Magnesia - co to jest? Właściwości, cechy, wskazania

Magnesia - co to jest? Dowiesz się o tym z materiałów artykułu. Zawiera również informacje o tym, w jaki sposób i do jakich celów jest używana ta substancja, czy ma przeciwwskazania i skutki uboczne.

Informacje ogólne

Magnezja - co to jest i jakie właściwości ma ten lek? Według specjalistów preparat ten zawiera sól magnezową kwasu siarkowego. Składniki pomocnicze nie.

Skuteczność terapeutyczna tego lekuod dawna zostało udowodnione. Dzięki licznym efektom jest z powodzeniem stosowany w zupełnie różnych gałęziach medycyny (neurologia, ginekologia, gastroenterologia, itp.).

Jakie są właściwości magnezu? Co to jest? To narzędzie, które ma następujące działania:

żółciopędny;
wazodylator;
tokolityczny (rozluźnia gładką muskulaturę macicy);
spazmolityczny (z pewnym działaniem przeciwbólowym);
środek przeciwdrgawkowy;
słaby środek moczopędny;
antyarytmiczny;
kojący;
środek przeczyszczający.

Forma produkcji i pakowania

Jaka postać jest związana z magnezem narkotykowym? Instrukcja użytkowania mówi, że ten produkt jest dostępny w różnych formach:

25% roztwór do wstrzykiwań w ampułkach po 10 lub 5 ml;
proszek do sporządzania zawiesiny, pakowany w opakowania po 10, 25 i 20 g;
Kulki, brykiety z siarczanu magnezu i proszek dla sportowców.

Farmakologia

Jakie cechy ma siarczan magnezu? Zastosowanie tej substancji daje różne wyniki.

Z doustnym przyjmowaniem leku po zaledwie trzechgodzinę, ma działanie żółciopędne i przeczyszczające, które utrzymuje się przez 6 godzin. W tym przypadku rozluźnienie osiąga się dzięki temu, że lek przyczynia się do napływu płynu do światła jelita, w wyniku czego upłynniające masy kałowe powodują czynną perystaltykę jelit.

Poprawić odpływ żółci ze względu na podrażnienie ścian dwunastnicy i efekt spazmolityczny.

Należy również zauważyć, że niektóre z tych leków są wydalane przez nerki. Dlatego może być stosowany jako środek moczopędny.

Często magnezję (proszek) w postaci zawiesinyUżywany do zatrucia solami ołowiowymi, rtęciowymi, arsenowymi i barowymi. To wskazanie leku wynika z faktu, że substancja ta jest zdolna do wiązania się z trującymi pierwiastkami i szybko usuwa je z ciała wraz z cielętami.

Magnezja daje domięśniowo lub dożylniewyniki przeciwdrgawkowe, antyarytmiczne, hipotoniczne, rozszerzające naczynia krwionośne i łagodzące. Wysokie dawki tego leku powodują stosowanie tabletek nasennych, narkotycznych i tokolitycznych.

Magnezja domięśniowo zaczyna działać po 60 minutach, a po wlewie dożylnym działa natychmiast.

Roztwór siarczanu magnezu można stosować do kąpieli medycznych, elektroforezy, okładów itp.

Elektroforeza z tą substancją ma działanie uspokajające i rozszerzające naczynia krwionośne. W niektórych przypadkach ta procedura jest stosowana w leczeniu brodawek.

Przy miejscowym stosowaniu magnezji poprawia się przepływ krwi w tkankach skóry i obserwuje się działanie znieczulające i rozdzielające.

Jeśli chodzi o magnez sportowy, służy do suszenia rąk. Po obróbce proszkiem, po zużyciu sprzętu sportowego poślizg zmniejsza się.

Wskazania

W jakim celu może być przepisywany magnez (co to jest, jak powiedzieliśmy powyżej)? Według specjalistów, ten lek jest stosowany w następujących przypadkach:

obrzęk mózgu, astma oskrzelowa, encefalopatia, zwiększone pocenie;
hipotoniczna dyskineza dróg żółciowych, padaczka, zapalenie pęcherzyka żółciowego; rzucawka, arytmie komorowe, groźba przedwczesnego porodu;
nadmierna pobudliwość nerwowa, hipomagnezemia;
zatrucie metalami ciężkimi, sondowanie dwunastnicy, leczenie brodawek;
zaparcia, leczenie ran i nacieków, zatrzymanie moczu.

Przeciwwskazania

Tego leku nie należy stosować:

z odwodnieniem, niedociśnieniem tętniczym; okres prenatalny;
blokada przedsionkowo-komorowa, zapalenie wyrostka robaczkowego, ucisk centrum oddechowego;
ciężka bradykardia i niewydolność nerek;
krwawienie z odbytu i niedrożność jelit.

Magnesia: instrukcje użytkowania

Do podawania doustnego stosuje się zawiesinę. Wykonano go z proszku, dodając do niego ciepłą przegotowaną wodę.

Dawka siarczanu magnezu zależy od wieku pacjentai świadectwo. Jako żółć żółciowa substancja ta jest stosowana w ilości 20-25 g (rozpuszczonej w 100 ml wody). Przed pobraniem zawiesiny miesza się ją, a następnie spożywa przed posiłkami trzy razy dziennie.

Jako środek przeczyszczający przygotowuje się roztwór z 10-30 g proszku. Zawieszenie wykonuje się w nocy lub rano, przed posiłkami.

Przy dożylnym podawaniu leku roztwór można stosować w postaci nierozcieńczonej lub rozcieńczonej 5% glukozą (może to być roztwór chlorku sodu).

Podanie domięśniowe tego leku towarzyszy silne bolesne odczucia.

Zdarzenia niepożądane

Na tle korzystania z tego narzędzia pacjenci często doświadczają efektów ubocznych. Najczęściej manifestowane są:

pocenie się, ucisk serca, pływy krwi na twarz;
bradykardia, arytmie, obniżenie ciśnienia krwi;
ból głowy, depresja OUN; stan lęku;
astenia, zdezorientowana świadomość, wymioty;
obniżona temperatura, biegunka, wielomocz;
nudności, pragnienie, wzdęcia i ból spastyczny.