Senatorowie są kim? Jakie są obowiązki senatora

Senat odnosi się do jednego z kilku wyższychorgany rządowe w kraju, zajmujące się kwestiami mianowania pracowników, śledztw politycznych, definicji polityki wewnętrznej i zagranicznej. Instytucje państwowe naszych czasów mają własne wersje tej instytucji w Rosji, w USA, we Włoszech, a także we Francji, Hiszpanii, Belgii, Kazachstanie, Czechach, Polsce, Australii, Kolumbii i wielu innych. Często to ciało nazywa się w inny sposób - na górze Izba Parlamentu (zgromadzenie legislacyjne).

Definicja

Senatorowie są urzędnikami na wybranych stanowiskachw instytucji o tej samej nazwie. Jednak w niektórych krajach współczesnego systemu demokratycznego termin ten jest używany w odniesieniu do oddziałów, które są częścią najwyższych instancji sądowych.

Aby określić, co oznacza słowo "senator",należy zwrócić się do łacińskiego pochodzenia tego wyrażenia. W starożytnym języku, obecnie nie używanym w mowie potocznej, istnieje słowo "senatus". Definiuje grupę, zbiór osób starszych, a z kolei pochodzi od "senex", co oznacza "staruszek". Sam początek tego terminu jest ściśle związany z jedną z form struktury społecznej, w której władza należała do starszyzny plemiennej, którą później nazywano senatorami. Trwało to około tysiąc lat podczas istnienia starożytnego Rzymu. Po raz pierwszy pojawił się w tej starej epoce, idea Senatu jako instytucji politycznej została podniesiona przez wiele krajów przez znaczny okres historyczny do dnia dzisiejszego.

Pierwszy Senat

Jednak nawet teraz, w czasach starożytnych, są senatorowieróżni urzędnicy. Następnie zostali uznani za przedstawicieli klasy wyższej. Tytuł im dany był przez całe życie. Cesarz miał władzę wyznaczania ludzi na te stanowiska, a oni przekazywali swoją pozycję dziedziczeniem. Wraz z ustanowieniem republiki około 6 wieku pne. e. Senat wywodził się z rady starszych, którzy reprezentowali rodzinę patrycjuszy. Wraz z innymi formacjami państwowymi stała się znaczącą częścią życia publicznego. W swoim składzie byli słudzy byli na całe życie, co oznaczało koncentrację sił politycznych i doświadczenie Rzymu.

Senatorowie przeprowadzili wstępnerozważanie rachunków, prowadzenie spraw wojskowych, określona polityka zagraniczna, finanse, dbałość o własność państwową, nadzorowanie kultu religijnego, ogłaszanie stanu wyjątkowego. Prawie oni byli odpowiedzialni za państwo.
Ich dekrety miały moc prawną. W starożytnym okresie rzymskim moc senatorów była stopniowo ograniczona, nieustannie koncentrując się na cesarzu. Gdy organ zarządzający zamienił się w spotkanie przedstawicieli szlacheckich zamożnych rodzin, każdy senator, którego urząd został dziedziczony, przestał mieć znaczny wpływ polityczny.

Rosyjski sposób

W Rosji pierwszy senat został złożony przez cara Piotra I.w 1711 r. jako najwyższy organ państwowy i stanowienie prawa. Od początku XIX wieku instytucja zaczęła pełnić funkcje nadzorcze nad pracą podmiotów publicznych. I zgodnie z wysokim dekretem, począwszy od 1864 roku, przydzielono mu jedno ważniejsze zadanie - pełnienie funkcji wyższej instancji kasacyjnej. Jednakże, istniejąc do 1917 r., Senat i jego członkowie zostali rozwiązani w wyniku wydarzeń rewolucji październikowej na wniosek "Dekretu o sądzie".

Car Piotr Wielki często wyjeżdżał z kraju, któryuniemożliwił mu całkowite oddanie się rządowi. Aby przekazać władzę, wielokrotnie powierzał sprawy wybranym osobom. Na początku te moce wyglądały jak tymczasowe osobiste zadanie. Jednak od 1711 r. Nałożono podobne obowiązki na nową instytucję, zwaną Senatem Zarządzającym. Nie przypominał ówczesnych zagranicznych instytucji (Polska, Szwecja), ale miał odpowiadać na specyficzne warunki rosyjskiego życia. Władza została ustalona na mocy dekretu króla, który wyjaśnił wpływ na równość z osobą jego majestatu. To w pewnym stopniu wpłynęło na znaczenie słowa "senator" w rosyjskiej interpretacji.

Reformy Pietrowskiego

Kiedy regularne nieobecności Piotra zatrzymały się,nie pojawiła się kwestia rozwiązania senatorów. Instytucja staje się organizacją, w której odbywają się najważniejsze sprawy związane z zarządzaniem, postępowaniem sądowym i rozwojem obowiązującego prawodawstwa. W ostatnich latach panowania Piotra nadzwyczajne uprawnienia senatorów straciły swoje znaczenie, głównie w działalności legislacyjnej. Najwyższa Tajna Rada, założona w 1726 r., Zaczęła faktycznie sprawować władzę, w wyniku której stanowisko senatu zmieniło się drastycznie, a wielu jego członków zostało przeniesionych na stanowiska Rady.

