Historia Siergieja Posada (krótko). Siergijew Posad: historia miasta dla dzieci

Dzieci w wieku szkolnym często interesują się przeszłością starożytnościRosyjskie miasta. Nie wyjątek to historia Siergieja Posada. Krótko mówiąc, przeniesienie nie jest łatwe, ponieważ osada ta istnieje przez prawie 7 wieków, podczas których na jej ziemi odbyło się wiele ciekawych wydarzeń. Przeszłość Siergieja Posada jest nierozerwalnie związana z Trójcą-Sergiuszem Ławra położonym na jej ziemiach - największym rosyjskim klasztorem prawosławnym, aby zobaczyć, do których turystów i wierzących z wielu krajów przyjeżdżają. Zlokalizowany w Złotym Kręgu, miasto przyciąga turystów malowniczą przyrodą, unikalnymi zabytkami antycznej architektury, ciekawymi muzeami i gościnnością mieszkańców.

Założenie klasztoru

Historia Siergieja Posada rozpoczęła się w odległym 1347 roku. To właśnie w lesie Radonezh na leśnym wzgórzu Makovets w pobliżu rzeki Konczury braci Bartłomiej i Stefan zbudowali klasztorną celę i mały kościół w imię Trójcy Świętej. Jedynym celem ich życia była służba ascetów, a bezludna okolica moskiewskich przedmieść była dla niego najlepsza. Ale wkrótce Stefan miał dość głuchych lasów i stałą deprywację klasztorną. Opuszczając brata, przeprowadził się do moskiewskiego klasztoru Objawienia Pańskiego. Bartłomiej był także mnichem pod nazwą Sergiusz i zaczął żyć w celi jako pustelnik. Tak więc istniał sam przez kilka lat.

Z czasem Sergiusz zaczął przybywać do osadymnisi z okolicznych krain. Założyli wokół kościoła wybudowany klasztor Trójcy, który w swoim wyglądzie wyglądał jak mały, ogrodzony drewniany płot. Sergiusz z Radonezh zabronił nowicjuszom przyjmowania jałmużny od nieznajomych i kazał im zarabiać na życie własną pracą. Klasztor stopniowo przekształcił się w bogaty ośrodek produkcji rękodzieła. Wokół niego zaczęli budować swoje domy, chłopi i rzemieślnicy. Z tych osad stopniowo powstawał Sloboda. Także duchowieństwo rosyjskie patronowało duchowieństwu, obdarzając go różnymi przywilejami i przywilejami feudalnymi.

Rola klasztoru w zwycięstwie na polu Kulikowym

Historia Siergieja Posada jest ściśle związana zImię wielkiego księcia Dymitra Donskoja, który uratował rosyjskie ziemie spod jarzma mongolsko-tatarskiego. Jeśli wierzyć kronik w 1380 roku, w przeddzień bitwy pod Kulikowo władcy ziem ruskich wraz z zespołem przyszedł do klasztoru o błogosławieństwo św Sergiusza.

Ojciec nie tylko duchowo poparłżołnierze, ale także dali im pomoc swoich dwóch mnichów (Alexander Peresvet i Rodion Oslyabyu), którzy doskonale wiedzieli, jak posługiwać się bronią. Otrzymawszy wsparcie od Sergiusza, Dmitrij Donskoj i jego zespół udali się na pole Kulikovo, by walczyć z oddziałami Złotej Ordy. Według starożytnych legend odważni mnisi Oslyabya i Peresvet rozpaczliwie walczyli z wrogiem i zginęli w bitwie. Ostatecznie jednak Dmitrij Donskojowi udało się pokonać Mongołów-Tatarów, a zwycięstwo to było początkiem wyzwolenia Rosji z lat jarzma.

Śmierć założyciela miasta

Wielebny Ojciec zmarł w 1392 roku i został pochowany w założonym przez niego klasztorze. Nasycona historia Siergijew Posad. Dla dzieci opowieść o życiu miasta będzie wyglądała magicznie, jeśli powiesz im, dlaczego imię wielkiego mnicha, jego założyciela, było znane daleko poza jego miejscem zamieszkania. Wśród ludzi zasłynął jako wielki cudotwórca i sprawiedliwy, któremu w najtrudniejszym momencie zajęli się nie tylko zwykli chłopi, ale także szlachetni ludzie. 30 lat po śmierci Sergiusza kanonizowali. Na cześć tego wydarzenia została wzniesiona kamienna katedra Trójcy Świętej nad miejscem pochówku, zbudowana kosztem syna Dymitra Donskoya, księcia Jurija.

Zniszczenie klasztoru

Historia Siergieja Posada ma swojątragiczne strony. Pomimo faktu, że w wyniku bitwy pod Kulikowem wojska Złotej Hordy poniosły miażdżącą klęskę, od czasu do czasu atakowały one rosyjskie ziemie. W 1408 roku Tatarzy rozpoczęli ofensywę przeciwko Moskwie. Kiedy po drodze pojawił się wspaniały klasztor Świętej Trójcy św. Sergiusza, Khan Edigai nakazał armii spalić go. Drewniane budynki religijne wybuchły i spłonęły na ziemię.

