Lekkoatletyka na Białorusi. Pochodzenie i rozwój

Aby osiągnąć znaczącyskutkuje sportem, potrzebą motywacji. Ludzie biegają, bo ktoś lubi to, daje innym wigor, poprawia funkcjonowanie wszystkich funkcji ciała, zwiększa aktywność w codziennych czynnościach i poprawia ogólny stan zdrowia. Jednak aby osiągnąć wysokie wyniki, musisz bardzo poważnie podchodzić do treningu. Na mistrzostwach krajowych, na przykład, jeśli dadzą ci dyplom i medal i powiedz: "No dobrze, dobrze! Trzymaj to! ", Oczywiście, będziesz zadowolony. Inną rzeczą jest to, że kiedy dają nagrody pieniężne, cenne prezenty, państwo buduje dla ciebie nowe obiekty sportowe, zapewnia ci i trenerom wszystko, czego potrzebujesz.

Lekkoatletyka lekkoatletyka na Białorusi. Funkcje rozwojowe

Jak rozwijała się atletyka na niezależnej Białorusi?

Aleksander Łukaszenko, stały przywódca republiki,powiedział sportowcom o potrzebie wysokich wyników demonstracyjnych i zapytał, jakie środki powinien podjąć, aby je osiągnąć. Od tego czasu aktywnie rozpoczęła działalność Federacja Lekkoatletyczna Białorusi.

Rozpoczęła się budowa nowych stadionów,Szkoły sportowe, instytucje edukacyjne, centra podnoszenia kwalifikacji są otwarte, trenerzy są zmotywowani, fundusze są przeznaczone na żywność, sprzęt i inne potrzeby. Naturalnie, dzięki tak nieskazitelnej organizacji sportowcy będą chcieli reprezentować swój kraj.

Narodziny królowej sportu na Białorusi

Lekka atletyka narodziła się na Białorusi w 1913 rokurok Wszystko zaczęło się od kręgu entuzjastów sportu w mieście Gomel. Pierwsza szkoła techniczna wychowania fizycznego na Białorusi została otwarta w 1930 roku. Od tego czasu rozpoczął aktywny trening i sportowców na przyzwoitych wyjściach na międzynarodowych zawodach. Nawet będąc częścią ZSRR, białoruscy sportowcy zaczęli starty na Olimpiadzie w Helsinkach w 1954 roku i nie przegapili żadnych zawodów olimpijskich. W tym czasie sportowcy przynieśli sześć złotych, piętnastu srebrnych i trzynastu brązowych medali do skarbonki kraju. Pierwsze złoto na igrzyskach odebrał Mikhail Krivonosov w rzucie młotem. Najbardziej sensacyjne zwycięstwo, z którego pochodzi współczesna lekkoatletyka lekkoatletyczna na Białorusi, przypadło Julii Nesterenko, która otrzymała złoto olimpijskie w odległości 100 metrów (Ateny, 2004).

Po upadku Związku w 1991 roku, suwerenFederacja Lekkoatletyczna Białorusi jest niezależna w ramach IAAF. Od 1993 roku zawodnicy rywalizowali już w międzynarodowych zawodach ze swoim niezależnym zespołem. Od tego czasu zdobyli 19 medali mistrzowskich w kraju (4-6-9).

Najlepsi sportowcy Białorusi

Lekka atletyka na Białorusi może być z nich dumnamistrzowie, wśród których warto zwrócić uwagę: miotacz młota Ramuald Klima, Tatiana Ledowska (przejazd 4x400m), Ellina Zverev, Yanina Korolchik, legendarna Yulia Nesterenko (100 m), Oksana Menkova. W ZSRR na Mistrzostwach Świata w Lekkiej Atletyce Białorusini zdobyli 46 medali (14-15-17). I przez cały okres od 1993 roku niezależny zespół Białorusi dodał do skarbonki kolejne 10-14-12 medali. Miotacz, bohater Iwan Tichon, zasłynął z legendarnych osiągnięć w mistrzostwach dla białoruskiej drużyny.

Został mistrzem świata trzy razy z rzędu od 2003 rokudo 2007 r. Przemawiając na Mistrzostwach Europy w Lekkiej Atletyce, wyprodukował kolejne 21 medali (7-8-6). Obecnie 19 sportowców reprezentuje kraj na Europejskich Halowych Mistrzostwach (w Belgradzie, 2017).

Jak widzimy, nie tylko jegoRepublika Białoruś słynie ze sprzętu rolniczego, ziemniaków i niezapomnianego smaku skondensowanego mleka. Lekkoatletyka lekkoatletyczna rozwija się w szybkim tempie. Kraj może być dumny z wysokich osiągnięć sportowych na arenie światowej.

Lekkoatletyka dzisiaj

Na Białorusi działają 138 filii w Szkole Sportu dla Dzieci i MłodzieżySzkoła Sportowa dla Lekkoatletyki, w której przygotowują nowe gwiazdy z ponad 32 tysięcy uczestniczących 1380 trenerów. W miastach w całym kraju odbywają się różne wyścigi, sztafety i zawody sportowe. Zajęcia sportowe, szczególnie lekkoatletyczne, stały się naprawdę prestiżowe na Białorusi i, co najważniejsze, dostępne dla każdego obywatela kraju.