Chroniczny stres i jego konsekwencje

Stres jest zwykle nazywany silnym nerwowymnapięcie lub silne emocjonalne podniecenie wywołane szalonym rytmem współczesnego świata. Ludzie trwale żyjący w takich warunkach doświadczają chronicznego stresu. Ten stan może prowadzić do różnych negatywnych konsekwencji dla wszystkich systemów ciała. Czy mogę w jakiś sposób uchronić się przed chronicznym stresem, nie rezygnując z moich celów, bez zmiany priorytetów życiowych i warunków życia? Według naukowców jest to całkiem realistyczne. Co więcej, okazuje się, że istnieje nawet szczepienie przeciwko stresowi, które każdy może zrobić. Ale czy zawsze tylko przynosi szkodę? Spróbujmy to rozgryźć.

Stres krótkotrwały i chroniczny

Według wielu naukowców stres jestopracowany w trakcie ewolucji całego zestawu adaptacji organizmu do wszystkich rodzajów czynników środowiskowych w celu ochrony i adaptacji. Ponieważ żadne medium nie może być trwałe, umiejętność wytrzymania zachodzących w nim zmian jest bardzo przydatną własnością. Ale to stwierdzenie jest prawdziwe tylko wtedy, gdy nadzwyczajna sytuacja nie jest zbyt krytyczna i nie trwa długo. Stres w takich przypadkach nazywany jest krótkoterminowo. Fizjologowie uważają, że małe i krótkie wibracje dla naszej psychiki to rodzaj gimnastyki. Jeśli niewygodna sytuacja ciągnie się przez czas nieokreślony, osoba zaczyna doświadczać przewlekłego stresu lub stałej psycho-traumatycznej osobowości. Korzyści w tym nie ma, ponieważ żadna żywa istota nie jest w stanie wytrzymać nieskończenie długiego fizycznego lub psychologicznego stresu bez narażania własnego zdrowia.

Czynniki przewlekłego stresu

Istnieje wiele czynników, które mogą powodować przewlekły stres. Powody, lub, jak mówią naukowcy, "stresory", są fizjologiczne i psychologiczne.

Do fizjologicznego obejmują:

• ból;
• cierpiał na ciężką chorobę;
• krytyczne temperatury środowiska człowieka;
• głód i / lub pragnienie;
• przyjmowanie leków;
• hałas i gwar ulic miasta;
• zmęczenie, zwiększone obciążenia.

Do psychologicznego można nosić:

• konkurencja, ciągłe pragnienie bycia lepszym od innych;
• ciągłe dążenie do doskonałości, aw konsekwencji - do krytycznej samooceny;
• najbliższe otoczenie (na przykład zespół pracowników);
• przeciążenie informacji;
• strach przed utratą statusu społecznego, pozostawanie "za burtą";
• izolacja, samotność, fizyczna lub duchowa;
• pragnienie zrobienia wszystkiego na czas;
• ustalanie nierealnych zadań;
• dysharmonia w rodzinie.

Etapy stresu

Zgodnie z teorią kanadyjskiego fizjologa Hansa Selye stres chroniczny rozwija się w trzech etapach:

1. Reakcja lęku. Człowiek zaczyna uczestniczyć w irytujących myślach, że coś dzieje się w jego życiu lub nie powinno się zdarzyć, że go nie postrzegają, nie jest zrozumiany. W zależności od rodzaju stresora, osoba może odczuwać dyskomfort z powodu warunków środowiskowych (hałas, ciepło) lub odczuwać bóle, które są łatwo zadokowane przez leki, ale które powodują strach. W pierwszym etapie współczulnego układu nerwowego zostaje poruszony, podwzgórze-przysadka-dodatki, które, z kolei, wytwarza ACTH hormonu nadnercza wytwarzać kortykosteroidy zwiększenia gotowości organizmu oprzeć stresory.
2. Opór. Hans Selye warunkowo nazwał to "bieganiem lub walką".
3. Wyczerpanie. Przed tym stadium ciało przychodzi z reguły pod przewlekłym stresem, gdy negatywne czynniki działają na człowieka zbyt długo lub następuje ciągła zmiana jednego czynnika na inny. Na etapie wyczerpania zasoby i możliwości organizmu są znacznie zredukowane.

