Czym jest meteor? Meteory: fotografia. Asteroidy, komety, meteory, meteoryty

Asteroidy, komety, meteory, meteoryty -obiekty astronomiczne, które wydają się być takie same dla niewtajemniczonych w podstawach nauki ciał niebieskich. W rzeczywistości różnią się one kilkoma parametrami. Właściwości, które charakteryzują asteroidy, komety, meteory, meteoryty, pamiętaj dość prosto. Mają także pewne podobieństwo: podobne obiekty są klasyfikowane jako małe, często są klasyfikowane jako kosmiczne szczątki. O tym, czym jest meteor, czym różni się od asteroidy lub komety, jakie są ich właściwości i pochodzenie, i zostaną omówione poniżej.

Tailed Wanderers

Komety są kosmicznymi obiektami, składającymi się zmrożone gazy i kamień. Urodzili się w odległych rejonach Układu Słonecznego. Współcześni naukowcy sugerują, że głównymi źródłami komet są pas Kuipera połączony ze sobą i rozproszonym dyskiem, a także hipotetycznie istniejąca chmura Oorta.

Komety mają mocno wydłużone orbity. Zbliżając się do Słońca, tworzą ogon dla kogoś. Elementy te składają się z parujących substancji gazowych (para wodna, amoniak, metan), pyłu i kamieni. Głowa komety, czyli śpiączki, jest skorupą najmniejszych cząstek, wyróżniających się jasnością i widzialnością. Ma sferyczny kształt i osiąga maksymalny rozmiar przy zbliżaniu się do Słońca w odległości 1,5-2 jednostek astronomicznych.

Z przodu śpiączki jest jądro komety. Z reguły ma on stosunkowo mały rozmiar i wydłużony kształt. Przy znacznej odległości od Słońca jądro to wszystko, co pozostaje z komety. Składa się z zamrożonych gazów i skał.

Rodzaje komet

Podstawa klasyfikacji tych kosmicznych ciałokreśla się okresowość ich cyrkulacji wokół oprawy. Komety latające wokół Słońca w mniej niż 200 lat nazywane są krótkotrwałymi. Najczęściej wpadają one do wewnętrznych obszarów naszego układu planetarnego z pasa Kuipera lub rozproszonego dysku. Długoterminowe komety traktowane są przez okres ponad 200 lat. Ich "ojczyzna" to chmura Oorta.

"Małe planety"

Asteroidy składają się z twardych skał. Według ich wielkości są znacznie gorsze od planet, chociaż niektórzy przedstawiciele tych obiektów kosmicznych mają satelity. Większość małych planet, jak nazywano wcześniej, jest skoncentrowana w Głównym Pasie Asteroid, położonym pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza.

Całkowita liczba takich kosmicznych ciał,znany w 2015 r. przekroczył 670 tys. Pomimo tak imponującej liczby, udział asteroidów w masie wszystkich obiektów Układu Słonecznego jest niewielki - tylko 3-3,6 * 10²¹ kg. To tylko 4% analogicznego parametru Księżyca.

Nie wszystkie ciała zawierają asteroidymały rozmiar. Kryterium selekcji jest średnica. Jeśli przekracza 30 m, obiekt jest kierowany do asteroid. Ciała o mniejszych wymiarach nazywane były meteoroidami.

Klasyfikacja asteroid

Podstawą grupowania tych kosmicznych ciał jest kilka parametrów. Asteroidy łączą cechy ich orbit i spektrum światła widzialnego, które odbijało się od ich powierzchni.

Według drugiego kryterium rozróżnia się trzy główne klasy:

• węgiel (C);
• krzemian (S);
• metal (M).

Pierwsza kategoria obejmuje dziś około 75% wszystkich znanych asteroid. W miarę ulepszania sprzętu i bardziej szczegółowych badań takich obiektów, klasyfikacja rozszerza się.

Meteoroidy

Meteoroid to inny rodzaj kosmicznego ciała. To nie jest asteroidy, komety, meteory i meteoryty. Osobliwością tych obiektów - mały rozmiar. Meteoroidy dotyczące wymiarów są umieszczone pomiędzy asteroidach i pyłu przestrzeni. Tak więc, są opatrzone korpus o średnicy mniejszej niż 30 m. Niektórzy uczeni ustalili Meteoroid jak ciało sztywne, o średnicy 100 m do 10 m. W zależności od ich pochodzenia, że ​​są pierwotny i wtórny, które są utworzone po zniszczeniu większych przedmiotów.

Wchodząc w ziemską atmosferę meteoroid zaczyna świecić. I oto już zbliżamy się do odpowiedzi na pytanie, czym jest meteor.

