Darvaza: "bramy piekła", Turkmenistan
Turkmenistan jest krajem tajemniczym i zamkniętym. Naprawdę orientalne piękno, kraj niechętnie pokazuje swoje oblicze, aw świecie wewnętrznym nie ma sposobu dla wszystkich.
Rząd Turkmenistanu nie stara się okazywać życia każdemu w całym kraju, jest on rzadki dla rozwoju stosunków polityki zagranicznej, ale turystyka zaczyna tutaj rozwijać się w przyspieszonym tempie.
Turkmenistan słynie nie tylko z tegonaturalne, fascynujące widoki z piasków słynnego Karakuma, ale także z jego historią i tradycjami. Badania naukowców dowodzą, że życie na terytorium kraju urodziło się 3 miliony lat temu. Obecnie kraj liczy 5,2 miliona mieszkańców.
Zabytki Turkmenistanu
Zabytki Turkmenistanu sąprzeważnie pozostałości starożytnych osiedli i fortyfikacji, średniowieczne meczety, pałace władców. Ale nowoczesne budynki, zwłaszcza w stolicy - Aszchabad - mają wartość historyczną i posiadają wielkość i piękno wykończenia w tradycjach Wschodu.
Cuda świata: "bramy piekła", Turkmenistan. Opis
Wyobraź sobie to w środku królestwa piaskuPustynia Karakum leży w kraterze z językami ognia uciekającymi z szyi! Czasami wznoszą się na wysokość 10-15 metrów. Cały ten ponury obraz wypełniają dźwięki gazu wydobywające się z ziemi - co nie jest drzwiami do piekła? To nie jest zapomniane!
Jak powstała "brama do piekła"? Turkmenistan nie czyni tego tajemnicą. Można się tego nauczyć z wielu źródeł. Okazuje się, że tajemnicze miejsce Darvaz, czyli "bramy piekła", otworzyło Turkmenistan w 1971 roku. Były operacje wiertnicze na nowym polu gazu ziemnego. Robotnicy natknęli się na ogromne podziemne wgłębienie, które rozciąga się kilka metrów do wnętrza, co spowodowało zniszczenie wiercenia i całego sprzętu. Wszystko to po prostu spadło na ziemię. Pracownicy cudownie nie cierpieli. A z dziury ziemi wyszedł gaz, co stanowiło zagrożenie dla robotników, miejscowej ludności, zwierząt gospodarskich i innych przedstawicieli fauny.
Wtedy powstała decyzja o podpaleniu gazuprzed całkowitym spaleniem. Ale ognisty krater istnieje do tej pory, zasoby gazu są tak wielkie, że nikt nie wie, kiedy się skończą. Ta historia stała się już legendą i setki turystów przybywa do tego miejsca, aby osobiście zweryfikować istnienie drzwi do podziemi.
Nie jest bezpiecznie przebywać w kraterze: wysoka temperatura, opary palącego się gazu, trudności w oddychaniu - to samo w sobie ma.