Wyniki rewolucji 1905-1907. Pierwsza rosyjska rewolucja 1905-1907.

Moc, która była w rękach jednegoImperator przestał organizować multimilionowe imperium. Niezadowolenie wywołane wieloma problemami, zarówno w sferze politycznej, jak i społecznej, przerodziło się w rewolucję. Obawy rosły. Monarcha nie mógł już poradzić sobie z sytuacją. Musiał iść na kompromis, który stał się początkiem końca imperium.

Wewnętrzne warunki wstępne rewolucji

Mieszkańcy ogromnego państwa byli nieszczęśliwiwarunki ich pobytu i pracy w wielu sprawach. Rewolucja 1905-1907 lat. objął wszystkie posiadłości Rosji. Co dokładnie może zjednoczyć ludzi z różnych grup społecznych i grup wiekowych?

Chłopi nie mieli prawie żadnych praw. Pomimo faktu, że ta grupa ludności stanowiła większość mieszkańców imperium rosyjskiego (70%), żebrali i głodzili. Ta sytuacja uwydatniła kwestię agrarną.
Najwyższa władza nie dążyła do ograniczenia swoich uprawnień i przeprowadzenia szeregu liberalnych reform. W tym czasie ministrowie Svyatopolk-Mir i Witte zaproponowali swoje projekty do rozważenia.
Kwestia robocza również pozostała ostra. Przedstawiciele klasy robotniczej skarżyli się, że nie było nikogo, kto by dbał o ich interesy. Państwo nie ingerowało w relacje między podwładnym a pracodawcą. Przedsiębiorcy często z tego korzystali i tworzyli korzystne dla siebie warunki pracy i płatności. W rezultacie rewolucja w Rosji postawiła sobie za cel rozwiązanie tego problemu.
Niezadowolenie mieszkańców imperium, na którego terytorium57% obywateli nierosyjskich zwiększyło się z powodu nierozwiązanej kwestii krajowej. Przymusowa rusyfikacja nie była tak spokojna, jak to sobie wyobrażali władcy.

W rezultacie mała iskra natychmiastzamienił się w płomień, który ogarnął najdalsze zakątki imperium. Znaczącą rolę odegrała zdrada niektórych wysokich urzędników wojskowych. Dostarczyli rewolucjonistom broni i zaleceń taktycznych i ustalili wynik sprawy, jeszcze przed wybuchem powszechnych niepokojów.

Zewnętrzne przyczyny rewolucji

Główną przyczyną zewnętrzną była klęska imperiumw wojnie rosyjsko-japońskiej w 1904 r. Niepowodzenie na froncie doprowadziło do niezadowolenia z części populacji, która liczyła na pomyślny wynik operacji wojskowych - żołnierzy, ich krewnych.

Według nieoficjalnej wersji Niemcy bardzo obawiały się rosnącej potęgi Rosji, więc wysłała szpiegów, którzy prześladowali miejscową ludność i szerzyły pogłoski, że Zachód będzie wszystkim pomagał.

Krwawa niedziela

Główne wydarzenie, które wstrząsnęło publicznymi fundacjami, jest uważane za pokojową demonstrację w niedzielę, 9 stycznia 1905 roku. Później ta niedziela będzie nazwana "krwawa".

Pokojowa demonstracja chłopów i robotników pod wodząksiądz i aktywna postać publiczna George Gapon. Protestujący planowali zorganizować osobiste spotkanie z Mikołajem II. Szli na Winter. W sumie około 150 000 osób zgromadziło się w centrum ówczesnej stolicy. Nikt nie spodziewał się, że rozpocznie się rewolucja w Rosji.

Oficerowie wyszli na spotkanie z robotnikami. Zaczęli żądać zatrzymania protestujących. Ale demonstranci nie byli posłuszni. Oficerowie zaczęli strzelać z broni, by rozproszyć tłum. Wojsko, które nie miało broni, biło ludzi szabelami i biczami. Tego dnia zginęło 130 osób, a 299 zostało rannych.

Król podczas tych wszystkich wydarzeń nie był nawet w mieście. Ostrożnie wyszedł z rodziną z pałacu.

