Włoski piłkarz Gianfranco Zola: biografia, kariera sportowa

Legendarny piłkarz i trener urodził się w 1966 rokuroku, 5 lipca w miejscowości Aalen na Sardynii. Nie posiadający szczególnych cech fizycznych od dzieciństwa, Gianfranco Zola, którego wysokość wynosiła 1,68 m, wziął swoją południową energię i zwinność. Dzięki tym prostym umiejętnościom utorował sobie drogę do wielkiego świata futbolu. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w wieku 18 lat, kiedy podpisał pierwszą umowę z lokalnym klubem "Nuorese", po czym rozpoczęło się wznoszenie do gwiazd świata sportu.

Wczesna kariera

W prowincji Zola zespół nie będzie opóźnionywięcej niż dwa lata, a już w 1986 roku przeniósł się do klubu sassarsky „Torres”, który stał się jego trampoliną, aby przejść do następnego poziomu życia piłkarskiego: trzy lata później przerw piłkarz we włoskiej Serie A, podpisując kontrakt z „Napoli”. To tutaj pojawiają się pierwsze zwycięstwa i poważne trofea klubowe. Powielanie od Diego Maradona zdobył dwie bramki i asystuje „Napoli” wygrać Serie A - to był 1990.

Uczeń Maradony

Ogólnie rzecz biorąc, z takiej gwiezdnej dzielnicy w klubieGianfranco Zola wiele skorzystał. Włoski piłkarz dużo trenował z Maradoną i przejął doświadczenie i umiejętności. Po szkoleniu ogólnym obaj mogli swobodnie odbywać bezpłatne ataki. Po chwili sam Zola powie, że nauczył się wszystkiego od Diego, podglądając swoją technikę. Później powiedzą, że w całej historii futbolu jest niewielu graczy, którzy wykonują rzuty wolne tak skutecznie jak Gianfranco.

Rok 1991 był nie mniej owocny - razem z"Napoli" Zola wygrywa włoski Superpuchar i już debiutuje w drużynie narodowej. Dwa lata później podpisał nową umowę, ale z innym klubem z serii A - Parma.

W ramach tego zespołu ponownie Gianfranco Zolawygrywa krajowe mistrzostwa, w 1995 r. zdobywa puchar, a także wygrywa w walce o trofea z UEFA. W tym czasie wzmacnia się reputacja twórczego i myślącego gracza. Jednak nowe taktyka trenera Carlo Ancelotti był to trudne do zrealizowania, a w rezultacie zostało wprowadzone na listę transferową.

Kariera w Chelsea: uznanie w Anglii

Już w 1996 roku Zola założył koszulkęAngielski klub "Chelsea". Przeprowadzka do innego kraju z tak doskonałym stylem gry nie była szokująca dla Włocha i natychmiast zaczął walczyć ramię w ramię z nowym zespołem.

W swoim pierwszym sezonie w Anglii Gianfranco jużzajmuje ważne miejsce w grze klubu. W drodze do ostatecznego starcia z Middlesbrough na FA Cup, 4 bramki strzelone przez Gianfranco Zolę były bardzo ważne. "Chelsea" wygrała, a Włoch został uznany za gracza roku. Ani przed nim, ani po nim w angielskiej Premier League nie było żadnych przypadków, że piłkarz otrzymał ten tytuł, nie grając ani przez cały sezon.

Sukces w Europie

W następnym sezonie Chelsea walczyła o posiadaniePuchar Ligi i Puchar Zdobywców Pucharów. Zwycięstwo w tych konfrontacjach byłoby również niemożliwe bez udziału Zoli. Historia balu u bram "Stuttgartu" w finale Pucharu Zdobywców Pucharów może być legendą. Na polu, włoska została wydana dopiero pod koniec meczu, a jeszcze nie odzyskane od urazu, ale po 21 sekundach pozostać w grze, robi swoją drugą dotknąć piłki i partytur. Dzięki temu "Chelsea" zabrała do domu drugie europejskie trofeum.

W sezonie 1999-2000, Chelsea po raz pierwszy zaczęłajego walka o Puchar Ligi Mistrzów. W meczach tego poziomu Zola była także główną postacią zespołu. W Lidze Mistrzów zdobywa 3 bramki. A pod koniec sezonu dzięki swojej unikalnej zdolności do wprowadzania kar, "Chelsea" ponownie wygrywa Puchar Anglii. Tym razem w meczu finałowym porażka poniosła "Aston Villa".

