Co to jest przełączanie obwodów?

Wszystkie aktualnie istniejącesieci telekomunikacyjne zapewniające wymagane funkcje mogą korzystać z dwóch rodzajów komunikacji - przełączania kanałów i (lub) pakietów. Czym jest i czym się różnią od siebie?

Zacznijmy może od tego, jak działają sieciprzełączanie obwodu. Wcześniej pojawiały się ich odpowiedniki z komutowanymi paczkami, dlatego też nie jest to zaskakujące, że łatwiej je wdrożyć. Żywym przykładem sieci wykorzystującej przełączanie obwodów jest linia telefoniczna. Oczywiście, aby dwóch subskrybentów mogło rozpocząć komunikację, konieczne jest ustanowienie połączenia między nimi. Abonent inicjujący wybiera numer, który jest w rzeczywistości sprzęt stacja telefoniczna poleceń (ATE) umieszczony pomiędzy nimi, odpowiednio połączyć dwie linie - od inicjatora i z transpondera (brać przykład, gdy abonenci są obsługiwane przez jedną stację). Poprzednio stosowane mechaniczne macki na prostych czujników położenia, a następnie, wraz z pojawieniem się rozwiązań cyfrowych, wdrażania zmian, ale zasada pozostaje ta sama. Przełączanie kanałów zapewnia subskrybentom niezależną linię, która pozostaje do nich podłączona do końca sesji komunikacyjnej. Zalety są oczywiste: wysoka niezawodność, brak konieczności przesyłania pakietów kontrolnych. Jednak ta metoda łączenia ze wzrostem liczby abonentów staje się zbyt marnotrawstwem, ponieważ liczba kanałów jest fizycznie ograniczona. Nawet próba rozwiązania tego problemu poprzez zastosowanie uszczelek jest jedynie tymczasową miarą wyznaczoną przez rozwiązanie pośrednie. Ponadto przełączanie kanałów ma jedną istotną wadę - linia komunikacyjna jest cały czas zajęta, nawet jeśli nie ma żadnej wymiany informacji między abonentami. Na przykład, podczas rozmowy telefonicznej, można rozłączyć się wokół komputera i go o swojej działalności - kanał zostanie zarezerwowana dla nich aż sygnał idzie do zerwania związku.

Dlatego później, aby wymienićMetodą przełączania kanałów była metoda przełączania pakietów. Zasada jego działania zakłada kodowanie i dzielenie przesyłanego strumienia danych na szereg oddzielnych pakietów, które są przesyłane wzdłuż wspólnej linii komunikacyjnej do odbiornika i są łączone w tym strumieniu pierwotnym. Aby zrozumieć różnice między tymi dwoma metodami, możemy posłużyć się analogią z linią transportową: w przypadku przełączania kanałów linia jest reprezentowana przez tor kolejowy, a strumień danych to pociąg składający się z wielu wagonów. Zrozumiałe jest, że opóźnienia są niezwykle rzadkie na drodze, a niezawodność jest jedną z najwyższych. W tym samym czasie kilka pociągów nie może poruszać się jednocześnie wzdłuż tego toru. Ale linie z przełączaniem pakietów są szybką autostradą o ruchu wielopasmowym. Transportowany ładunek (przesyłane pakiety) jest podzielony na kilka pojazdów, które, manewrując w przepływie innych środków transportu, docierają do miejsca docelowego, w którym początkowo projekt jest składany. W tym przykładzie droga jest kanałem komunikacyjnym, a maszyny są pakietami danych. Cicho współistnieją na tej samej drodze, prawie nie ingerując w ruchy nawzajem. Wyjątkiem są zatory komunikacyjne, sygnalizacja świetlna i sytuacje awaryjne (są to opóźnienia). Nawet jeśli urządzenie nie dotarło do odbiorcy, jego kopia na żądanie może zostać wysłana ponownie. Łączna ilość przesyłanych informacji w jednostce czasu do przełączania pakietów jest znacznie wyższa niż w przypadku kanałów.

Ogólnie rzecz biorąc przełączanie zmienia coś,zmiana stanów. W technologii sieciowej tworzy trasę przesyłania danych. Ta osobliwość leży w sposobie, w jaki jest zorganizowana. Przełączania nie należy mylić z routingiem, którego zadaniem jest znalezienie optymalnej trasy.