Cross-examination w sądzie: pojęcie, rodzaje, taktyka odniesienia

Przesłuchanie jest głównym środkiem proceduralnymdowody w trakcie procesu. Od jego umiejętnego postępowania zależy legalność i ważność decyzji. Istnieją bezpośrednie i wzajemne badania. Ta ostatnia jest szeroko stosowana w anglosaskim systemie prawnym. Możliwość jego stosowania w rosyjskim ustawodawstwie przewidziana jest w postępowaniach cywilnych i arbitrażowych, przypadkach naruszeń administracyjnych. Najważniejsze jest jednak sprawdzenie wzajemne w postępowaniu karnym.

Definicja krzyżowego badania

We współczesnym rosyjskim ustawodawstwiewprowadziła koncepcję wzajemnego badania. Ta definicja nie daje żadnych aktów prawnych. Jednak autorzy literatury prawniczej, tacy jak A.Arotsker, L.E., Grishin, S.P., Aleksandrov, A.S., poświęcili swoje badania temu zjawisku i jego zastosowaniu w krajowych postępowaniach prawnych.

W gazetach naukowych spotykają sięróżne definicje pojęcia. Dlatego niektórzy autorzy uważają, że takie przesłuchanie ma charakter przekrojowy, w którym uczestnicy procesu jednocześnie zadają pytania jednej osobie w tej samej sprawie. Inni, idąc za przykładem prawa zachodniego, rozumieją jako przekrój przesłuchanie, które następuje po bezpośrednim i jest prowadzone przez przeciwną stronę.

W rozumieniu tego artykułu definicja jestAleksandrova A.S., Grishina S.P., zgodnie z którym przesłuchanie jest przesłuchaniem przez prawnika osoby, której zeznania są wykorzystywane przez stronę przeciwną jako dowód.

Oznaki krzyżowego badania

W przeciwieństwie do bezpośredniego, ten rodzaj przesłuchania jestwyłącznie sądowe, niewykorzystane podczas wstępnego dochodzenia. Pokazuje istotę współczesnego procesu sądowego - konkurencyjność i równość stron. W takim przypadku przesłuchanie odbywa się tylko przez strony, a sąd zadaje jedynie pytania wyjaśniające.

Takie przesłuchanie ma dużą siłę perswazji dla sądu i ławy przysięgłych w porównaniu z bezpośrednim, ponieważ pytania są zadawane przez przeciwną stronę.

Krzyżowe badanie zawsze następuje bezpośrednio,dlatego ma charakter wtórny. Pomaga wyjaśnić zeznania, znaleźć niespójności lub słabości, a ostatecznie ma na celu podważenie słów przesłuchiwanej osoby.

Jego szczególny przedmiot wynika z drugorzędnego charakteru przesłuchań - co do zasady opiera się na dodaniu, udoskonaleniu lub obaleniu informacji uzyskanych już podczas bezpośredniego przesłuchania.

Takie przesłuchanie jest często nieprzewidywalne, więc prawnik musi wyraźnie kontrolować cały proces i odpowiedzi przesłuchiwanej osoby.

Rodzaje

Błędem jest sądzić, że przesłuchanie w sądziedotyczy tylko świadków. Może być poddany jakiejkolwiek przesłuchanej osobie. Zgodnie z Kodeksem postępowania karnego możliwe jest określenie rodzajów przesłuchań, w zależności od stanu proceduralnego osoby przesłuchiwanej: przesłuchanie pozwanego (art. 275 kodeksu postępowania karnego), pokrzywdzonego (art. 277 kodeksu postępowania karnego), świadka (art. 278 kodeksu postępowania karnego), biegłego (art. 278) 282 Kodeks postępowania karnego). W tym przypadku, ze strony prokuratora, przesłuchanie oskarżonych, świadków i ekspertów obrony będzie uważane za przesłuchanie wzajemne. Dla obrony przesłuchanie ofiary, świadków i biegłych ścigania ma charakter przekrojowy.

Sprawdzenia krzyżowe

Prawnik musi jasno określić celktóry chce osiągnąć poprzez zastosowanie tej procedury. Ostatecznym celem każdego przesłuchania jest ustalenie niezmiennej prawdy. Jednak dzięki przesłuchaniu możesz:

• uzyskać niezbędne odczyty;
• zadać sądowi zeznanie przesłuchanej osoby;
• sprawić, by sąd wątpił w wiarygodność samego świadka, innymi słowy "zdyskredytować" go;
• używać zeznań, aby wspierać lub osłabiać pozycję innych świadków.

