"Czerwone winnice w Arles" Van Gogh - opis, historia i los obrazu

Statystyki twierdzą, że podczas odpowiadania na pytanie dotyczącenajbardziej znany artysta, większość wymawia trzy imiona: Leonardo, Picasso i Van Gogh. Ponadto, wydaje się, że Leonardo da Vinci - uniwersalny geniusz renesansu, Picasso - twórca, który osiągnął sławę i fortunę, a tylko Vincent Van Gogh - prawdziwy geniusz malarstwa, którego szalony ręka Bóg prowadził.

Ogólna opinia jest wątpliwa, ale patrząc na obraz "Czerwone winnice w Arles", można się z nim zgodzić.

Jeden z niewielu sprzedanych w ciągu życia

Życie wybitnych ludzi jest pełne tajemnic i tajemnic. Vincent van Gogh (1853-1890) żył pojęcie życia w klasycznych geniuszy przez 37 lat, aktywnie angażuje się w malowanie około 10, ale udało się przejść od początkujących do opanowania samoukiem, zmienił świat malarstwa. Sprawia to niespodziankę i pytania każdemu, kto jest zainteresowany sztuką, i nie daje odpocząć miłośnikom sensacji i teorii spiskowych. Istnieje opinia, że ​​mistrz holenderski stworzył swoje obrazy pod wpływem choroby psychicznej, która sprowadziła go do grobu. Inni przedstawiają go jako kalkulującego biznesmena, który wraz ze swoim bratem Theo był odnoszącym sukcesy handlarzem sztuki, mógł podbić rynek dzięki niespotykanemu stylowi malarstwa i zarobić fortunę.

Tak, obrazy Van Gogha są teraz - jednym z najbardziejdrogie partie na aukcjach, jedna z najbardziej opłacalnych inwestycji kapitału. A podczas życia pracy "Czerwone winnice w Arles" został zakupiony na wystawie "Grupa dwudziestu", która odbyła się w Brukseli w 1890 roku. Kupiła za 400 franków (około 2000 dzisiejszych dolarów) artystkę Annę Bosch. Według niektórych doniesień, sprzedała go, ponieważ nie mogła napisać w swoim stylu - puentylizm i neoimpresjonizm, podczas gdy obraz Van Gogha płonął na ścianie.

To arcydzieło można teraz oglądać w kolekcjiMuzeum Sztuk Pięknych. Puszkin na Volkhonka. Stało się tak dzięki słynnemu kolekcjonerowi Siergiejowi Iwanowiczowi Szczukinowi, który wysoko cenił sztukę współczesnych artystów.

Historia pisania

W 1888 r. Van Gogh przeprowadził się z Paryża doProwansja, na południe Francji. W mieście Arles usuwa niewielki dom dla studia. Zainspirował go pomysł zorganizowania społeczności artystów, z którymi spotkał się w stolicy. W szczególności zaprosił Paula Gauguina (1848-1903), który spędził w Arles około dwóch miesięcy, co zakończyło się burzliwym konfliktem i niezrozumiałymi ekscesami, w wyniku których Van Gogh stracił część ucha. Wiele mętnych teorii i przypuszczeń zostało zbudowanych wokół tej historii, stała się pierwszą żywą manifestacją choroby psychicznej, która ostatecznie pokonała Van Gogha.

Ale najważniejsze było to, że spędził czasMistrz wśród jaskrawych południowych barw, wśród krajobrazów Prowansji, które podbiły artystę, stał się jednym z najbardziej owocnych dla Van Gogha. Portrety, krajobrazy, słynne "Słoneczniki", "Nocna kawiarnia", "Gwiaździsta noc nad Rodanem" - wszystko to zostało napisane w Arles i okolicach. "Czerwone winnice w Arles" były wynikiem jednego spaceru opisanego przez artystę w liście do brata Theo. Zachodzące słońce zaśmiecało przybrzeżną winnicę, tworząc przez chwilę świat niespotykanych kombinacji kolorów, który jest przeznaczony do zobaczenia i uchwycenia tylko prawdziwego malarza.

