Słynne rosyjskie więzienie - "Matrosskaya Tishina"
Peter I osiadł na prawym brzegu rzeki Yauzaprzedmieścia żeglarskie Ten fakt dał nazwę ulicy leżącej równolegle do rzeki. A ponieważ tamtejsi marynarze mieszkali pod Catherine II, zaczęli nazywać dom marynarzem. Mieszkańcy miasta starali się chronić resztę starszych mieszkańców i cicho przechodzili przez dom biednych. Więc jeszcze jedno słowo zostało dodane do nazwy ulicy. A teraz stała się znana jako Milczenie Żeglarza. Później pojawiło się więzienie, popularnie zwane "Milczeniem Żeglarza".
Wycieczka do historii
Więzienie "Matrosskaya Silence" prowadzi swoją historię1775 Następnie, zgodnie z dekretem Katarzyny II, dom dla "piskliwego" został otwarty pod protektoratem Towarzystwa Miłosierdzia w miejscu, w którym obecnie znajduje się więzienie. Jak zwykle w rosyjskich więzieniach, później, w 1850 r., Konsekrowano w tym budynku Cerkiew Wszystkich, którzy cierpieli, aw XX wieku pojawiła się tam dzwonnica.
Dom na "przenikliwy" w oryginalestan trwał stosunkowo krótko. Już w 1870 r. Została przemianowana na moskiewskie więzienie więzienne. Nowa instytucja została zaprojektowana dla 150 kobiet i 300 mężczyzn. Celem więzienia było stwierdzenie: "oddać w ręce tego hołota słynny statek". Hałda z kolei uważała więźniów - drobnych przestępców, złodziei, oszustów.
Stopniowo rozszerzały się obszary obiektów poprawczych. W 1912 r. Zaprojektowali i wybudowali nowe budynki więzienia architekt B. A. Alberti. W 1917 r. Instytucja zbankrutowała.
W 1918 r. Więzienie znów miało charakterreformacja. W instytucji, na bazie już istniejącej instytucji penitencjarnej, Centralny oddział karny NCJU utworzył Reformatorium. Był rodzajem instytucji korygującej o charakterze medycznym i pedagogicznym. Zaangażowano w to uczenie się, reedukację i przygotowanie do dni roboczych młodych ludzi w wieku od 17 do 21 lat. Reformator funkcjonował jednak przez krótki czas. Już po 11 miesiącach, w 1919 roku, przestała istnieć.
Według danych historycznych, historiiwięzienie "Matrosskaya Silence" rozpoczęło się pod koniec 1946 r. W miejsce obecnego izolatora znajdowała się kolonia Kozhevnicheskaya. Począwszy od 1945 r. Kolonia dzieci zaczęła się przekształcać, na jej podstawie założyli Więzienie nr 14 w ramach Dyrekcji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych dla Regionu Moskiewskiego.
Rekonstrukcja
Od 1947 r. Na terytoriuminstytucje były dwoma obiektami reżimowymi, odpowiednio pierwszym i drugim budynkiem. Więzienie "Sailor's Silence" w tym samym czasie może zabrać ponad 2000 więźniów. Ponadto na terenie instytucji znajdowały się również budynki gospodarcze:
- kotłownia, która działa do dziś;
- Budynki mieszkaniowe w stylu Barrack przeznaczone dla pracowników;
- budynek administracyjny;
- Barrack dla personelu.
Na spacery więźniowie byli wyposażenispecjalne działki na terenie stoczni. Dziedziniec wyglądał jak koło otoczone drewnianym ogrodzeniem wokół obwodu. Strażnicy na wieżach i na zewnątrz byli przeprowadzani przez żołnierzy wewnętrznych wojsk miasta Moskwy z dywizji w Bogorodsku.
Nieco później, w 1949 r. Zbudowano trzeciąmieszkanie dla więźniów. Miał status specjalnego więzienia i miał własne wejście (ze szpitala psychiatrycznego nr 3), a także jego przełożonych i odrębne zabezpieczenia. Przeważnie w tym okresie odbywał się sąd oczekujący, zbrodniarze hitlerowscy i skazani pracujący w Specjalnym Biurze Technicznym Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (wynalazcy, projektanci, inżynierowie). W ludziach takie więzienia nazywane były "gabinetami szarashynów". W szczegółach życie jednego z tych "szarashkowych" utalentowanych opisane w jego książce "W pierwszym kręgu" Sołżenicyn Aleksander Izaakiewicz.
Od początku 1950 roku przez dwa latabudynki administracyjne więzienia przebudowane. Pierwszy i drugi obiekt modalny zostały uzupełnione o piętra 4 i 5 oraz place spacerowe. Do tej pory skazani przeprowadzają spacery na terenie tych dziedzińców, zlokalizowanych na dachach budynków.
Na początku lat 50. ubiegłego wiekuDecyzje administracyjne mające na celu podział tych placówek na miejskie i regionalne wymagały rozbudowy Więzienia nr 14. Pod tym względem zmieniono nazwę na Więzienie nr 1, lepiej znane wśród ludzi jako więzienie Matrosskaya Tishina.
Po śmierci Beria L.P., od 1953 r., w młodocianym korpusie nr 3, młodociani przestępcy wykonywali wyroki. Służba penitencjarna angażowała się w nauczanie młodzieży (skazani mieli możliwość uzyskania wykształcenia średniego), zatrudnienie - więźniowie młodociani, pracujący w warsztatach w więzieniu, wykonali koperty, ozdoby świąteczne i inne dobra konsumpcyjne. Zarobione pieniądze można wydać na ich potrzeby, kupując na stoisku dostępne towary. Więzienie dla dzieci trwało do 1997 roku. Po podjęciu decyzji o przeprowadzeniu przebudowy i remontu trzeciego budynku. A od 1999 roku stał się oddziałem gruźlicy w szpitalu więziennym.
