Wszyscy od szkoły znają biografię Lermontowa. Najważniejszą rzeczą, którą można powiedzieć o tej osobie, jest znany utalentowany poeta, prawdziwy oficer, urocza prozaik, a nawet artysta.
Dzieciństwo
Mikhail Yuryevich urodził się w 1814 roku,stało się to 3 października w stolicy. Ojciec przyszłego pisarza przywiózł żonę, by urodziła Moskwę z małej wioski. Dwudziestego dnia po narodzinach chłopca ochrzczono, a jego matka chrzestna stała się jego matką chrzestną. Biografia Lermontowa informuje o tym więcej niż jeden raz. Najważniejszą rzeczą, jaką można dać dziecku, przekazuje mu babka. Nalegała, aby chłopiec nazywał się Michael, zapewnił mu dobre wychowanie. Elizabeth Arsenyna pokochała wnuka namiętnie i bezinteresownie. Gdy miał dziesięć lat, Babka zabrała Misza na Kaukaz. A kilka lat, przyszły pisarz został wysłany do Moskwy, aby przygotować się do wejścia do szlachetnego Guest House, który funkcjonował w MSU. To właśnie w pensjonacie Michaił zaczął pisać wiersze, bardzo lubił czytać, studiował różne nauki.
Edukacja i studia
W wieku 16 lat Michaił wszedł douniwersytet w stolicy. A jego talent zaczyna nabierać kształtu i szybko dojrzewa. Nie zdążył ukończyć uniwersytetu, Lermontow decyduje się go opuścić w 1832 roku. Poeta jedzie do Petersburga. Chciał tam kontynuować studia. Ale uniwersytet odmówił uwzględnienia dwóch lat, kiedy był studentem w Moskwie. Michaił ponownie odmówił powrotu do pierwszego roku. Życie Lermontowa (biografia o tym zeznaje) robi ostry zwrot. Zostaje studentem Szkoły Junkers i Sub-Ensigns. W ciągu następnych kilku lat poeta nie pisał wierszy, ale stworzył powieść historyczną, która jednak nigdy się nie skończyła. Co więcej, Mikhail zostaje zaciągnięty do pułku husarii. Nie był publikowany przez długi czas. Kiedy Aleksander Puszkin zginął tragicznie w pojedynku, Lermontow był głęboko zszokowany. Ten smutek dał światu słynny wiersz Michaiła Juriewicza. Potem nastąpiło zatrzymanie poety i procesu. Michaił został uratowany ponownie przez babcię ze swoimi świeckimi więzami. Przyjaciele Aleksandra Sergeevicha również stanęli w obronie. W rezultacie poeta Lermontow (biografia opowiada o tym) został zdegradowany do chorążych i przeniesiony do służby na Kaukazie. Tam nie pozostał długo, ale tym razem wystarczyło, aby poeta nasycił się atmosferą i naturą górskiego terenu. W przyszłości widać to wyraźnie w jego pracach.
Kreatywność i dalsze wzloty i upadki życia twórcy
Lermontow wrócił do Petersburga i kontynuowałstwórz. To dzięki wycieczce na Kaukaz stworzył nieśmiertelne dzieła "Demon" i "Mtsyri". Rezultatem napisania wiersza "Śmierć poety", który spowodował tak wiele problemów, staje się przyjęcie Lermontowa do kręgu przyjaciół i towarzyszy Puszkina. Dzięki temu Michael zaczyna być publikowany.
Następnie bierze udział w pojedynku. Nie było ofiar zdarzenia, ale poeta ponownie wywieziony na Kaukaz (ta odzwierciedla biografię Lermontowa). Najważniejszą konsekwencją tego wydarzenia - Michael rozpoczął pracę nad powieścią „bohatera naszych czasów”. Praca została następnie opublikowana w formie krótkich rozdziałów, a dopiero potem całkowicie. W życiu poety ukazał się tylko jeden z jego wierszy w 1840 roku.
Życie Lermontowa było tragiczne w pojedynku. Zmarł jak jego idol - Aleksander Siergiejewicz. W mroźną zimę 1841 roku największy człowiek, który dał światu wiele nieśmiertelnych dzieł, nie stał się. Przynajmniej krótka biografia Lermontowa (najważniejszego z jego życia) powinna być znana każdej osobie kulturalnej.
