Nagonas

Narkotyki zachowują swoją historięczasy paleofitu. To jest dla starożytnej historii roślin charakteryzujących się szerokim rozprzestrzenianiem się zarodników. Byli głównymi przedstawicielami flory. Późny okres permu przynosi poważne zmiany w świecie roślin: erę bagien karbońskich wraz z ich florą zastępuje czas zupełnie różnych roślin. Nagonacze roślinne rozwijają się gwałtownie i zajmują czołowe pozycje w okresie mezozoicznym.

Powstała ta grupa roślinProgresywny krok w procesie ewolucyjnym. Paproć występująca w procesie rozmnażania wymaga środowiska wodnego. Zarodnik, dostając się z zarodni do zwilżonej gleby, wykiełkował kiełkowanie narządami płciowymi. Jeśli roślina rozwija różne zarodniki podczas rozwoju, wówczas rozwijają dwie kiełki: jedną z samicą, a drugą z męskimi narządami. Ponadto, proces zapłodnienia występuje, rodnia - żeńską komórkę Sex - jest połączenie z męskim komórki reprodukcyjne, warunek jest dostępność wody. Ten argument wskazuje, że paprocie i psilofity, które istniały wcześniej, wywodziły się z roślin wodnych. Ta sama cecha znacząco ograniczyła rozprzestrzenianie się roślin - wzrost mógł wystąpić tylko w miejscach o wysokiej wilgotności.

Nowa grupa straciła swoją zależność od dostępnościlub brak wody. Powielanie nagonasiennych występuje w następujący sposób: wiatr przenosi pyłek, a rozwój nasion następuje bezpośrednio na próbce rodzicielskiej. Ale to nie jedyna zaleta tej grupy. Jeżeli spór reprezentuje tylko jedną komórkę, podaż składników odżywczych jest ograniczona, to materiał siewny, jako edukacja już wielokomórkowa, jest zaopatrzony w zapasy substancji niezbędnych do rozwoju zarodka. Ponadto obecność łusek nasion dla zarodka jest naturalną, niezawodną ochroną przed szkodliwym działaniem środowiska. Te nowe cechy strukturalne były ważne dla ewolucji flory; nagoskrzydłe mają lepsze warunki do rozmnażania i konserwacji.

Dziś rośliny te są wyróżniane przez naukowców woddzielna klasa. A cała historia ich rozwoju dowodzi, że okrytonasienne pochodziły właśnie z nagonasiennych. Wszyscy przedstawiciele tej grupy (rośliny nago) są podzielone na cztery działy: ginkgoed, cis-like, sagovnikovidnye, iglaste.

Co łączy tę grupę? Jakie są oznaki nagonasiennych? Wszystkie są krzewami lub drzewami, bardzo często o ogromnych rozmiarach. Niektóre, silnie rozgałęzione, odznaczają się dużą liczbą małych liści (mogą być łuskowate). Inne, wręcz przeciwnie, są słabo zligowane, ale z wielkimi pierzastymi liśćmi. Ksylem bez naczyń i łyka bez komórki towarzyszącej to kolejna charakterystyczna cecha większości nagonasienniaków. Są wielostronne. Kształt, rozmiar i struktura mikro- i makrosporofili są bardzo różne. Swobodny wzrost na zwykłych pędach - w prymitywnych nasionach paproci, na strobila (krótkie pędy) - w każdej innej roślinie nagozalążkowej.

Pory pyłkowe lub pyłki to mikrospory,miejscem rozwoju którego jest torba pyłkowa. To one są przenoszone przez wiatr na żeński gametofit. Megasore już rozwija się w zalążku. Kiedy zapładnia męską gametę, owulacja staje się nasieniem. Cechą charakterystyczną żeńskiego gametofitu jest jego odporność na odwodnienie. Nasiona otacza rezerwa żywieniowa, którą zygota wykorzystuje w procesie kiełkowania, a do sprzyjających warunków nasiona pozostają w spokojnym stanie. Płód nie jest uformowany, ale nasienie może rozwinąć różne adaptacje.