W ciągu następnych prawie 200 lat ustanowionych przez PiotraPierwsza organizacja uległa wielu zmianom: została podzielona na działy, przekształcona w gabinet, komitet ministrów, podzielone uprawnienia, obowiązki i prawa zarówno wewnętrznie, jak i wspólnie z innymi instytucjami państwowymi. Nadejście rewolucji i władza ludowa na początku XX wieku uniemożliwiły jej dalsze istnienie. Instytucja i jej członkowie zostali zwolnieni z obowiązków.

Najnowszy okres

Po raz pierwszy prototyp Senatu w Rosji okresu sowieckiegozostał wdrożony na przykład w Radzie Federacji (nieoficjalna redukcja - Sfed) w lipcu 1990 r. jako organ doradczy Prezydenta ZSRR w latach 1990-1991. Kierował nim bezpośrednio przywódca kraju i wchodził w skład biura wyższych urzędników. W jej skład wchodziło 31 członków z przewodniczących Rad autonomicznych republik, regionów i dystryktów, a także 31 przewodniczących niektórych organów regionalnych i miejskich. Wyciągając analogię z wieloma zagranicznymi instytucjami, ludzie zaczęli nazywać SovFeda senatem, a jego członkami senatorów.

Dziś w Rosji powstaje Górna Izba.Zgromadzenie Federalne Federacji Rosyjskiej. Został stworzony na podstawie organu okresu sowieckiego i działa na zasadzie klasycznego senatu. Rada Federacji nie może być rozwiązana przez prezydenta. Posiedzenia w nim odbywają się oddzielnie od posiedzeń deputowanych w Dumie Państwowej. Działa jako stały organ, członkowie Rady wykonują swoje obowiązki na stałe.

Górna komora

To ciało rządowe powstaje iopracowane przez zasadę bezstronną. Ta definicja oznacza, że ​​jej członkowie nie tworzą frakcji i stron. Przedstawiciele Górnej Izby są obdarzeni immunitetem na cały okres sprawowania urzędu. Prace legislacyjne instytucji są stosunkowo podległe Dumie Państwowej. A zatem akty są wstępnie omawiane w Dumie i dopiero po pozytywnej ocenie są przedstawiane do rozpatrzenia przez SovFed.

W ciągu ostatnich 20 lat rosyjski "Senat"przeszedł cztery etapy reformy. Na każdym z nich nastąpiła zmiana liderów regionalnych, wyjaśniono mechanizmy mianowania personelu, określono kwalifikacje. Na przykład wśród ogólnych wymogów dotyczących kandydatów na wybory obowiązuje limit wieku wynoszący 30 lat, potrzeba 5 lat zatrudnienia oraz nienaganna reputacja. Każdy senator w Rosji jest przedstawicielem organu legislacyjnego lub wykonawczego podmiotu Federacji.

Jak to się robi w Ameryce

Senatorowie są na drugim miejscu pod względem politycznym.ludzie w państwie po gubernatorze. Ich całkowita liczba w USA to 100 członków, 2 przedstawicieli z każdego stanu. Wybór na stanowisko senatora USA jest zwykle trudniejszy niż kongresmana:

• tylko dwie osoby z państwa i nic więcej;
• Senatorowie Stanów Zjednoczonych są wybierani na sześcioletnią kadencję, tj. Co dwa lata prowadzą kampanię na jedną trzecią ogólnej liczby członków;
• Procedura wyborcza jest w stanie wziąć dużą ilość zasobów finansowych i psychologicznych.

Aby mieć prawdziwą szansę na oficjalnego kandydata na senatorów, prawo wymaga:

• wystarczająco dużo czasu, aby zostać sławną osobą, najlepiej zarówno w państwie, jak i na poziomie federalnej atmosfery politycznej;
• mieć dobry status społeczny: gubernator, kongresman z doświadczeniem, burmistrz dużego miasta, inne zalety i osiągnięcia;
• skupiać wokół siebie wiele wpływów i możliwości finansowych;
• każdy kandydat musi być nominowany przez organizację państwową, ponieważ nie-partyjny zapaśnik wygrywający wybory w stanach jest bardzo trudny.

Kampania senacka odbywa się w tym samymzacięty sposób, podobnie jak wybory prezydenckie. Miliony są marnowane w ciągu roku, a skandale ciągle pojawiają się w mediach. Konkurują jeden po drugim z partiami republikańskimi i demokratycznymi. Jeśli nowo wybrani pokazali dobry wynik na pierwszą kadencję, to przy kolejnych wyborach staje się prawie niepokonany. Senator w Stanach Zjednoczonych jest urzędnikiem państwowym, który czasami sprawuje urząd przez okres do 30 lat.

Obowiązki senatora

Członek Senatu dowolnego państwa obdarowanego w pobliżuuprawnienia i obowiązki wymagane przez jego wyborców. Ponieważ główna praca instytucji składa się ze spotkań i dyskusji dokumentów, urzędnik musi oczywiście osobiście i aktywnie uczestniczyć w spotkaniach podmiotów, których jest członkiem. Senatorowie rozważają ustawy, określają politykę wewnętrzną i zagraniczną społeczeństwa, biorą udział w zarządzaniu finansami, własnością państwa, kulturze, przemyśle, edukacji. Członek instytucji ze swoim stanowiskiem zapewnia równe reprezentowanie każdego z podmiotów federacji w najwyższych organach władzy. Jest wybierany na dłuższy okres niż parlamentarzyści, a ich łączna liczba jest aktualizowana częściej. Senatorowie mają takie same obowiązki jak członkowie niższych domów. Kiedy senat wchodzi w interakcję z parlamentem, pozwala to na filtrowanie decyzji o populistycznym charakterze.