Jeśli podczas planowania procesu adwokat rozumie, że nic nie zyskuje na przesłuchaniu, lepiej odmówić.

Wymagania dotyczące zadawanych pytań

Konieczne jest podkreślenie fundamentalnej różnicy wTaktyka krzyżowego badania w rosyjskich i anglosaskich systemach prawnych. W Stanach Zjednoczonych główne pytania są szeroko stosowane podczas przesłuchań (bezpośrednio, wręcz przeciwnie, są zabronione). Umożliwiają one prawnikowi zwrócenie uwagi sądu i ławy przysięgłych na informacje korzystne dla obrony. W Rosji, część 1 art. 275 Kodeksu postępowania karnego bezpośrednio wskazuje na niedopuszczalność głównych pytań podczas przesłuchania pozwanego. Nie jest zabronione zwracanie się do świadków, ekspertów i ofiar, którzy są przesłuchiwani w sposób określony w art. 278, 278.1 i 282 Kodeks postępowania karnego.

Warto zauważyć, że definicja wiodącego pytaniaUstawodawstwo Federacji Rosyjskiej również nie zostało określone. W praktyce sądowej i literaturze specjalistycznej istnieją różne sformułowania tej koncepcji. Analiza praktyki sądowej pokazuje, że pytania, które określają konkluzje eksperta lub powtarzają odpowiedzi na zadane wcześniej pytania, są niedopuszczalne. Jednocześnie konieczne jest rozróżnienie między pytaniami wiodącymi a pytaniami wyjaśniającymi.

Ogólnie ogólne wymagania dotyczące formułowania pytań są następujące:

• powinny być zwięzłe i zrozumiałe, bez dwuznacznej interpretacji;
• pytania należy zadawać bezpośrednio, a nie pośrednio;
• muszą przyjąć szczegółową odpowiedź;
• sformułowanie pytania musi odpowiadać poziomowi rozwoju przesłuchiwanej osoby;
• Odpowiedzi nie powinny opierać się na założeniach.

Ogólne zasady przesłuchania przez prawnika

Wszystkie pytania zadane przez prawnika muszą być przepracowane na etapie przygotowawczym, aby zapewnić wymagany wpływ na sąd.

Podczas okresu próbnego nie musisz używać specjalnych warunków. Zaproszeni świadkowie i eksperci powinni również unikać wąsko wyspecjalizowanych słów, tak aby ich zeznania były zrozumiałe dla sądu i ławy przysięgłych.

Najważniejsze stwierdzenia należy poczynić na początku lub na końcu czynności proceduralnej.

Jeśli podczas przesłuchania z prawnikiemistniała potrzeba zadawania świadkowi pytania już zadanego podczas bezpośredniego przesłuchania, powinien on najpierw wystąpić o pozwolenie do sędziego przewodniczącego.

Podczas przesłuchania prawnik może zadawać pytania, ale nie komentować ani oceniać otrzymanych informacji. W swojej wypowiedzi obrońca może wyrazić swoją opinię i ocenę zgodnie z paragrafem 292 Kodeksu postępowania karnego Federacji Rosyjskiej.

Kolejność bezpośredniego przesłuchania przez prawnika

Istnieją cechy prowadzenia bezpośrednio przez adwokata i cross-examination. Przy prawidłowej konstrukcji bezpośredniego przesłuchania sąd powinien mieć jasne wyobrażenie o opisanych zdarzeniach.

W takim przypadku adwokat powinien rozdzielić pytania.na 4 części. Po pierwsze, świadek lub ekspert jest identyfikowany lub akredytowany, tzn. Ustalane są jego dane osobowe (miejsce zamieszkania, miejsce pracy, kwalifikacje zawodowe).

Następnie adwokat zadaje pytania w celu ustaleniamiejsce, czas i przebieg wydarzenia, który zaświadcza. W odpowiedziach respondent pokazuje swoją świadomość i kompetencje. Zadaniem prawnika jest przekonanie o wiarygodności świadka przed sądem i ławą przysięgłych.

Następnie przychodzi świadectwo o sekwencji wydarzeń. Nie zawsze są one podawane w porządku chronologicznym. Aby przekonać sąd więcej, najważniejsze fakty są umieszczone na początku lub na końcu świadectwa.

Wreszcie trzy czwarte pytania uzupełniają bezpośrednie pytania, podsumowujące całe zeznania świadka lub eksperta.

