Kora brzozy - ważny dokument historyczny
Kory brzozy są prywatnymi wiadomościami idokumenty 10-16 wieków, których tekst został zastosowany do kory brzozy. Pierwsze takie dokumenty zostały znalezione przez rosyjskich historyków w Nowogrodzie w 1951 r. Podczas ekspedycji do archeologii pod kierunkiem historyka A.V. Artsikhovsky. Od tego czasu na cześć tego znaleziska co roku w Nowogrodzie obchodzono święto - Birchbark Day. Wyprawa ta przyniosła jeszcze dziewięć takich dokumentów, a do 1970 r. Znaleźli już 464 sztuki. Nowogrodzcy pisarze z kory brzozowej znaleźli archeologów w warstwach gleby, gdzie zachowały się resztki roślin i starożytne śmieci.
Tekst o pismach z brzozy został usunięty po prostu iprymitywna metoda - została porysowana ostro zaostrzonym pismem z metalu lub kości. Kora przed brzozy została przetworzona, aby litery były wyraźnie widoczne. W tym przypadku tekst został umieszczony na pniu brzozy w linii, w większości przypadków bez podziału na słowa. Na piśmie prawie nigdy nie używano delikatnego tuszu. Birchbark jest zazwyczaj krótki i pragmatyczny, zawiera tylko najważniejsze informacje. O tym, że adresat i autor wiedzą, nie wspomniano.
Kora brzozy, jako materiał do pisania i przenoszeniaInformacje stało się powszechne w 11 wieku, ale stracił swoje znaczenie w 15 wieku. Został on następnie szeroko stosowany wśród ludności Rosji znalazł papier, który był tańszy. Od kory została wykorzystana jako dodatkowy nośnik zapisu. W zasadzie to był używany do zwykłych akt osobowych i prywatnej korespondencji i pism urzędowych i komunikatów o znaczeniu krajowym odnotowano na pergaminie.
Alfabetyzacja przyznawana jest główniemetoda stratygraficzna - na podstawie warstwy, w której przedmiot został odkryty. Pewna liczba liter na kory brzozy jest datowana z powodu wzmianki o wydarzeniach historycznych lub ważnych osób w nich.
Kora brzozy jest ważnaźródło na historię naszego języka. Do nich należy ustalenie chronologii lub stopnia sławy zjawiska językowego, a także czasu pojawienia się i etymologii słowa, wiele słów występuje w literach nieznanych innym źródłom staroruskim. Zasadniczo są to słowa o codziennym znaczeniu, które praktycznie nie miały szans na dotarcie do pism ówczesnych pisarzy.