Skandynawskie góry - rozgałęziona sieć pasm górskich i licznych głębokich rzek

System górski na Półwyspie SkandynawskimEuropa Północna, o łącznej długości 1700 km i szerokości 1300 km, nazywa się Skandynawskimi Górami. Zachodnia część górskich stoków zbliża się do Morza Północnego, tworząc strome i strome brzegi, półwyspy, peleryny, wysepki. O stromizmie i niedostępności gór świadczy 178 tuneli położonych na odcinku kolejowym Oslo-Bergen (Norwegia).

Wschodnia część stopniowo maleje i przechodzi wpłaskowyż Norland. Góry skandynawskie - plateau, który składa się z pojedynczych wydłużonych wypukłości, plateau, korycie. W wielu miejscach nie są wyrównane powierzchnie przecinają głębokie fiordy i dolin. Nowoczesne ulga powstała na skutek erozji wodnej, działalność lodu, wiatru i śniegu.

Pasmo górskie tworzy liczne fiordy,które powstały pod działaniem lodowców. Są to zatoki morskie, które wbijają się głęboko w ląd, z wysokimi skalistymi brzegami. Z reguły głębokość skandynawskich fiordów sięga jednego kilometra.

Uważa się, że dotyczy to gór skandynawskichniski. Maksymalny szczyt - góra Galakhepiggen o wysokości 2469 m - znajduje się na południowym zboczu systemu górskiego, na terytorium Norwegii. Najwyższy punkt w Szwecji - Mount Kebnekaise (2111 m) - znajduje się w północnej części półwyspu. Skandynawski system górski pokryty jest lodowcami, które są uważane za największe w europejskiej części. Klimat w tych częściach jest umiarkowany, tylko w strefie ekstremalnej północy - subarktycznej.

W Szwecji, w górach skandynawskich (wLaponia), znajduje się duży rezerwat narodowy "Sarek". Został założony w 1909 roku i zajmuje obszar 194,000 hektarów. Na tym obszarze znajduje się ponad 90 szczytów górskich o wysokości od 1800 metrów. Wśród nich są górskie rzeki, wodospady, wąwozy i 100 lodowców.

Skandynawskie góry są przesiąknięte gęstą siecią rzeczną,co wynika z przewagi wilgotnego klimatu morskiego i intensywnego rozczłonkowania masywu górskiego. Rzeki z reguły są krótkie i głębokie, pełne wodospadów i niezliczonych kaskad. Ich maksymalne napełnienie rozpoczyna się na wiosnę, głównie z topniejącego śniegu i ulewnych deszczów, rzadziej z lodowców. Ze względu na dużą prędkość prądu lód nie tworzy się na rzekach w zimie. W tych górach w Europie występuje duża liczba jezior pochodzenia tektoniczno-lodowcowego.

Gdzie wysokość gór sięga 1000 metrówczęść południowa i do 500 metrów na północy, zbocza pokryte są iglastymi lasami tajgi. Las masywu zachodnich zboczy przeplata się z roślinnością krzewiastą i torfowiskami. W tych częściach przeważają sosny i świerki. Poza tymi wysokościami pas brzozowych lasów, zastąpiony przez strefę tundry górskiej, rozciąga się na wysokość 200 m. Miejscowi mieszkańcy latem korzystają z tego obszaru, by wypasać zwierzęta.

We wschodniej części gór dominująlasy liściaste i mieszane. Fauna skandynawskich gór reprezentowana jest przez zające, lisy, łosie, renifery, wiewiórki, sarny, foki. Wśród ptaków w lesie leżą jarząbki, cietrzewia, głuszec, nad morzem, a jeziora - ptaki wodne. W wodach morskich i rzecznych jest wiele komercyjnych ryb.

Skandynawskie góry są bogate w złoża pirytów, miedzi, żelaza, ołowiu i tytanu. Na Morzu Północnym, w części półkowej, znajdują się rezerwy ropy naftowej.