Rodzaje stresu

Krótkoterminowe stresy są negatywne, więci pozytywne. W drugim przypadku jest ona nazywana „dobre” lub eustres. To może być wywołane przez wszelkich przyjemnych zdarzeń i stanów (wygrana na loterii, twórczy entuzjazm) i prawie nigdy nie szkodzi. Jedynie w rzadkich przypadkach, wysokie pozytywne emocje mogą powodować problemy, takie jak choroby serca.

Przewlekły stres jest tylko negatywny. W medycynie nazywa się to "złym", czyli cierpieniem. Sprowokuj różne smutne i nieprzyjemne wydarzenia we wszystkich aspektach ludzkiego życia. Cierpienie prawie zawsze prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia.

Napady "dobre" i "złe" dzielą się na trzy typy:

• biologiczne;
• psychologiczny;
• emocjonalne.

Przewlekły stres biologiczny

Teoria tego rodzaju stresu została szczegółowo omówionaHans Selye. Ogólnie rzecz biorąc, stres biologiczny jest zbiorem reakcji organizmu na fizjologiczne niekorzystne wpływy środowiskowe, które zawsze są realne i zawsze stanowią zagrożenie dla życia. Mogą to być czynniki biologiczne, chemiczne lub fizyczne (pogoda, choroba, urazy). Selye nazwał biologiczny stres "solą życia", która, jak zwykła sól, jest dobra w umiarkowaniu.

Biologiczny przewlekły stres występuje na podstawie długotrwałej choroby, zmuszonej do życia w niekorzystnych warunkach klimatycznych.

Często czynnikiem czynnym jest iprzedłużona aktywność fizyczna. Jeśli przechodzą one na tle ciągłego nadweręża układu nerwowego (pragnienie udowodnienia czegoś każdemu, aby osiągnąć nieosiągalne), osoba, inna niż fizyczna, rozwija chroniczne zmęczenie. Stres w tym przypadku wywołuje wiele problemów zdrowotnych - chorób układu trawiennego, skóry, układu sercowo-naczyniowego i nerwowego, a nawet pojawienia się raka.

Przewlekły stres psychiczny

Ten rodzaj stresu różni się od innych tym, że to"Rozpoczyna się" w działaniu nie tylko przez negatywne czynniki, które już zaszły lub występują w danym czasie, ale także przez te, które (w opinii jednostki) mogą się zdarzyć i których się boją. Drugą cechą tego stresu jest to, że osoba prawie zawsze może ocenić stopień swojej zdolności do wyeliminowania niekorzystnej sytuacji. Bez względu na to, jak poważny jest chroniczny stres psychologiczny, nie powoduje on oczywistych uszkodzeń ciała i nie zagraża życiu. Przyczynami pojawienia się stresu psychologicznego są jedynie stosunki społeczne i / lub własne myśli. Wśród nich możemy wyróżnić:

• pamięć przeszłych niepowodzeń;
• motywacja działań ("zawijanie się" w potrzebie uzyskania wszystkiego na najwyższym poziomie);
• własne postawy życiowe;
• Niepewność sytuacji i przedłużające się oczekiwania.

Cechy osobowości człowieka, jego charakter i temperament mają ogromny wpływ na występowanie stresu psychicznego.

Przewlekły stres emocjonalny

W opinii zarówno lekarzy, jak i fizjologów, właśnie tak jestRodzaj stresu wpływa na wzrost śmiertelności. Emocje rozwinięte u ludzi w trakcie ewolucji, jako element ich przetrwania. Zachowanie człowieka kieruje się przede wszystkim manifestacją radosnych i przyjemnych uczuć. Jednak szybki postęp naukowy i techniczny prowadzi do dysharmonii stanu ducha człowieka, co powoduje negatywne emocje. Wszystkie mają katastrofalny wpływ na zdrowie. Gniew niszczy wątrobę, śledzionę lękową, strach i smutek nerek, zazdrość i zazdrość serca. Czynniki powodujące przewlekły stres emocjonalny są następujące:

• niemożność zrealizowania własnych pragnień;
• ekspansja widm komunikacyjnych w społeczeństwie;
• deficyt czasu;
• urbanizacja;
• niewyczerpany przepływ niepotrzebnych informacji;
• naruszenie ich własnych biorytmów fizjologicznych;
• wysokie informacje i obciążenia emocjonalne w pracy.

Ponadto wiele osób ciągle doświadczadusza żyje już w sytuacjach, w których nie uniknęła nieszczęść i porażek. Bardzo często towarzyszy emocjonalny przewlekły stres, depresja, która jest stanem skrajnej emocjonalnej depresji jednostki. Człowiek staje się obojętny wobec siebie i innych. Życie dla niego traci wartość. Dane WHO mówią, że depresja dzisiaj stanowi 65% wszystkich chorób psychicznych.

