Dysphoria jest czym? Dysphoria: objawy, przyczyny

Wszyscy ludzie są niedoskonali, czasami doświadczająuczucie gniewu wobec świata i społeczeństwa, jest w stanie zwiększonej drażliwości lub podlega działaniu innych składników złego nastroju. Ale, niestety, bardzo niewiele osób wie, że są to pierwsze objawy jednej nieprzyjemnej choroby.

Opis

Dysphoria to stan niskiego nastroju,któremu towarzyszy szczególna złość i drażliwość. Nazwa choroby ma greckie korzenie. Wszakże w tłumaczeniu słowo "dysforia" oznacza "udręka, cierpienie". W ten sposób pacjenci opisują swój stan, gdy udają się do lekarza.

Ludzie z dysforią, z reguły, nie cierpiązahamowanie na płaszczyźnie mentalnej lub fizycznej. Ale często mają ataki aktywności, niepokój, a także wybuchy gniewu i agresywnego stanu.

Często główną przyczyną jest dysforiazespół depresyjny (depresja). Ponadto często towarzyszy innym chorobom psychicznym. Na przykład w niektórych przypadkach epilepsji przed lub po napadzie występują objawy dysforii.

Przyczyny

Ku wielkiemu żalowi, w tej chwili naukowcyNie było choroby, która jednoznacznie towarzyszyłaby dysforii. Przyczyny jego występowania mogą być bardzo różnorodne. Lekarze wyróżniają poniższą listę chorób, w których obserwuje się dysforię:

• oligofrenia;
• zanik mózgu;
• demencja starcza;
• epilepsja;
• psychopatia (zarówno pobudliwa, jak i inne typy);
• choroby mózgu związane z niewydolnością naczyń;
• poniósł uderzeń;
• organiczna choroba mózgu.

Przede wszystkim dysforia jest schorzeniem, które przejawia się nie tylko w chorobie psychicznej i podczas okresów zmian hormonalnych, ale także w stresie i depresji.

Objawy

Świat został podzielony na dwa stopnie.choroby: łagodne i wyraźne. I pierwszy często nie jest traktowany poważnie. W łagodnym, wszystkie objawy nie są bardzo wyraźne i nie zakłócają one szczególnie życia pacjenta. Najczęściej są one po prostu uważane za cechę charakteru. Należą do nich: skąpstwo, narzekanie, cynizm itp. Objawy te mogą dotyczyć wszystkich sfer życia ludzkiego, aw niektórych przypadkach manifestować się w związku z konkretnymi rzeczami.

Po wyrażeniu wszystko jest bardziej skomplikowane. Objawom towarzyszy beznadzieja, lęk, niepokój. Wybuchy gniewu mogą osiągnąć najwyższy poziom, któremu towarzyszy przemoc fizyczna.
Jeśli u pacjenta zostanie zdiagnozowana dysforia dla danego stopnia choroby, objawy będą następujące:

• Częste mieszanie silnika.
• Niepokój
• Okresowe osłupienie.
• Zmętnienie świadomości.
• Rozpraszanie.

Oddzielne grupy dysforii

Na podstawie tej choroby zidentyfikowano następujące podziały, które dotyczą różnych zaburzeń narządów płciowych:

• Dysfunkcje postkomfortowe - okres złynastrój po stosunku. Ten stan może trwać od kilku minut do kilku godzin. Pierwsza wzmianka o tym zjawisku jest zarejestrowana w starożytnym Rzymie. Pisarz Petroniusz powiedział, że wszystkie żywe istoty są smutne po stosunku seksualnym. Dysfunkcja poobulacyjna jest zazwyczaj charakterystyczna dla mężczyzn. Wynika to ze zmian w równowadze hormonalnej i odroczonego wyczerpania fizycznego. U kobiet tego rodzaju dysforia ma częściej charakter psychologiczny - niezadowolenie z siebie lub partnera, lęk przed różnymi problemami itp.
• Przedmiesiączkowe dysforie. Z reguły spowodowane przez zmiany w poziomach hormonalnych i obserwuje się tylko u kobiet. Tę diagnozę można postawić tylko wtedy, gdy z powyższej listy jest więcej niż pięć znaków:
  • Zmiana apetytu.
  • Depresja lub lęk.
  • Gorszy sen
  • Częste wahania nastroju.
  • Ból głowy.
  • Zmęczenie
  • Drażliwość.
  • Totalna ucisk.
  • Depresja.

Dyskrecja płci: co to jest?

Wśród chorób psychicznych w dziedzinie seksusamoświadomość wyróżnia kolejne straszne odchylenie. Jeśli dana osoba cierpi z powodu tego, że czuje się w ciele niewłaściwej płci, wówczas może zostać zdiagnozowana z dysforią płciową. Co to jest i jakie są przyczyny jego pojawienia się, wciąż nie jest dokładnie znane. Należą do nich różne zaburzenia hormonalne, hermafrodytyzm, naruszenie rozwoju płodu. Wiele osób z tą chorobą cierpi z powodu potępiającej postawy społeczeństwa i niemożności osiągnięcia tego, czego pragnie.

Leczenie

Wszelkie procedury usuwania choroby są przypisywane w zależności od ciężkości choroby.

Jeśli pacjent ma łagodną dysforię, leczenie można ograniczyć jedynie do technik psychoterapeutycznych i różnych ćwiczeń automatycznych, które mogą zmniejszyć lęk i złagodzić napięcie.

Jeśli mówimy o wyraźnym stopniu choroby,wtedy proces pozbywania się choroby się zmienia. Na początku pacjentowi przepisuje się specjalne leki o działaniu korygującym reakcje behawioralne o działaniu hipnotycznym, a także leki przeciwpsychotyczne, przeciwpsychotyczne. Jeśli te środki nie pomogły, wówczas leczenie obejmuje środki uspokajające. Po zatrzymaniu napadów leczenie jest kontynuowane aż do ustąpienia przyczyny choroby.

Ze szczególnymi postaciami dysforii, podejście terapeutyczne możeróżnią się znacznie. Na przykład zaburzenie połogowe w ogóle nie jest leczone. Aby się go pozbyć, wystarczy pacjenta, by zastosować siłę do samodoskonalenia.

Jeśli chodzi o przedmiesiączkową dysforię, tomoże wymagać użycia różnych urządzeń: środków przeciwbólowych, nasennych, uspokajających. Jeśli to odchylenie seksualne występuje wyjątkowo często, należy skonsultować się z ginekologiem. W takich przypadkach możliwe jest zastosowanie korekcji hormonalnej.

Leczenie dysforia płci - bardzo trudneproces. Jest wybierany wyłącznie indywidualnie dla pacjenta. Najczęściej pacjentowi przepisuje się hormony płciowe, zaleca się wizytę w salonie kosmetycznym i wykonanie zabiegu laserowego oraz wykonanie korekcji mowy. Najprostszym sposobem na zrobienie tych procedur jest przekształcenie mężczyzny w kobietę i odwrotnie. Najbardziej skutecznym leczeniem jest operacja zmiany płci. Ale taka ingerencja w ludzkie ciało jest przeprowadzana tylko po konsultacji z psychiatrą, aby wykluczyć możliwe choroby psychiczne.