Potrzeba przeprowadzenia wzajemnego badania

Jeśli chodzi o przesłuchanie w sądzie, przede wszystkim prawnik musi zastanowić się, czy w ogóle jest potrzebny.

Jeżeli zeznanie świadka okazało się nieważne i nie zaszkodzi interesom pozwanego, należy odrzucić przesłuchanie. W takim przypadku nowe odczyty mogą tylko pogorszyć sytuację.

Cross-examination jest uzasadniony tylko wtedy, gdy świadek może udzielić dodatkowych ważnych informacji. Jeśli istnieje możliwość, że świadectwo zrobi więcej dobrego niż szkoda.

Sposoby osiągnięcia celów krzyżowych

Aby podważyć zaufanie sądu do świadka lub biegłego, prawnik może skorzystać z następujących metod:

• znaleźć w zeznaniach przesady lub zniekształcenia, sprzeczność z innymi dowodami dostępnymi w sprawie;
• sprawić, by sąd wątpił w uczciwość świadka, cechy zawodowe eksperta;
• wykazać niemożność lub nielogiczność faktów podanych w zeznaniach;
• powodować, że sąd wątpi, że świadek jest w stanie przedstawić obiektywne dowody dotyczące faktów będących przedmiotem zainteresowania;
• pokazać, że ekspert nie miał wystarczających faktów i materiałów, aby dokonać oceny.

Cross-Examination Techniques

Rozległa zachodnia praktyka rozwinęła wiele metod krzyżowego badania. Oto niektóre z nich:

• Aby zdyskredytować świadka, prawnik podkreślaże przesłuchiwany nie mógł usłyszeć i zobaczyć, co wskazał w zeznaniu. Na przykład było zbyt daleko od miejsca opisywanych zdarzeń, oświetlenie nie było wystarczające, po drodze pojawiały się przeszkody itp.
• Kolejną sztuczką jest skupianie się.świadek na drobnych szczegółach i wspomnieniach, aby pokazać, ile czynności wykonał świadek w krótkim czasie w czasie opisanych wydarzeń. Celem pytań jest doprowadzenie sądu do wniosku, że świadek nie miał możliwości zapamiętania kluczowych informacji przez ograniczony czas. Na przykład, podczas napadu w sklepie, ofiara nie miała czasu na sprawdzenie twarzy napastnika, ponieważ w tym czasie jego wzrok był skierowany na broń, odzież lub kosztowności.
• Jeśli opisana sytuacja wystarczyDawno temu prawnik może wątpić w zeznania, ponieważ z czasem ludzie zwykle nie pamiętają dokładnie, gdzie, kiedy i z kim byli, jeśli nie dotyczy to nadzwyczajnego wydarzenia (ślub, urodziny).
• Czasami adwokat może grać na tym, że świadek ma uprzedzenia lub jest zainteresowany wynikiem tego procesu.
• Jeżeli świadek zeznaje na rozprawie, która różni się od tego, co podał podczas wstępnego dochodzenia, prawnik może zakwestionować ich prawdziwość.

Porady prawników

Klasyczny F. L. Wellman w swojej książce udziela prawnikom następujących rad podczas przeprowadzania przesłuchań:

• uważnie obserwować przebieg bezpośredniego przesłuchania i szukać "słabych punktów" w zeznaniach przesłuchiwanej osoby;
• reprezentować się na miejscu przysięgłym za każdym razem, gdy pytanie jest poproszone o spojrzenie na sytuację oczami;
• zadawaj pytania tylko w określonym celu, unikaj pustych pytań, ponieważ nieudolnie zadawane pytania są gorsze od pominiętych;
• nigdy nie błędnie interpretować słów świadka - zmniejsza to wiarygodność prawnika w oczach sądu i ławy przysięgłych;
• nie zwracać uwagi na drobne niespójności w zeznaniach świadka, które mogą wskazywać na ekscytację przesłuchiwanej osoby lub jego słabą pamięć;
• nigdy nie zadawaj ważnych pytań bez uprzednio przygotowanego terenu, aby przesłuchiwana osoba, której spotkał się z tym faktem, nie mogła go odeprzeć;
• zadaj pytanie tylko wtedy, gdy sam prawnik zna odpowiedź.

Dzięki umiejętnemu stosowaniu, sprawdzenie krzyżowe może być decydującym narzędziem dla prawnika w postępowaniu sądowym.