W tym samym mieścił się ten sam szpital dla więźniówodnowione i zrekonstruowane budynki dawnej siedziby personelu więziennego. Instytucja służy nie tylko "Matrosskaya Silence", ale także wszystkim aresztom śledczym w Moskwie. Szpital ma około 706 łóżek szpitalnych (łóżek).
W ostatnich dziesięcioleciach na terenie "Matrosskaya Silence" prowadzone są nieustanne prace budowlane i remontowe:
- w 1997 r. oddano do użytku wydział gastronomiczny (wyposażony w nowoczesny sprzęt);
- w 1987 r. - TSC;
- na początku lat 90. remontowano trzeci budynek;
- w połowie lat 2000. przeprowadzono remont pierwszego budynku więzienia
- zgodnie z normami sanitarnymi wyposażone są kamery dla skazanych i podejrzanych;
- stocznie do chodzenia przykryte dachem;
- Obecnie trwa gruntowna przebudowa drugiego budynku więzienia.
Według kierownictwa służby penitencjarnej, stale prowadzone są niezbędne prace w celu utrzymania budynków instytucji w należytym stanie. Dzisiaj więzienie "Matrosskaya Silence" ma 7 budynków.
Areszt śledczy nr 1 Federalnej Służby Penitencjarnej Rosji
Oficjalnie uznaje się datę utworzenia ośrodka zatrzymań nr 1Wrzesień 1985 r Na podstawie zarządzenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR, areszt przedprocesowy nr 1 został utworzony na podstawie siódmego budynku więzienia reżimowego. W ludziach przeszłości instytucja ta była nazywana "Milczeniem Żeglarza". Adres: Moskwa, ulica Matrosskaya Tishina, dom 18. Znajduje się we wschodniej dzielnicy administracyjnej stolicy. Całkowita powierzchnia instytucji wynosi 41 438 metrów kwadratowych. m
Początkowo limit więźniów mógłzawierać ośrodek zatrzymań, nieprzekraczający 200 osób. SIZO ma na celu wyodrębnienie, na czas trwania czynności dochodzeniowych i postępowania sądowego, osób, w odniesieniu do których konieczne było podjęcie ścisłych środków nadzoru.
Ale, niestety, zasady nie są spełnione. Według oficjalnych danych, liczba areszt 1 jest przeznaczony dla 2013 osób, ale rzeczywista zawartość przekracza tę wartość o 21,3% i wyniosła 2441 osób.
Dzisiaj, po przejściu łańcucha nazw dla wszystkichw latach jego istnienia instytucja służby penitencjarnej została przemianowana na Federalną Instytucję Państwową "Areszt śledczy nr 1 Federalnej Służby Więziennej Rosji" (skrót nazwy PKU SIZO-1 Federalnej Służby Więziennej Rosji).
Oprócz SIZO 1 Moskwa ma jeszcze siedem ośrodków przetrzymywania. Wśród nich są nie mniej znane "Butyrka" i "Lefortovo".
Znani więźniowie
Nic dziwnego, że lokalizacja jednego z nichMoskwa stała się najbardziej znanym rosyjskim więzieniem. "Sailor's Silence" - ścisły obiekt reżimowy. Przez cały okres funkcjonowania oficjalnie znane były tylko trzy przypadki skutecznej ucieczki:
- 5 czerwca 1995 r. - uczestnik jednej z gangów A.V. Solonika;
- 2 maja 2004 r. - ucieczka obywatela S. Ershova, który został zatrzymany na 24 godziny;
- W dniu 7 maja 2013 r., Po zawarciu porozumienia z członkiem SIZO, złodziej i morderca O. Topałow uciekł, został on również później zatrzymany.
Lista słynnych więźniów, którzy się wydarzyliCzas serwowania w "Matrosskaya Tishina" jest wystarczająco duży. Są wśród nich radzieckie osobistości polityczne: Jan Hana I. i Yazow D. T., biznesmeni P. Lebiediew i M. Chodorkowski, S. P. Mavrodi i wielu innych.
Nowoczesność
Dzisiaj uwięzienie "Matrosskaya Tishina" warunkowootwarte dla członków mediów i różnych organizacji publicznych. Okresowo odbywają się wycieczki, mające na celu pokazanie życia i warunków przetrzymywania więźniów.
Oczywiście podczas takich wydarzeńodwiedzający pokazują najlepsze aparaty fotograficzne, miejsca odpoczynku i tak dalej. W przeciwieństwie do tego, okresowo w mediach pojawiają się doniesienia o naruszeniu praw więźniów, nieprzestrzeganiu norm zatrzymania, strajkach głodowych, zamieszkach, próbach ucieczki, śmierci i innych bezstronnych momentach, które pozwalają sądzić, że w SIZO nie wszystko jest tak gładkie. I podobne wady obserwowane nie tylko przez treść więźniów. Tak więc około rok temu ogłoszono, że redukcja personelu personelu Federalnej Służby Penitencjarnej doprowadziła do znacznej redukcji. To było powodem pojawienia się obaw ze strony strażników SIZO nr 1. Ponieważ członkowie służby więziennej przyznali, ze względu na zmniejszenie liczby strażników, praca stała się po prostu niebezpieczna.
W takich warunkach staje się jasne, że ponad rok zostanie poświęcony na doprowadzenie stanu rosyjskich więzień do światowych standardów.
