Agenci socjalizacji

Przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie, kim są agencisocjalizacja, konieczne jest zrozumienie pytania, jakie jest zjawisko samo w sobie, socjalizacja. Początki tej koncepcji sięgają dzieł Augustego Comte'a, chociaż samo słowo było używane przed nim. Ale to Comte nadał temu terminowi prawdziwie naukowe wyjaśnienie. Będąc twórcą socjologii jako sfery naukowej, wyjaśnił proceduralną naturę formacji osoby jako osoby. Z tych stanowisk należy wziąć pod uwagę wszystkie formacje instytucjonalne i nieinstytucjonalne działające w przestrzeni społecznej.

Proceduralna natura socjalizacji jestw tym, że reprezentuje rozwój w społecznej przestrzeni czasowej i społecznej osoby z systemów wartości i kryteriów behawioralnych ustanowionych w społeczeństwie, jego próbek i stereotypów, a także wiedzy i umiejętności. Wszystko to razem pomaga skutecznie dostosować się do dynamicznych zmian w środowisku społecznym i wykonywać określone funkcje w nim.

Dlaczego istnieją kategorie społeczneCzas i przestrzeń społeczna? Odpowiedź jest taka, że ​​te parametry różnią się od swoich odpowiedników w sensie fizycznym - czas i przestrzeń. Jeśli osoba czas jednokierunkowe, ravnotekuche nieodwracalnie, natomiast społeczna może zostać odwrócony, to jest nierówny w przepływie. Przestrzeń społeczeństwo jest również różni się od fizycznego, nie ma przestrzenny wyjątkowość „daleko blisko”, „high-low” i tak dalej. Z tych cech i zdecydowanego podejścia, w którym możemy zdefiniować pojęcie „środki socjalizacji”.

W najprostszej reprezentacji są to tematy,Pomagają one człowiekowi uczyć się wyżej wymienionych wartości bytu. W kategoriach fizycznych agentami socjalizacji są konkretne osoby, organizacje, instytucje i środowiska, które określają naturę i treść procesu asymilacji wartości (lub przeciwwagi) społeczeństwa ludzkiego. Należy pamiętać, że agenci mogą być podmiotami, które nie mają cech fizycznych. Są to prawa, normy, tradycje, to znaczy, że samo w sobie jest przedmiotem socjalizacji. Tak więc socjalizacja ma w pewnym sensie charakter zamknięty: osoba przyswaja coś przy użyciu kryteriów, które zawierają to coś. Tak więc, na przykład, aby uczynić z osoby praworządnego obywatela, musi on najpierw żyć w przestrzeni regulowanej przez prawo. I tylko wtedy może przyswoić sobie kryteria i szczegóły zachowania w tej przestrzeni.

To zjawisko socjalizacji polega na tym, że w jej trakcie wyróżniane są etapy pierwotne i wtórne.

Na etapie podstawowym osoba z regułyprzyswaja podstawowe zasady i normy życia społecznego oraz nabywa najprostsze umiejętności interakcji społecznych. Na tym etapie najważniejszą rolę pełnią tacy przedstawiciele socjalizacji jak rodzice, pracownicy przedszkola i nauczyciele, szkoła i nauczyciele, otoczenie małej osoby na ulicy,

Na etapie wtórnej socjalizacjidalszy rozwój procesu socjalizacji, który charakteryzuje się złożonością treści nabytych wartości i norm oraz włączeniem mechanizmu identyfikacji społecznej i adaptacji społecznej. Proces ten jest bardziej związany z kształtowaniem osobowości, nabywaniem cech istotnych społecznie przez człowieka. Takie czynniki uspołecznienia jednostki, takie jak kolektywy edukacyjne i pracownicze, środowisko społeczne wyłaniające się na bazie wspólnoty interesów, wartości i innych czynników, wysuwają się tutaj na pierwszy plan.

Istotna różnica między etapami jest również wże na pierwszym etapie socjalizacja odbywa się głównie w ramach kontaktów międzyludzkich i form zinstytucjonalizowanych, a następnie na etapie drugim przebiega nieco inaczej. W tym przypadku liczba agentów nieinstytucjonalnych szybko rośnie i często ich wpływ jest nie mniejszy niż wpływ czynników instytucjonalnych.

W związku z tym należy wziąć pod uwagę różnicę między nimi. Z reguły agenci i instytucje socjalizacyjne, podobnie jak jego czynniki, działają razem, a nie zawsze ta lub ta instytucja jest agentem. Instytut socjalizacji to system stabilnych, długotrwałych, dość stabilnych formacji czasu i przestrzeni, w ramach których odbywa się formowanie osoby jako osoby. Głównymi instytucjami właściwymi dla większości typów społeczeństw są: Instytut Edukacji, Edukacji, Zabezpieczenia Społecznego, Ochrona Matki i Rodziny, Obywatelstwo i inne.