Psychologia o tym, czym jest neurotyzm

W psychologii istnieje pojęcie takie jak neurotyzm,którego znaczenie nie jest znane wszystkim, choć jego rola jest bardzo ważna. Aby mieć pojęcie osoby jako jednostki i zrozumieć, dlaczego zachowuje się w taki czy inny sposób, trzeba wiedzieć coś o tej koncepcji. Dzisiaj porozmawiamy o tym, czym jest neurotyzm, jak się przejawia i jak jest mierzony.

Definicja

W ramach neurotyzmu zwyczajowo należy rozumieć cechę osobowości, która opiera się na emocjach podatność na czynniki zewnętrzne idrażliwość. Przejawia się to w lęku, kapryśności, złości, lęku, przygnębionym nastroju i tak dalej. Na poziomie somatycznym neurotyzm wyraża się w zaburzeniach snu, zmianach nastroju, pojawieniu się bólów głowy, doświadczeń i lęków, w wewnętrznym lęku. W tym samym czasie osoba rozwija niskie poczucie własnej wartości, staje się niespokojny i zdolny, jak mówią w ludziach, do fanów gorączki.

Neyrotiki, tak nazywają takich ludzi częstointerpretować zwykłe sytuacje jako groźne, więc szybko stają się sfrustrowani i narażeni na stres. Najczęściej są nieśmiali, nie wiedzą, jak kontrolować motywy i charakteryzują się niestabilnością emocjonalną.

Neurotyzm jest czynnikiem ryzyka wystąpienia zaburzeń psychicznych, na przykład fobii, depresji i nerwic.

Fizjologia

Neurotyzm jest bezpośrednio związany z cechamiludzki mózg. H. Eyseng wysunął hipotezę, że jest to funkcja aktywności mózgu, która bierze udział w regulacji emocji, instynktownych zachowań, pamięci, zapachu, snu i czuwania. Tak więc osoby z wysokim poziomem neurotyczności są obdarzone reaktywnym współczulnym układem nerwowym, dzięki czemu są bardziej wrażliwe na bodźce zewnętrzne.

Studiując, czym jest neurotyzm, genetyka doszła do wniosku: pewien stopień zmienności zachowania zależy od czynników genetycznych. Również stopień neurotyczności rośnie wraz z wiekiem.

Różnice płciowe

Zgodnie z wynikami badania ustalono fakt: kobiety mają wyższy stopień neurotyczności niż mężczyźni. Diagnozę przeprowadzono wśród mieszkańców pięćdziesięciu pięciu krajów. Wyniki pokazały, że w czterdziestu dziewięciu stanach kobiety mają większy stopień neurotyczności. Tylko w dwóch krajach odsetek mężczyzn jest znacznie wyższy (Botswana i Indonezja). Badając czym jest neurotyzm, naukowcy ustalili, że południowe regiony świata mają mniej różnic płciowych w tej kwestii. W krajach o wysokim standardzie życia ludzie mają bardzo niskie wskaźniki neurotyczności.

Psychopatologia

Podczas badania tego, czym jest neurotyzm, tak właśnie byłojego związek z pewnymi zaburzeniami osobowości został udowodniony. Obejmują one zaburzenia nastroju, depresję, lęk, hipochondrię, dysocjacyjne zaburzenia tożsamości, schizofrenię i zaburzenia schizoafektywne. Im wyższe wskaźniki neurotyczności, tym bardziej wyraźne są te zaburzenia.

Samoocena

Neurotyzm jest jednym z czterech składnikówsamoocena, czyli ocenia się wraz z umiejscowienia kontroli, poczucie własnej wartości i własnej skuteczności. Innymi słowy, jest ona ściśle związana z wiarą w skuteczność swoich działań, szacunek dla siebie jako jednostki, i ze skłonnością do przypisania ich sukces (awaria) czynników zewnętrznych lub wewnętrznych.

Ten wniosek został po raz pierwszy zrobiony przez Johna Locke'a. Świadczył on, że wszystkie powyższe elementy są w stanie przewidzieć wynik pracy danej osoby, określić, czy jest ona zadowolona z tego działania, czy też nie, a także przewidzieć wydajność pracy.

Tak więc znaczenie tego słowa stało się jasne"Neurotyzm". Jak się okazało, ta własność jednostki, mająca fizjologiczne przesłanki i wpływająca na jego życie. Być może teraz wielu zrozumie tych ludzi, których nastrój jest skłonny do ciągłej zmiany.