Opis

Na przybrzeżnej działce, na zakręcie niewielkąmała rzeka iść na winogron. Jasne słońce pochyla się nad horyzontem, wypełniając niebo lśniącym złotem, odbijając oślepiającą ścieżkę w wodzie, barwiąc ulistnienie winnicy na pierwszym planie różnymi odcieniami purpury. Wśród pól są widoczne liczby pracujących kobiet i wozów. Są napisane w skomplikowanych odcieniach niebieskiego i mają charakterystyczny ciemny kontur, a następnie jasne, a następnie mienią się w wieczornym powietrzu. Napisano również o ochronie drzew polnych, które sięgają horyzontu. Obraz "Czerwone winnice w Arles" to niezwykła harmonia ciepłych, gorących kwiatów o zimnych, połyskujących odcieniach błękitu i błękitu, bardzo złożonej zieleni.

Gdzie nie ma ognia na pierwszym planieOgniste pnącza, pojawiły się działki gołej ziemi. Przypomina albo chłodzenie metalu, albo ginącego drewna opałowego, kiedy migające ogniste języki zastępowane są drżącymi łupami popiołu na zbrylonych powierzchniach węgla drzewnego i popiołu.

Tu i tam widoczne są ostatnie iskry światła słonecznego,ale nie oślepiający, ale zgaszony - różowy, fioletowy, brzoskwiniowy. Wygładzają te kombinacje kolorów, które byłyby straszliwym dysonansem, gdyby zostały wyciągnięte z ogólnego obrazu i pokazane w oddzielnych miejscach na neutralnym tle. Ale to wygładzanie nie tłumi energii poszczególnych pociągnięć i uderzeń, różniących się kształtem i rozmiarem. "Czerwone winnice w Arles" to kipiący kocioł koloru i energii, genialny mistrz spawany w jedną harmonię.

Nowy etap

Ci, którzy odwiedzili Muzeum Van Gogha w Amsterdamie,gdzie jest największa kolekcja obrazów mistrza, mówią, że patrzenie na jego obrazy przez długi czas jest trudne fizycznie. Dotyczy to w szczególności wszystkiego, co powstało po paryskim etapie życia i kreatywności. Ziemniak, powściągliwy smak czasu "Potato Eaters" zmienił dzwonienie, czyste kolory. Takie są "Czerwone Winnice w Arles". Vincent van Gogh używa tutaj na południu Francji, specjalnych wibracji "Słonecznika" i "Żółtego Domu" w żółtym kolorze, które pokrywają gorący płomień pomarańczy i czerwieni.

Ale ważne jest, aby wiedzieć coś innego - dzieło Van Goghaoparty na wysokiej inteligencji. Historia szalonego samouka, bezsensownego, niekontrolowanego ruchu pędzla, powodującego arbitralne uderzenia i plamy - to nie dotyczy go. Każde zdjęcie Holendra jest mądrą przypowieścią o świecie i człowieku, o sensie i pięknie życia. Nic dziwnego, że literackie dzieło Van Gogha w formie listów do jego brata Theodore'a, zawierające dyskursy na temat twórczych poszukiwań i znalezisk, ma wielką wartość. Jest w nich dobrze wykształconym, wykształconym człowiekiem, posiadającym wiedzę i podstawy teoretyczne.

Wszyscy go znajdują

Naprawdę wspaniałe dzieła sztukisą wielowarstwowe, każdy widz znajduje w nich swoje własne, uwarunkowane przygotowaniem umysłu i duszy. Obraz Van Gogha "Czerwone winnice w Arles" to opowieść pełna energii i emocji dotyczących jedności człowieka i natury, znaczenia i racjonalności bytu, nieskończonego upływu czasu.