Ivan Alekseevich Romanov: krótko o głównym

W przeciwieństwie do młodszego brata Piotra, IwanaAlekseevich Romanov żył krótko i na ogół nie wyróżniał się życiem. Informacja o nim w dokumentach z tamtych czasów została trochę zachowana. A wszystko, czego można się od nich nauczyć, przekonuje badaczy, że sprawy kierownictwa Ivana V najmniej interesowały.

Prince John

Aleksiej Mikhailovich, nazywany Tishaishydrugi car z dynastii Romanowów, który doszedł do władzy w 1613 r. Od swojego pierwszego małżeństwa z Marią Miloslavską miał trzynaścioro dzieci, których przedostatni był książę Iwan.

Podobnie jak jego starsi bracia, nie miał dobrego zdrowia. Szkoraż, napady padaczkowe, wady wymowy, słabe widzenie - te dolegliwości towarzyszyły Iwanowi Alekiewiczowi przez całe życie.

Praktycznie nie ma informacji o jego edukacji,Jednak nie wszyscy jego współcześni uważali go za słabego. Tak, a Piotr I w listach skierowanych do starszego brata, jako człowieka całkiem rozsądnego. Carewicz został wykształcony przez stewarda Petra Prozorowskiego, na którego radę Iwan Aleksiejew Romanow słuchał uważnie aż do końca życia.

Kiedy miał zaledwie trzy lata, zmarłMaria Miloslavskaya. Wkrótce car Aleksiej Michajłowicz ożenił się ponownie z młodą Natalią Naryszkiną. Pozostawiony bez matki, Iwan przywiązał się do swego młodszego brata Piotra, a to braterskie uczucie pozostało z nim na zawsze.

Kto powinien być na tronie?

Śmierć cara Fedora wiosną 1682 roku została podniesionakwestia sukcesji na tronie. Zgodnie z tradycją następnym autokratą miał zostać szesnastoletni Iwan Alekseevich Romanow. Niemniej jednak Naryshkinowie nie zamierzali dzielić władzy z Miloslavskymi.

Demencja Iwana - taki jest ich argumentzwykł głosić Piotra królowi. Ponieważ prawowity pretendent nie wykazał chęci objęcia tronu, jego interesy były podtrzymywane przez starszą siostrę Sophię i całą rodzinę Miloslavskych.

Ze względu na ich plotki o przemocyśmierć Iwana w maju tego samego roku, Streltsi wywołały zamieszki. Tsarina Natalia Kirillovna przybyła do nich razem z oboma książętami w towarzystwie bojarów. Jednak widok żywego Iwana nie uspokoił zbuntowanej strelty. Kilka dni w Moskwie trwały morderstwa zwolenników Naryszkina.

W końcu bunt został spłacony, powiadamiającStreltsov o kompromisowym rozwiązaniu bojarów i patriarchy. W czerwcu 1682 r. W katedrze Wniebowzięcia Kremla koronowano dwóch wniebowstąpionych mnichów: Iwana V i Piotra I. Ambitna Zofia została ogłoszona przez nich jako regent.

Zwłaszcza podczas ceremonii koronacjipodwójny tron ​​i kopia czapki Władimira Monomacha dla Piotra. Na Iwana, jako "starszego" króla, złożyli prawdziwą relikwię. Był ostatnim rosyjskim cara, który został zwieńczony czapką Monomacha.

Współwładcy

Przez następne siedem lat królował Sofya,chociaż obaj bracia uczęszczali na audiencje do zagranicznych ambasadorów, spór zaaranżowany między schizmatykami a hierarchią ortodoksyjną oraz inne oficjalne wydarzenia, w których udział króla był wymagany.

A jeśli sprawy rządu Piotra niezainteresowany tylko do tego czasu, wtedy Ivan Alekseevich Romanov, pod względem charakteru i ze względu na wiele chorób, był absolutnie obojętny dla nich. Być może dlatego zawsze utrzymywał pokojowe stosunki z bratem i siostrą.

Kiedy Sophia intryguje, próbując usunąć Peteraz mocy, Iwan, pod wpływem swego nauczyciela księcia Prozorowskiego, stanął po stronie swojego młodszego brata. Jednak nie możemy powiedzieć, że "starszy" król w ogóle się tym nie przejmował.

Wszyscy współcześni zauważyli jego wielką pobożność. Pomimo swoich fizycznych słabości nie spóźniał się na nabożeństwa, często udawał się na pielgrzymkę, zwłaszcza do klasztoru Nowodziewiczy. To był car Iwan Aleksiejewicz Romanow. Rosyjska polityka wewnętrzna i zagraniczna została całkowicie oddana bratu Piotra.

Rodzinny "starszy" król

Już w 1684 roku Ivan był żonaty z Praskovie Saltykovem, uważanym za jedną z pierwszych piękności. Wbrew oczekiwaniom Sophii, para miała pięć córek i żadnego syna, pod płaszczykiem których liczyła na długą regencję.

Według zagranicznych dyplomatów,który mieszkał w Moskwie pod koniec XVII w. W wieku 27 lat Ivan wyglądał jak stary człowiek. Na oficjalnych przyjęciach, gdy wstał, wspierał go ramionami, a głos cara brzmiał słabo i niewyraźnie.

W styczniu 1696 r Moskwa dowiedziała się, że w trzydziestym roku życia zmarł Ivan Alekseevich Romanov. Krótka biografia o nim nigdy nie była zbyt interesująca dla historyków, w przeciwieństwie do aktywnej postaci Piotra I. Ten, zaczynając sam królować, nie zapomniał rodziny swego starszego brata i zawsze dbał o wdowę i siostrzenice.

Dwie córki Iwana V zmarły we wczesnym dzieciństwie. Tylko z ocalałych Anna Ioannowna stała się cesarzową Rosji. Wnuka innej córki, Katarzyny, odziedziczyła tron ​​pod imieniem Iwana VI, jednak wkrótce została obalona w wyniku przewrotu pałacowego.