Poligamia jest oznaką deprawacji czy normy?

Kwestia poligamii jest jedną z najbardziej kontrowersyjnychwspółczesny świat. Czy ona ma tylko mężczyzn lub kobiety? Czy jest to akceptowalne w społeczeństwie, czy też powinno być wykluczone i prześladowane? Spróbujmy zrozumieć zawiłości tego pytania.

O terminologii i historii

Poligamia lub poligamia to tzwpoligamia lub "liczne małżeństwa". Ta definicja pierwotnie zawiera to słowo. Jednakże pod względem społecznym uzyskał jeszcze jedną interpretację: wyraźne zainteresowanie przeciwną płcią. W różnych kulturach kwestia mnóstwa partnerów seksualnych jest niejednoznaczna. Na Wschodzie od czasów starożytnych uznawano, że rodzina mężczyzny składa się z co najmniej 3 żon. I w większości przypadków ich poligamiczność nie jest przejawem aktywności seksualnej, ale kwestią prestiżu. Im więcej kobiet, które człowiek może zapewnić materialnie (aby wyżywić, dać schronienie i ubrania, ozdoby), tym wyższy jest jego status społeczny. Stąd olbrzymie haremy z niezliczonymi konkubinami poza oficjalnymi żonami. Co więcej, w czasach wojen, konfliktów wewnętrznych, aby zapewnić prawomocną ciągłość władzy państwowej, ważne było, aby wschodni władca miał wiele dzieci. I w tym przypadku poligamia jest pilną koniecznością, uwarunkowaną przez okrutne realia czasu, brak niezbędnego poziomu medycyny i innych warunków.

Religia Wschodu zatwierdza i popiera totradycja od czasu powstania islamu po dzień dzisiejszy. Prawdą jest, we wszystkich krajach jest to legalne teraz, ale de facto, na przykład, w Turcji jest boom. W Afryce poligamia jest dozwolona przez prawo. W kulturze europejskiej istnieją różne tradycje. Nastąpił skok z poligamii do rodziny złożonej z dwóch małżonków. A jeśli, na przykład, w starożytnych Judei mężczyzn miał prawo zabrać do domu, oprócz jego żony, konkubiny, a później wraz z ustanowieniem chrześcijaństwa, każdy gra na boku postrzegane jako naruszenie norm moralnych.

W prymitywnym społeczeństwie, kiedy kwestia przetrwaniastał na pierwszym miejscu, norma była poligamiczna. To określiło możliwość, że rodzaj nie zostanie zniszczony. Ale im dalej pozostała Europa, tym sztywniejsze zasady i ramy stały się. Monogamia nabrała rozpędu, a wszelkie "lewe" kampanie zostały oficjalnie potępione jako naruszenie przyzwoitości, takie jak zdrada, rozpusta. Jednak moralność publiczna była wybiórcza. Męska poligamia została uznana za jeden ze sposobów wykazania swojej biologicznej żywotności, męskości, temperamentu i innych cech. Jeśli kobiety, które kochają uwagę płci przeciwnej i rozrywki seksualnej, zwane nierządnicami, prześladowane i karane, to mężczyźni zazwyczaj zwiększali swój prestiż w oczach społeczeństwa, w ich prestiżu.

W tych latach, kiedy wzrastał autorytet kościoła,moralność publiczna nieco poważnie oceniła wolność męskich zachowań. W czasach większej wolności świeckiej miłość silniejszego seksu powodowała aprobatę i protekcjonalny uśmiech. A poligamiczność kobiet, w zasadzie, nigdy nie została uznana ani zatwierdzona. Wyjątki można uznać za erę rewolucji seksualnych.

Spojrzenie na to pytanie z punktu widzenia nowoczesności

W naszych czasach pojęcia prywatnego, prywatnego życia,Przestrzeń osobista staje się coraz bardziej powszechna. Relacje seksualne przed małżeństwem, a także liczne związki miłosne, są coraz częściej regulowane przez opinię publiczną. Taka swoboda pozwoliła odkryć interesujący szczegół: kobiety mają mniejszą potrzebę różnych relacji niż mężczyźni. Ogólnie rzecz biorąc, zgodnie z badaniami z zakresu socjologii i seksuologii, poligamia nie skupia się na płci. W czystej postaci zjawisko to ma charakter biologiczny. Monogamiczne istnieją zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Jak również kochające osoby. Po prostu ktoś ma odwagę uświadomić sobie swoje seksualne i biologiczne skłonności, a niektórzy nie. W związku z tym we współczesnym europejskim świecie kwestia poligamii kobiecej i męskiej sprowadza się do indywidualnych, osobistych potrzeb i skłonności poszczególnych osób.