M.I. Glinka. Krótka biografia kompozytora
Mikhail Ivanovich Glinka jest kompozytorem, którego twórcą jest profKompozycje miały silny wpływ na kształtowanie kolejnych generacji muzyków. Pomysły jego prac zostały opracowane w pracy A. S. Dargomyzhsky'ego, członków "Potężnej garści", P. I. Czajkowskiego.
Mikhail Glinka. Krótka biografia: dzieciństwo
Michael urodził się w czerwcu 1804 r. Wodległej wiosce Novospassky, która należała do jego rodziców i znajdowała się 100 km od Smoleńska, a 20 km od miasteczka Yelnya. Systematycznie, aby uczyć chłopca, muzyka i ogólne dyscypliny zaczęły się dość późno. Pierwszym z nim został zaproszony zaproszony od Petersburga guwernant VF Klamer.
M.I. Glinka. Krótka biografia: pierwsze eksperymenty w kompozycji
W 1822, tuż po ukończeniu studiów wB & B, Michael napisał na harfę i fortepian kilka wariacji na temat jednego z modnych oper czasu. Stały się one pierwszym doświadczeniem Glinki w komponowaniu muzyki. Od tego momentu kontynuował doskonalenie i wkrótce napisał wiele w różnych gatunkach. Niezadowolenie z ich pracy, pomimo uznania, prowadzi go do poszukiwania nowych form, w celu zapoznania się z kreatywnych ludzi. W kompozycji muzyki nie przeszkodziłyby mu ani świeckie partie, ani pogorszenie zdrowia. Stało się to jego głęboką wewnętrzną potrzebą.
M.I. Glinka. Krótka biografia: podróżowanie za granicę
Aby myśleć o wyjeździe za granicę, został poproszonykilka powodów. To, po pierwsze, możliwość uzyskania nowych wrażeń, wiedzy, doświadczenia. Miał także nadzieję, że nowy klimat pomoże mu poprawić zdrowie. W 1830 r. Wyjechał do Włoch, ale po drodze przebywał w Niemczech i spędził tam lato. Następnie Glinka osiadła w Mediolanie. W latach 1830-1831 kompozytor dużo napisał, pojawiły się nowe prace. W 1833 r. Glinka wyjechała do Berlina. Po drodze krótko pozostał w Wiedniu. W Berlinie kompozytor zamierzał uporządkować swoją teoretyczną wiedzę o muzyce. Był zaangażowany pod kierownictwem Z. Deny.
M.I. Glinka. Krótka biografia: wróć do domu
Przerwanie studiów w Berlinie, Glinka zmusiławiadomość o śmierci ojca. Gdy Michaił Iwanowicz przybył do Petersburga, często odwiedzał Żukowskiego. Co tydzień poeta gromadził literackich ludzi i muzyków. Na jednym spotkaniu Glinka podzielił się z Żukowskim swoją chęcią napisania po raz pierwszy rosyjskiej opery. Zaakceptował intencję kompozytora i zaproponował, że opowie historię Iwana Susanina. W 1835 r. Glinka poślubiła posłankę Iwanową.
Szczęście nie tylko nie jest przeszkodąkreatywność, ale wręcz przeciwnie, pobudzano działalność kompozytora. Opera "Iwan Susanin" ("Życie dla cara") napisał dość szybko. Jesienią 1836 roku odbyła się jej premiera. Odniosła ogromny sukces z publicznością, a nawet z cesarzem.
M.I. Glinka. Krótka biografia: nowe prace
Nawet za życia Puszkina kompozytor wpadł na pomysłnapisać operę, biorąc za podstawę fabułę jego wiersza "Rusłan i Ludmiła". Była gotowa w 1842 roku. Wkrótce miała miejsce produkcja, ale opera była mniej udana niż Życie dla cara. Kompozytor nie miał trudności z przetrwaniem krytyki. Dwa lata później wyjechał na wycieczkę do Francji i Hiszpanii. Nowe wrażenia powróciły do twórczej inspiracji kompozytora. W 1845 roku stworzył uwerturę "Aragon Hota", co było wielkim sukcesem. Trzy lata później ukazała się "Noc w Madrycie".
Na obcej ziemi kompozytor coraz częściej sięgał po rosyjskie piosenki. Na ich podstawie napisał "Kamarinskaja", która położyła podwaliny pod rozwój muzyki symfonicznej nowego typu.
Mikhail Glinka. Biografia: ostatnie lata
Mikhail Ivanovich mieszkał za granicą (Warszawa,Berlin, Paryż), a następnie w Petersburgu. Plany twórcze kompozytora były jeszcze pełne. Ale przeszkadzały mu wrogość i prześladowania, musiał spalić kilka punktów. Aż do ostatnich dni LI Shestakova, jego młodsza siostra, pozostała przy nim. Glinka zmarł w Berlinie w lutym 1857 r. Popioły kompozytora zostały przetransportowane i pochowane w Petersburgu.