Odrodzenie i dobrobyt

Pomimo niszczycielskiego najazdu Tatarów,Klasztor przestał istnieć, na miejscu którego powstał później Siergijew Posad. Historię miasta dla dzieci można opowiedzieć nie wspominając o tych faktach, ale powinny one również być świadome tych, choć nieprzyjemnych, wydarzeń.

3 lata po tragedii na tych ziemiachpowstały nowe budowle sakralne, do budowy których użyto kamienia. Odrestaurowany klasztor podniósł się i dzięki wsparciu książąt zaczął się rozwijać jeszcze szybciej i lepiej. Posiadał dalekosiężne grunty orne, łąki, chłopskie gospodarstwa z gospodarstwami, miejsca do łowienia ryb itp.

Car Iwan Groźny zawsze słuchał opiniikler wysoki na trójcy. W 1561 r. Otrzymał od kleru zakonnego aprobatę swojej polityki, która przeszła do historii jako opricznina. Wsparcie suwerena przyniosło mnichom nową własność ziemi i uzupełnienie skarbu kosztem obywateli państwowych.

W połowie XVI wieku nakazał Iwan Groźnyzbudowany wokół ziemi należącej do klasztoru, kamienne mury z 11 wieżami, po których stał się twierdzą nie do zdobycia. Krótka historia Siergieja Posada dla dzieci zawiera kolorowe przykłady tego, jak cytadela z 1608-1610 roku wytrzymała z godnością prawie półtora roku oblężenia najeźdźców polsko-litewskich. Kiedy w Rosji w 1682 r. Wybuchły zamieszki Streletsky, kamienne mury klasztoru ukryły się przed gniewem niezadowolonej księżniczki wojskowej Sofii Nikołajewnej i książąt Iwana i Piotra. Po 7 latach ten ostatni ukrywał się już tutaj podczas bitwy o królewski tron. Wstąpiwszy na tron ​​Peter, mocno poparłem monastyczne ziemie. Taka polityka suwerenności przyczyniła się do ich dalszego dobrobytu.

Zmiana nazwy klasztoru na Lavra

Przy wsparciu władców i szlachty kontynuowanohistoria Siergieja Posada. Dla dzieci będzie interesujące dowiedzieć się, że w 1744 roku klasztor został przemianowany na Lavra. Ten honorowy tytuł dał mu nowe możliwości i umocnił jego pozycję wśród innych rosyjskich prawosławnych instytucji religijnych. W 1782 roku liczne osady otaczające klasztor zjednoczyły się w osadzie "Siergiejew Posad".

Wykształcone miasto otrzymało herb na swoimzaczęto budować almshouses, sklepy handlowe, hotele klasztorne, fabryki, fabryki i drukarnię. Stopniowo stał się głównym ośrodkiem produkcji zabawek, jego symbolem była rosyjska matrioszka. W 1865 r. Linie kolejowe zostały położone między Sergiejem Posad a Moskwą. Przyciągnęło to wielu pielgrzymów i pielgrzymów do klasztoru.

Polityka bolszewicka

Dobrobyt Trinity-Sergiusz Ławra iziemie należące do niej skończyły się wraz z dojściem do władzy bolszewików w Rosji. Wszystkie instytucje religijne w mieście zostały zamknięte. W 1919 r. Na terenie klasztoru założono muzeum. Mnisi byli prześladowani i represjonowani. Nazwa "Siergiejew Posad" zniknęła z map. Historia miasta dla dzieci pokazuje, że w 1919 roku został nazwany Siergiejew, aw 1930 roku - Zagorsk. To imię otrzymał na cześć rewolucyjnego Vladimira Zagorskiego.

Siergijew Posad w czasach sowieckich

W czasie istnienia ZSRR pojawienie się miastaznacznie zmienione. Nowe fabryki i zakłady zostały zbudowane na jego terytorium. W 1932 roku otwarto tu wyjątkowy Toy Research Institute. Wojna z Niemcami dostosowała się do mierzalnego życia miasta. Wielu jego mieszkańców wyruszyło na front, 14 z nich po zakończeniu działań wojennych otrzymało tytuł Bohatera ZSRR. Od 1946 r. Życie religijne w Sergiev Posad zaczęło stopniowo odradzać się. Od tego czasu mnisi zaczęli powracać do klasztoru.

W 1976 r. Otwarto w mieście pomnik Zagorsky. Od 1980 roku zaczęło funkcjonować muzeum zabawek. Na cześć 1000-lecia chrztu Rusi Kijowskiej w 1988 roku uroczyście otworzono pomnik jego założyciela Sergiusza z Radonezh niedaleko wsi, niedaleko Kościoła Przemienienia Pańskiego. Poprzednia nazwa Siergieja Posada została zwrócona po lokalnym referendum w 1991 roku.

Nowoczesne miasto

Siergiejew Posad jest dziś majoremreligijne, kulturalne, historyczne i administracyjne centrum regionu moskiewskiego. Jego główną atrakcją jest Trinity-Sergiusz Ławra. Od 1993 roku jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Odwiedzają ją nie tylko wierzący, ale także wszyscy zainteresowani krótką historią Siergieja Posada.