Strzelająca gwiazda

Czasem wśród migotliwych gwiazd na nocnym niebienagle błyska w górę, opisuje mały łuk i znika. Kto choć raz to widział, wie, czym jest meteor. Są to "spadające gwiazdy", które nie mają związku z prawdziwymi gwiazdami. Meteor jest w rzeczywistości zjawiskiem atmosferycznym, które pojawia się, gdy małe obiekty (te meteoroidy) dostają się do koperty powietrznej naszej planety. Obserwowana jasność błysku zależy bezpośrednio od początkowych wymiarów ciała kosmicznego. Jeśli blask meteorów przekracza piątą magię, nazywa się to bolidem.

Obserwacja

Takie zjawiska można podziwiać tylko z planet o atmosferze. Meteorów na Księżycu lub na Merkurym nie można zaobserwować, ponieważ nie mają one powłoki powietrznej.

W odpowiednich warunkach mogą to być "spadające gwiazdy"zobacz co noc. Najlepiej cieszyć się meteorami przy dobrej pogodzie iw znacznej odległości od mniej lub bardziej wydajnego źródła sztucznego oświetlenia. Również na niebie nie powinno być księżyca. W takim przypadku można gołym okiem zauważyć do 5 meteorów na godzinę. Obiekty, które prowadzą do pojawienia się takich pojedynczych "spadających gwiazd" krążą wokół Słońca na bardzo różnych orbitach. Dlatego nie można dokładnie przewidzieć miejsca i czasu ich pojawienia się na niebie.

Strumienie

Meteory, których zdjęcia również przedstawiono wArtykuł z reguły ma nieco inne pochodzenie. Są częścią jednego z kilku rojów małych kosmicznych ciał krążących wokół pewnej trajektorii wokół gwiazdy. W ich przypadku idealny okres obserwacji (czas, kiedy patrzenie w niebo, każdy może szybko zrozumieć, czym jest meteor) jest dość dobrze zdefiniowany.

Rój podobnych obiektów kosmicznych równieżnazywane jest deszczem meteorów. Najczęściej powstają, gdy jądro komety zostaje zniszczone. Poszczególne cząstki roju poruszają się równolegle do siebie. Jednak z powierzchni Ziemi wydaje się, że wylatują one z pewnego małego obszaru nieba. Obszar ten nazywany jest promieniowaniem strumieniowym. Nazwa rój meteorytów, z reguły, jest nadawana przez konstelację, w której znajduje się jej wizualne centrum (promieniujące), lub przez nazwę komety, której rozpad spowodował jej pojawienie się.

Meteory, których zdjęcia są łatwe do zdobycia, kiedydostępność specjalnego sprzętu, odnoszą się do takich dużych przepływów, jak Perseids, Quadrantids, eta-Aquarids, Lyrids, Geminids. W sumie dzisiaj rozpoznano 64 strumienie, a około 300 czeka na potwierdzenie.

Niebiańskie kamienie

Meteoryty, asteroidy, meteory i komety -powiązane pojęcia. Pierwszymi są obiekty kosmiczne, które spadły na Ziemię. Najczęściej ich źródłem są asteroidy, rzadziej - komety. Meteoryty niosą bezcenne dane o różnych zakątkach Układu Słonecznego poza Ziemią.

Większość takich ciał, które spadły na naszeplaneta, są bardzo małe. Najbardziej imponujące w swoich wymiarach meteoryty pozostawiają ślady po uderzeniu, które są dość widoczne nawet po milionach lat. Dobrze znany jest krater w pobliżu miasta Winslow w Arizonie. Upadek meteorytu w 1908 roku prawdopodobnie stał się przyczyną zjawiska Tunguska.

Takie duże obiekty "odwiedzają" Ziemię co kilka milionów lat. Większość znalezionych meteorytów ma raczej skromny rozmiar, ale nie stają się mniej cenne dla nauki.

Zdaniem naukowców takie obiekty mogą wieleopowiedzieć o czasie powstania układu słonecznego. Przypuszczalnie niosą cząstki materii, z których zbudowane są młode planety. Niektóre meteoryty docierają do nas z Marsa lub Księżyca. Tacy wędrowcy kosmiczni pozwalają nauczyć się czegoś nowego o sąsiednich obiektach bez wielkich wydatków na dalekie wyprawy.

Aby zapamiętać różnice opisane w artykuleobiekty można opisać transformacji takich ciał w przestrzeni. Asteroida składająca się z litych skał lub komety, która jest blokiem lodowym, kiedy meteorogeniczna, wytwarza meteoroidy, które wchodząc w atmosferę planety, błyskają meteorami, płoną w niej lub spadają, zamieniając się w meteoryty. Te ostatnie wzbogacają naszą wiedzę o wszystkich poprzednich.

Meteoryty, komety, meteory, asteroidy iMeteoroidy są uczestnikami ciągłego ruchu kosmicznego. Badanie tych obiektów wnosi wielki wkład w nasze zrozumienie struktury wszechświata. Gdy sprzęt się poprawia, astrofizycy otrzymują coraz więcej danych o takich obiektach. Niedawno zakończona misja sondy Rosetta wyraźnie pokazała, ile informacji można uzyskać dzięki szczegółowemu badaniu takich kosmicznych ciał.