Ostatni sezon w Chelsea

W przyszłości, z kluczowymi pozycjami klubu Gianfrancopchnęli młodszych graczy - Jimmy Floyd Hasselbaink i Eidur Goodyonsen. Ale ostatecznie, przed opuszczeniem angielskiego klubu, Gianfranco Zola nadal wykazywał wysoki poziom swoich umiejętności. W sezonie 2002-2003 zdobył 16 arystokratów dla arystokratów, co było jego najlepszym występem w Foggy Albion.

Przed końcem kariery włoski zdecydowałosiedlić się w domu, na Sardynii. Do Chelsea Roman Abramowicz długo przyszedł dopiero na długi czas przekonany, by nie opuszczać Brytyjczyków, ale Zola wciąż podpisuje kontrakt z "Cagliari" i wraca do swojej ojczyzny.

Wróć do Włoch

Cicho spocząć na zasłużonych laurach nie byłostyl Gianfranco, a jego przejście na emeryturę okazało się nie mniej hałaśliwe niż pojawienie się nowej gwiazdy. Z jego energią i doświadczeniem pomaga drużynie "Cagliari" wygrać serię B i awansować do najwyższej ligi.

Po tym sukcesie decyduje Gianfranco Zolaspędzić kolejny sezon w klubie. W ostatnich meczach swojej kariery zawodnik widział, że przygotowywał się do swojej przyszłej kariery. Wydawał więcej karnetów, rzadziej brał udział w grze, często krzyczał i uczył nowicjuszy klubu. W rzeczywistości był trenerem drużyny.

Ponadto, w tym czasie Zola i jego przyjacielPierluigi Casiraghi instruuje zespół młodzieżowy. Tego doświadczenia nie można nazwać sukcesem, ale nie wpłynęło to na przyszłość jego trenera.

Gra zespołowa

Grając dla reprezentacji Włoch, Zola nie była w stanie w pełniPokaż swój talent i rozłóż się tak, jak w klubach. W 35 meczach na międzynarodowych turniejach zdobyli 10 bramek. Dla gracza o tym poziomie liczba ta może być wyższa.

Może naprawdę dla WłochaNie stawia wszystko najlepszy sposób: coś zupełnie przypadkowe i opcjonalnie czerwoną kartkę w Pucharze Świata w 1994 roku, a potem dziwny panienko karny w meczu z Niemcami na Euro 1996.

Ale wyolbrzymianie tych porażek nie jest tego warte, ponieważ były tu całkiem udane momenty. Na przykład zwycięski gol w pojedynku z drużyną Anglii, gra została przeprowadzona w 1997 roku.

Kariera trenera

Tydzień przed jego 39 urodzinami, GianfrancoZola w końcu decyduje się opuścić rolę gracza. Jego osiągnięcia to 627 meczów w profesjonalnej piłce nożnej i 193 strzelonych goli. Dzięki tym wskaźnikom przestawił się na nową jakość w świecie piłki nożnej, ponieważ postanowił spróbować siebie jako trener.

Coach West Ham

Początek powstał na stanowisku asystenta trenerazespół młodzieżowy, ale wkrótce potem zaproszenie do kierowania lewicą bez przywództwa, "West Ham". Zola wykorzystała tę szansę i ponownie powróciła do Anglii - był to rok 2008.

Jako przyczepa był bardzo udany GianfrancoZola. Trener wspierał młodych graczy, którzy dopiero rozpoczynają karierę zawodową. W pierwszym sezonie Zola utrzymywała "West Ham" na poziomie, ale w drugim zespole miała realną szansę zejść do niższej ligi. Ze strefy odlotu zostały rozdzielone tylko 5 punktów. W maju 2010 r. Zarządzanie klubem i trenerem za obopólną zgodą powoduje zerwanie umowy.

Trener "Watford"

Taka porażka nie powala Włocha od celusposób, a on uparcie trwa. Z "Zachodniej Hemah" Gianfranco Zola (zdjęcie z tego lata świadczą o jego niestrudzonym i gotowości do rozpoczęcia na nowo) idzie do innego angielskiego klubu "Watford". Sezon 2012-2013 stał się bardzo udany dla zespołu i trenera. Klub przechodzi etap Mistrzostw play-off i pochodzi aż do finału, gdzie zwycięstwo daje „Crystal Palace”.

Ale w następnym sezonie zespół czeka wielka porażka. Pięć porażek w domu rzuca klub na 13 miejsce w klasyfikacji. Następnie w grudniu 2013 r. Zola składa rezygnację.

Wróć na Sardynię

Rok później, 24 grudnia 2014 r., Zola kontynuujedo pracy z własnym klubem "Cagliari". Może to z powrotem do domu, zanim ogłosi ostateczną emeryturę, jak to było w czasie jego odtwarzania kariery, a może nawet nowy etap pokazać talent Gianfranco.