Oznaki stresu u innych

Jak ustalić, czy ktoś w twoim środowisku ma chroniczny stres? Objawami mogą być:

• brak zainteresowania czymkolwiek (do pracy, do wiadomości);
• niewyjaśniona agresywność (każda uwaga jest postrzegana "w bagnetach") lub, odwrotnie, zamkniętość, "wycofanie się w siebie";
• nieuwaga, niezrozumienie powierzonych mu zadań, które wcześniej można było łatwo rozwiązać;
• osłabienie pamięci;
• pojawienie się płaczu osoby, nietypowe dla osoby, częste skargi na jego los;
• nerwowość, niepokój, niepokój;
• nie zaobserwowano wcześniej głodu alkoholu, palenia;
• bezprzyczynowe zmiany nastroju;
• pojawienie się niekontrolowanych ruchów (niektórzy zaczynają stukotać stopami, inni chwytają paznokcie).

Oznaki stresu w tobie

Wszystkie powyższe objawy, charakteryzującestan przewlekłego stresu, może być nie tylko wśród ludzi z naszego środowiska, ale także nas samych. Oprócz takich zewnętrznych objawów możemy dodatkowo zaobserwować następujące objawy stresu:

• bóle głowy, migreny;
• zakłócenia snu (trudno zasnąć, a jeśli sen ma miejsce, nie trwa długo);
• brak apetytu lub, odwrotnie, ciągle chce jeść;
• bez smaku jedzenia;
• zaburzenie stolca;
• ból w klatce piersiowej;
• zawroty głowy;
• obniżona odporność;
• drażliwość (wszystko mi się nie podoba, wszystko przeszkadza);
• obojętność na seks;
• obojętność na bliskich ludzi, na ukochane zwierzęta, na ich hobby;
• zwiększone zmęczenie;
• pojawienie się myśli o ich bezużyteczności, bezużyteczności, niższości.

Leczenie

Niektórzy nie uważają tego za wielkie niebezpieczeństwochroniczny stres. Leczenie, według tych ludzi nie jest wymagane, wystarczy zmienić sytuację, pozwolić sobie na relaks. Niemniej jednak, jeśli doświadczasz objawów przewlekłego stresu, musisz odwiedzić terapeuta. Przepisuje serię testów, aby wykluczyć wszystkie choroby, które mają objawy podobne do stresu. Jeśli nie znajdzie się nic niebezpiecznego, lekarz przepisuje, co do zasady, witaminy i środki uspokajające. Czasami przepisywane są tabletki nasenne, środki uspokajające, leki przeciwdepresyjne. Dobry efekt daje medycyna ludowa, oferująca wiele kojących herbat z miętą, melisą, miodem.

Nie należy zapominać o częstych chorobach zakaźnychjest również zdolny do wywoływania przewlekłego stresu. Odporność u osób znajdujących się w stresującej sytuacji jest zawsze osłabiona, co przyczynia się do infekcji. Dlatego pożądane jest wprowadzenie immunomodulatorów w toku terapii. Mogą być syntetyczne - "Tsikloferon", "Viferon" i inne, lub naturalne - Echinacea, róża psa, żeń-szeń.

Ale wszystkie te i inne leki pomagają tylko tymczasowo, jeśli nie walczysz ze stresem psychologicznie, z pomocą swojego umysłu.

Zaszczepienie stresowe

Metoda inokulacji stresu została opracowana przez kanadyjskiego psychologa Meikhenbauma. Składa się z trzech faz oddziaływania psychologicznego:

1. Koncepcyjne (objaśniające). Lekarz pomaga zrozumieć pacjenta, że ​​źródłem negatywnych uczuć i myśli jest sam, pomaga ponownie rozważyć problem, opracować strategię jego rozwiązania, zwiększyć poczucie własnej wartości.
2. Tworzenie nowych umiejętności i zdolności. Lekarz sugeruje pacjentowi, aby wyobraził sobie rozwiązanie swojego problemu, zanotował wszystkie możliwe przeszkody, aby zmienić strategię, aż do uzyskania najbardziej akceptowalnej opcji.
3. Praktyczne zastosowanie nowych umiejętności. W tym przypadku gry fabularne zapewniają dobre wyniki.

Poradzić sobie ze stresem może również pomóc nietradycyjnych metod - jogi, ćwiczeń oddechowych, relaksu.