywali tchórzostwa. Niektórzy próbowali uciec z lodowych strumieni skierowanych na nich. Zostali schwytani, pobici pałkami i wrócili na swoje miejsce. W końcu prawie wszyscy zginęli, w tym Dmitrij Karbyshev. Miał 64 lata.

Sowieckie śledztwo

Ostatnie chwile życia Karbszewa stały się znane w domu dzięki zeznaniom kanadyjskiego majora, któremu udało się przetrwać pamiętną noc z masakry więźniów Mauthausen.

Zebrane fragmentaryczne informacje o losie więźniaGenerał mówił o swojej wyjątkowej męskości i oddaniu się obowiązkom. W sierpniu 1946 r. Pośmiertnie otrzymał najwyższą nagrodę kraju - tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.

W przyszłości, w całościsocjalistyczne zabytki państwowe otwarte na jego cześć. Nazywany również ogólną nazwą ulicy. Główny zabytek do Karbyshev, oczywiście, znajduje się na terenie Mauthausen. Na terenie obozu koncentracyjnego otwarto pomnik ofiar i niewinnie torturowanych. To tutaj znajduje się pomnik. Bohaterowie Związku Radzieckiego Wielkiej Wojny Ojczyźnianej zasłużenie mają w swoich szeregach nieelastycznego generała.

Jego wizerunek był szczególnie popularny w powojennymczas Faktem jest, że z licznych generałów, którzy znaleźli się w obozach koncentracyjnych, trudno było stworzyć bohaterów kraju. Wielu z nich zostało przymusowo deportowanych do domu, a kilkanaście innych zostało stłumionych. Ktoś został powieszony w sprawie Własowa, inni byli w gułagu pod zarzutem tchórzostwa. Sam Stalin był w wielkiej potrzebie na obrazie nieskazitelnego bohatera, który mógłby być przykładem dla przyszłych pokoleń armii.

Karbyszew okazał się takim człowiekiem. Jego imię często pojawia się na stronach gazet. Dmitrij Karbyshev był popularny w literaturze: napisano o nim kilka prac. Na przykład Siergiej Wasiljew poświęcił generałowi wiersz "Godność". Inny więzień Mauthausen, Yuri Pilyar, stał się autorem artystycznej biografii oficera "Honor".

Rząd sowiecki próbował pod każdym względem unieśmiertelnićwyczyn Karbysheva. Jednocześnie odtajnione dokumenty NKWD wskazują, że śledztwo w sprawie jego śmierci przeprowadzono pośpiesznie i na polecenie z góry. Na przykład zeznanie kanadyjskiego majora St. Claira (pierwszego świadka) było niespójne i niedokładne. Nie rozpoznają od niego licznych szczegółów, z którymi później pozyskano biografię Karbysheva.

Saint Clair, na którego zeznania zostały wyjaśnionelos zmarłego generała zmarł kilka lat po zakończeniu wojny ze zrujnowanego zdrowia. Kiedy sowieccy śledczy go przesłuchali, był już śmiertelnie chory. Niemniej jednak w 1948 r. Pisarz Nowogrudski ukończył oficjalną książkę o biografii Karbysheva. W nim dodał wiele faktów, których Saint Clair nigdy nie wspomniał.

Bez uszczerbku dla odważnego zachowania tego generała,Radzieccy przywódcy próbowali zamknąć oczy na losach innych wysoko postawionych oficerów ich armii, którzy byli torturowani i ginęli w lochach gestapo. Niemal wszyscy byli ofiarami stalinowskiej polityki zapominania o "zdrajcach" i "wrogach ludu".