Gasparov Mikhail Leonovich: biografia, książki

Academician Gasparov Michaił Leonovich, sławnyKrytyk literacki, poeta, filolog, historyk literatury starożytnej, wniósł istotny wkład w teorię przemian rosyjskich i europejskich. Jego praca naukowa stała się prawdziwą epoką rosyjskiej krytyki literackiej. Tłumaczenia starożytnej literatury Michaiła Gasparowa wciąż należą do najlepszych w dzisiejszej rosyjskiej praktyce.

Dzieciństwo

Gasparov Mikhail Leonovich urodził się 13 kwietnia 1935 rokurok w Moskwie w inteligentnej rodzinie. Jego matka Elena Nyurenberg, z domu Budilova, pracowała w piśmie Bezbozhnik jako redaktor, później obroniła doktorat z psychologii i pracowała w Instytucie Psychologii APN ZSRR. Wyszła za mąż za inżyniera górnictwa, Leo Arseniewicza Gasparowa, pochodzącego z Górnego Karabachu. Kiedy Michael był bardzo młody, rozwiedli się. Jednak prawdziwym ojcem chłopca był kolega matki w czasopiśmie Bezbożnik, który później pracował w czasopiśmie Za Rulem oraz w wydawnictwie Akademii Nauk ZSRR. Jednak Michaił Leonovich nigdy specjalnie nie mówił o swoim ojcu i całe życie powiedział, że jego matka go wychowała, co było prawdą. Z ojcem spotkał się tylko wtedy, gdy był dorosły.

Edukacja:

W czasie wojny Michaił poszedł do moskiewskiej szkoły nr12, którą ukończył w 1952 r. Już w szkole wyraźnie manifestowała się humanitarna orientacja Gasparowa. Dlatego jego wybór klasycznej gałęzi wydziału filologicznego po szkole nie był zaskakujący. W 1957 roku ukończył z sukcesem Moskiewski Uniwersytet Państwowy. Po uniwersytecie Gasparov Mikhail Leonovich postanowił kontynuować naukę i rozpoczął studia podyplomowe.

Kariera naukowa

Zainteresowania naukowe Gasparova - antykliteratura. Mikhail Leonovich doskonale znał starożytne i współczesne języki greckie, łacinę, posiadał także francuski, niemiecki, włoski. Jego rozprawa doktorska (1963) była poświęcona starożytnej baśni. Literatura starożytna była poświęcona wielu jego pracom i wykładom. Od 1957 r. Przez 33 lata był pracownikiem sektora starożytnej literatury Instytutu Literatury światowej Akademii Nauk ZSRR.

W latach siedemdziesiątych pojawiła się druga miłość do Gasparowa- wersja. W latach 1971-1981 brał udział w pracach semiotyki moskiewsko-tartuskiej, która rozwijała prace rosyjskich formalistów, interesowała się językoznawstwem matematycznym i stosowanym, poetyką. Praca doktorska Gasparowa "Współczesny werset rosyjski: metryki i rytmy" stała się ogniwem w jego własnej teorii wersyfikacji. W 1990 Gasparov Mikhail Leonovich stał się głównym pracownikiem naukowym w dziedzinie stylistyki i języka rosyjskiego Rosyjskiego Instytutu Językowego Rosyjskiej Akademii Nauk. Od 1990 r. Jest członkiem Akademii Nauk ZSRR, od 1992 r. Jest akademikiem Rosyjskiej Akademii Nauk. Od 1992 r. Pracował również w RSUH, Instytucie Wyższych Studiów Humanitarnych. W 2002 r. Kierował wydziałem językoznawstwa strukturalnego i poetyki strukturalnej w Instytucie Języka Rosyjskiego Rosyjskiej Akademii Nauk, na tym stanowisku przebywał do końca swoich dni.

Książki i twórczość M. Gasparowa

W swoim życiu filolog opublikował wiele prac. Gasparov Mikhail Leonovich, którego książki są teraz klasyczne zarówno w dziedzinie literatury antycznej, jak i w stylistyce, krytyki literackiej, stał się autorem kilkuset artykułów i kilku monografii. Jego zebrane prace w czterech tomach obejmują jego najlepsze prace dotyczące wersyfikacji. Wszystkie jego prace można połączyć w kilka dużych grup: badania nad literaturą starożytną, prace nad literaturą średniowieczną i współczesną literaturą, artykuły i książki o literaturze rosyjskiej i studia nad wersyfikacją.

