Arogancja jest czym? Jak manifestuje się duma?
Oczywiście każda jednostka jest niepowtarzalnym stworzeniem, ma unikalną duszę i ciało, druga taka na planecie nie istnieje. A to dla nikogo nie tajemnica, ale dobrze znany fakt.
Kto jest szczególnie podatny na dumę?
Jednak świadomość własnej wyjątkowości możepociąga za sobą niebezpieczną wiarę w swoją wyłączność. Grupa ryzyka obejmuje ludzi, którzy są faktycznie obdarzeni talentami i możliwościami, które w jakiś sposób odróżniają ich od tłumu. Są to artyści, artyści, muzycy, osoby publiczne. Jednak nawet osoby, które wyraźnie nie można nazwać utalentowanymi, dokładają wszelkich starań, aby udowodnić, że są również wyjątkowe. Każdy chce co najmniej kilka punktów przewyższyć innych. A jeśli ludzie rozpoznają wyłączność osoby, to "ważny ptak" pędzi w górę z nieba, aby zobaczyć szarą masę skoncentrowaną gdzieś poniżej. To takie miłe. Arogancja, arogancja - oto, co jest w duszy takiej osoby.
Odwrotna strona wielkości
Jednak im dalej ptak startuje, tym gorzej ibardziej bolesny niż upadek. Zwykle osoba jest wyleczona z arogancji po upokorzeniu. Wielkość ma stronę przeciwną - to obelga, banicja, bolesne myśli o jej niedoskonałości, tęsknota, samotność.
Jaki jest cel człowieka?
Osoba to tylko drobna cząstka kurzu,zagubiony w nieskończoności, tymczasowy gość, który przybył na Ziemię, aby wypełnić swoje przeznaczenie. Co to jest? Kto może podać dokładną odpowiedź? Większość opinii zgadza się, że był tutaj, aby poznać siebie, znaleźć własną drogę, aby zrozumieć cel swojego pobytu na planecie. A arogancja wyraźnie nie jest tym, co pomoże mu w życiu.
Talenty są dobre
Wyróżnienie się z szarej masy jest dobre. Dobrze jest mieć własne zdanie, być oryginalne, mieć imponujące umiejętności.
Jednostka zacznie się pogarszać, jeśli niedążyć do samodoskonalenia i pielęgnować talenty. Ponadto człowiek potrzebuje pochwał, potrzebuje pozytywnych recenzji na temat własnej osoby - w ten sposób łatwiej mu będzie poruszać się ścieżką przygotowaną przez jego Opatrzność. I nie zawsze rozwija się arogancja, której synonimami są pycha i arogancja.
Jaką osobę można nazwać osobowością harmonijną?
Każdy ma nawet talentydość skromny. Trzeba tylko zrozumieć swój cel i spróbować rozwinąć swoje umiejętności, aby wznieść się na wyższy poziom, dzięki któremu poczujesz wspaniałość i harmonię życia. Kiedy jednostka odkrywa swoją ścieżkę i idzie nią, nie dąży do chwały i aprobaty społeczeństwa, po prostu lubi się angażować we wspaniały proces swojej kultywacji, jak błogosławieństwo z góry. W rzeczywistości nie próbuje sztucznie wywyższać siebie i upokarzać innych ludzi. Jest harmonijną osobowością, jest szczęśliwy, ponieważ znalazł swoje miejsce w życiu. Duma i arogancja nie dotyczą go.
Duma i duma
A mimo to widać cienką linię oddzielającąduma z naszych własnych osiągnięć, świadomość naszych sukcesów i umiejętności oraz arogancja, która sprawia, że jesteśmy teatralnie zastraszani i pompujemy z indykami.
Z jakiego powodu dążą tłumy ludziwszelkiego rodzaju konkursy talentów? I czasami absolutnie mierne jednostki są chętne do wzięcia w nich udziału. Chcą po prostu stać się sławni i zyskać powszechne uznanie, idąc za ich arogancją.
Cechy charakteru świadczące o obecności dumy
Duma jest obecna w tych, którzy są zbyt drażliwi iskłonni wziąć wszystko osobiście, dodatkowo, ludzie nadmiernie wrażliwi podlegają temu grzechowi, a także ci, którzy są powszechnie nazywani perfekcjonistami. Również ta wada jest obserwowana u tych, którzy nie mogą znieść upstarts i kocha moc, jest zbyt wrażliwy i pryncypialny. Może się to wydawać dziwne, ale jeśli myślisz o dumie, staje się jasne, że wszystkie ludzkie cechy, które przejawiają się zbyt żywo, wskazują na arogancję. Czasami wystarczy zauważyć takie cechy w czasie, aby je wyeliminować. W końcu arogancja jest obrzydliwym imadłem.
Typowa pompowana taktyka z indyka
Arogancja powoli zabija tego, którynieświadomie przekonany, że nie może nikomu pozwolić na robienie czegoś według własnego uznania. Niektórzy ludzie, którzy mają skłonność do drażliwości, często nadymają policzki, jeśli ktoś nie mówił w sposób, w jaki się spodziewali, lub, według nich, źle. Jeśli o tym pomyślisz, to jest śmieszne, a nawet zabawne. Ktoś chce ukarać otaczających go ludzi zniewagą, aby zrozumieli, jaki rodzaj zniewagi im wyrządzili. W końcu nie można tego zrobić, ponieważ jest on bardzo ważnym ekspertem i ekspertem w relacjach między ludźmi. I faktycznie okazuje się, że jest zwykłym pompatycznym indykiem. Arogancja jest czymś, co często czyni ją śmieszną i absurdalną w oczach innych.
