Znani chemicy: biografie i osiągnięcia

Chemia to nauka, która służyła przez długi czasludzie w swojej codziennej praktyce. Ta dyscyplina odgrywa ogromną rolę w nowoczesnej produkcji, bez której ludzka cywilizacja nie mogłaby istnieć. Ale tak wysoki poziom rozwoju osiągnął tylko dzięki pracom słynnych naukowców, którzy poświęcili swoje życie chemii.

Avogadro: zamknięty geniusz

Jednym z wybitnych naukowców-chemików jestAmedeo Avogadro. Urodził się we Włoszech, w rodzinie urzędnika. W 1792 r. Uzyskał dyplom prawniczy. Jego ojciec był również znanym ekspertem w dziedzinie prawa. Po rozpoczęciu pracy w sferze legislacyjnej Avogadro w wolnym czasie angażuje się w naukę fizyki i matematyki. Dopiero w 1820 r. Otrzymał tytuł profesora nauk fizycznych i matematycznych.

Znani chemicy tego czasu zauważają toAvogadro był bardzo zamkniętą osobą, więc wiele z jego pomysłów pozostało niejasnych. Uznanie w kręgach naukowych Avogadro otrzymał po potwierdzeniu swojej słynnej teorii, nazwanej później "prawem Avogadro". Avogadro ustalił również skład ilościowy wielu pierwiastków chemicznych, stworzył metodę wyznaczania mas cząsteczkowych.

Biologiczne i naukowe zainteresowania Boyle

Znaczącą rolę w rozwoju chemii odgrywaosiągnięcia Roberta Boyle'a. Urodził się 25 stycznia 1627 r. W Irlandii. Jako dziecko otrzymał domowe wykształcenie, a następnie został wysłany do Eton School, specjalnie stworzonej dla dzieci zamożnych arystokratów. W 1656 roku Robert Boyle przeniósł się do Oksfordu, gdzie zaczął przejawiać zainteresowanie fizyką i chemią. Boyle nawiązał przyjazne stosunki z młodymi naukowcami, którzy interesowali się nauką. Wspólnie stworzyli coś w rodzaju tajnego stowarzyszenia, które później stało się Oxford Scientific Society.

Znani chemicy tego czasu potwierdzają toBoyle nie lubił sporów i unikał nawet kontrowersji naukowych, często humorystycznych. Boyle sformułował koncepcję tak zwanych "pierwotnych ciałek" (podstawowe elementy) i "wtórnych ciałek krwi (ciała złożone). W swojej książce pod tytułem "Skeptical Chemist" Boyle najpierw określa elementy - "oryginalne ciała, które nie są ze sobą połączone". Oprócz chemii, studia Boyle'a poświęcone były optykom, akustyce i elektryczności.

Badania Wernera

Alfred Werner urodził się 12 grudnia 1866 r. Wrodzina tokarza. Po ukończeniu szkoły podstawowej Werner wchodzi do szkoły technicznej i lubi chemię. Zaczyna eksperymenty chemiczne bezpośrednio w domu. Ponadto młody naukowiec interesuje się literaturą, a nawet architekturą. Chemik Alfred Werner otrzymał Nagrodę Nobla za autorstwo tak zwanej teorii koordynacji. Ponadto Werner stworzył własną teorię kwasów i zasad, a także zaproponował swoją wersję okresowego układu pierwiastków. W 1913 r. Otrzymał Nagrodę Nobla.

Osiągnięcia Nielsa Bohra w chemii

Znani chemicy na całym świecie do dnia dzisiejszegociesz się osiągnięciami Nielsa Bohra, który był bardziej znany ze swoich badań w dziedzinie fizyki. Niels Bohr stworzył kwantową teorię atomu wodoru. W nim wyjaśnił cechy rotacji elektronów i matematycznie opisano różne stany atomu.

Niels Bohr urodził się 7 października 1885 r. WKopenhaga w inteligentnej rodzinie. W domu jego rodziców często rozprawiano o palących pytaniach naukowych. Podczas studiów na uniwersytecie w Kopenhadze Bohr otrzymał medal od Duńskiej Akademii Nauk. Inni znani chemicy - głównie Ernest Rutherford - wspólnie z Bohrem badali kwestie radioaktywności pierwiastków i struktury atomu.

Svante Arrhenius jest chemikiem ze Szwecji

Kolejny wybitny badacz w dziedzinie chemii- Svante Arrhenius. Urodził się 19 lutego 1859 r. W Uppsali. W 1876 roku wstąpił na uniwersytet, a sześć miesięcy wcześniej otrzymał tytuł doktora filozofii. Od 1881 Arrhenius rozpoczyna badania wodnych roztworów elektrolitów w Stockholm Physical Institute. W 1903 roku naukowiec otrzymał nagrodę Nobla dla twórcy teorii dysocjacji elektrolitycznej.

Wiadomo, że Arrhenius posiadał dobroduszne iwesoły charakter. Swego czasu był znany nie tylko jako naukowiec, ale także jako autor podręczników i artykułów o astronomii i medycynie. Naukowcy chemii przez długi czas nie rozpoznawali jego osiągnięć: na przykład jego teorie ostro skrytykowało Mendelejewa. Następnie okazało się, że poglądy obu badaczy stanowią podstawę nowego, tak zwanego protonu, podstawowej teorii w chemii.