Odrębną częścią kreatywności naukowca jestksiążek non-fiction na starożytnej kultury "Lupa Capitolina", "Zabawne Grecji." Również Gasparov był redaktorem naczelnym „Mandelsztama encyklopedii”, członkiem rad redakcyjnych tak znanych serii jak „literackich zabytków”, „Biblioteka Literatury Klasycznej”, „znak Systems Studies”, czasopisma „Literatura”, „Biuletyn starożytnej historii”, kilka czasopism zagranicznych .

Działalność tłumaczeniowa

Gasparow był najbardziej znany ze swojegotłumaczenia starożytnych tekstów. Jego produktywność i wirtuozeria jako tłumacza były po prostu niesamowite. Przekleństwo Gasparova od Starożytnego Greckiego Owidiusza, Arystotelesa, Ezopa jest wciąż niedoścignione nie tylko pod względem dokładności, ale także stylistycznej elegancji. W swoich tłumaczeniach rosyjski czytelnik mógł również czytać starożytną poezję, Cyceron, Horacy, Diogenes Laertius.

Nauczanie

Academician Gasparov nauczał przez wiele latpowstał przy jego aktywnym udziale w Katedrze Historii i Teorii Kultury Światowej na Wydziale Filozofii Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. W Instytucie literackim. M. Gorkiego, czytał kursy poezji i poezji rosyjskiej. Wykłady te zostały zebrane przez dużą liczbę studentów, ponieważ wykładowca Gasparov był inspirowany i jasny. Później niektóre z tych wykładów zostały zawarte w książce "On the Verses".

Zebrane prace

Artykuły Gasparowa o wersyfikacji i rosyjskimpoezja została zebrana w czterotomowej edycji Wybranych prac. Pierwszy tom "On Poets" poświęcony jest starożytnej poezji jako źródłu tradycji literatury klasycznej. Drugi tom - „Z wersetu” - opiera się na wykładach na uniwersytecie i jest poświęcony analizie dzieł rosyjskich poetów, Cwietajewa, Puszkin, FET, Khlebnikov, Majakowski, rosyjski awangardowych, Brodski. Analiza tekstów z Gasparova jest przykładem subtelnych i oryginalnych badań o najszerszych wnioskach. Trzeci tom - "O wierszu" - poświęcony jest teorii wersyfikacji, stylistyki i poetyki. Tom czwarty - "Lingwistyka wiersza" - poświęcony jest interpretacji i analizie dzieł rosyjskich poetów.

Nagrody

Gasparov Mikhail Leonovich za swoją pracęwielokrotnie otrzymywał zasłużone nagrody. Jest laureatem nagrody państwowej (1995), właścicielem nagród "Illuminator", Malaya Bukerovskaya, nagroda A. Bely. W 2004 r. Otrzymał nagrodę akademicką. A. Puszkina za publikację "Wybrane prace" w 3 tomach.

Życie osobiste

Gasparov M.L. prawie pięćdziesiąt lat poślubił redaktor literacki Alevtina Mikhailovna Zotova. Para miała córkę, Elena, obecnie kandydatka nauk psychologicznych, pracowała w Instytucie Badawczym Edukacji Przedszkolnej agrobiznesu ZSRR, wychowała dwóch wnucząt Gasparovej.

Ostatnie lata życia

Od końca lat 90. akademik Michaił Gasparowotwiera dla siebie nowe pole działania, lubi eksperymentalne przekłady poezji średniowiecza i New Times. W swojej prezentacji pojawiają się w rosyjskim wierszu L. Ariosto "Frenzied Roland", wiersze G. Geim. A książka "Eksperymentalne tłumaczenia" stała się prawdziwym wydarzeniem w literackim świecie.

7 listopada 2005 Gasparow zmarł, został pochowany z honorem na moskiewskim cmentarzu w Moskwie.

Po śmierci Michaiła Leonovichaopinia publiczna zdała sobie sprawę z jeszcze jednego aspektu swojego talentu. Jego żona, Alevtina Mikhailovna, opublikowała kilka małych kolekcji swoich wierszy. Gasparow nie uważał się za poetę, mówiąc, że to tylko jego reakcja na wiersze wielkich twórców.