Znicz olimpijski. Interesujące fakty
Jeśli zapytasz kogoś o cośgłówny symbol igrzysk olimpijskich, nie waha się powiedzieć, że jest to płonąca znicz olimpijska i, oczywiście, będzie absolutnie słuszna. Tradycja rozpalania ognia, zanim zaczęły się gry, pojawiła się w starożytnej Grecji. Przypomina nam to o wydarzeniu Prometeusza, któremu udało się ukraść płomień Zeusa i przekazać go ludziom. W naszych czasach, za każdym razem przed rozpoczęciem igrzysk olimpijskich, ogień jest zapalany w greckiej Olimpii, a następnie dostarczany do miejsca, w którym odbywają się kolejne mecze. Można zauważyć jedną interesującą funkcję. Za każdym razem, zgodnie z milczącą tradycją, latarka olimpijska ma specjalny kształt i oryginalny design. Widać to wyraźnie w ostatnich trzech grach.
Znicz olimpijski w Atenach (2004): lider w zanikaniu
Na rok przed rozpoczęciem gry został wprowadzony dodyskusja publiczna. Założycielem tej pochodni był Andreas Varotsos - projektant mebli biurowych. Jego ideą było użycie drewna i metalu jako głównego materiału. Tak więc projekt symbolizował połączenie starożytnej greckiej historii i nowoczesności. Ateńska pochodnia była podobna do skręconego liścia drzewa oliwnego. Wyglądał dość skromny, ale zarazem zwięzły, ale w praktyce było bardzo niefortunne: w przekaźniku jest często wiał wiatr, a podczas ceremonii w świątyni Hery w najbardziej nieodpowiednim momencie pożaru, jako zło, całkowicie ugaszony.
Znicz olimpijski w Pekinie (2008): ekologia jest najważniejsza
Tym razem projekt został opracowany przez firmę ITLenovo to światowej sławy producent komputerów. Stworzenie tej pochodni zajęło specjalistów technicznych i zespół projektowy przez prawie rok. W rezultacie została wykonana w formie papierowego zwoju, w końcu jest uważana za największy wynalazek Chin. Kolory pochodni zdominowała czerwień, symbolizująca zwycięstwo i srebrzyste kolory. Górna część została ozdobiona tradycyjnym chińskim wzorem z chmur, który często znajduje się we wnętrzu i maluje Niebiańskie Imperium. Ta pochodnia stała się najbardziej ekologicznym i technologicznym w historii gier. Do jego produkcji użyto stopu magnezu i aluminium, a w roli paliwa zdecydowano się na użycie propanu. Gaz ten nie zanieczyszcza atmosfery podczas spalania, co oznacza, że nie zaszkodzi się lekkim maratończycy i innym sportowcom.
Znicz olimpijski w Londynie (2012): dziura w dziurze
Jak wiadomo, brytyjska dokładność miłości ipedanteria. Kiedy upłynęło dokładnie sto dni przed rozpoczęciem Igrzysk Olimpijskich w Londynie, nowa pochodnia została zaprezentowana publiczności. Jego projekt został opracowany przez dwóch brytyjskich projektantów: Edwarda Barbera i Jaya Osherby'ego. Przed rozpoczęciem pracy, każdy z nich studiował szczegółowy opis (80 stron) wszystkich modeli pochodni z poprzednich gier oraz wykaz ich wymagań produkcyjnych. W rezultacie londyńscy projektanci zaproponowali wykonanie znicza olimpijskiego wykonanego ze stopu aluminium w postaci zwężającego się trójkąta. Dzięki tym materiale, odwrócił się zarówno trwałe i lekkie, a trzy boki miały symbolizować słynne motto sportowców „Szybciej, wyżej, mocniej”, a trzeci mecz w Londynie. Ale to nie wszystko: Brytyjczycy postanowili pokazać oryginalność i zastosowane do palnika w postaci małych otworów perforacji 8000. Tak więc odnotowano liczbę maratończyków, którzy sprowadzili ogień z Grecji.
Co zaskoczy pochodnię olimpijską w 2014 roku
Jak wielu już wie, kolejne zimowe mecze odbędą się w popularnym kurorcie na wybrzeżu Morza Czarnego w Rosji.