Społeczeństwo nie mogło wybaczyć takim władzom carskimliczba niewinnie zamordowanych obywateli. Wraz z kapłanem Gaponem, który przeżył tę niedzielę, plany zaczęły być przygotowane do obalenia monarchii.

Słowa "Precz z autokracją!" Słyszano wszędzie. Rewolucja 1905-1907 lat. stał się rzeczywistością. W rosyjskich miastach i wioskach zaczęły się potyczki.

Rebelia o Potiomkinowie

Jednym z punktów zwrotnych rewolucji był buntna największym rosyjskim pancerniku - "Książę Potiomkin Taurian". Powstanie miało miejsce 14 czerwca 1905 roku. Załoga pancernika liczyła 731 osób. Wśród nich było 26 oficerów. Członkowie załogi ściśle komunikowali się z pracownikami stoczni. Od nich przyjęli pomysł strajków. Jednak zespół zaczął podejmować zdecydowane działania dopiero po zjedzeniu zjełczałego mięsa na lunch.

Stało się to głównym punktem odniesienia. Podczas strajku zginęło sześciu oficerów, a reszta została umieszczona w areszcie. Drużyna Potiomkina karmiono bułką tartą i wodą, stojąc pod czerwonym sztandarem przez 11 dni na otwartym morzu, po czym poddali się władzom Rumunii. Ich przykład został przyjęty na "George Pobedonostse", a później - na krążownik "Ochakov".

Kulminacja

Z pewnością wynik rewolucji 1905-1907przewidzieć w tym czasie było niemożliwe. Ale gdy jesienią 1905 r. Doszło do masowego strajku ogólnorosyjskiego, cesarz został zmuszony do wysłuchania ludzi. Rozpoczęły się jego drukarki, ale poparli ją pracownicy innych związków zawodowych. Rząd wydał dekret o przyznaniu niektórych swobód politycznych. Ponadto cesarz dał życzliwość do stworzenia Dumy Państwowej.

Przyznane wolności pasowały do mieńszewików i socjalistów-rewolucjonistów, którzy brali udział w strajkach. Dla nich w tym czasie rewolucja się skończyła.

RSDLP

Rewolucja dopiero się rozpoczynała dla radykałów. W grudniu tego samego roku członkowie RSDLP zorganizowali powstanie z bronią na ulicach Moskwy. Na tym etapie wynik rewolucji 1905-1907. uzupełniony także opublikowaną ustawą o wyborach do pierwszej Dumy Państwowej.

Uwzględniając działania ze strony władz, odnosząc je do rezultatów rewolucji 1905-1907. Przedstawiciele Partii Pracy nie chciał się zatrzymać. Oczekiwali wyniki Dumy Państwowej.

Spadek aktywności

Okres od 1906 r. Do pierwszej połowy 1907 rcharakteryzuje się względnym spokojem. Duma Państwowa, która głównie obejmowała kadetów, zaczęła działać, stając się głównym organem ustawodawczym. W lutym 1907 r. Powstała nowa Duma Państwowa, druga, składająca się prawie wyłącznie z lewej. Była niezadowolona i po zaledwie trzech miesiącach pracy Duma została zwolniona.

Strajki również trwały w regionie, ale władza monarchy została znacznie wzmocniona do tego czasu.

Wyniki rewolucji 1905-07

Pierwsza rewolucja zakończyła się nie tak radykalnymi zmianami, których poszukiwali przedstawiciele radykalnych robotników. Monarcha pozostał u władzy.

Niemniej jednak, główne wyniki rewolucji rosyjskiejLata 1905-1907 można nazwać znaczącymi i fatalnymi. Nie tylko podsumowali absolutną władzę cesarza, ale także zmusili do zwrócenia uwagi milionów na przerażający stan gospodarki, spóźniony postęp techniczny i niedorozwój armii imperium rosyjskiego w porównaniu z innymi państwami.

Rezultaty rewolucji 1905-1907 można podsumowaćscharakteryzować przez kilka punktów. Każdy z nich stał się symbolem zwycięstwa nad potęgą imperium. Mikołajowi II udało się zachować władzę w swoich rękach, skutecznie tracąc kontrolę nad armią i flotą.

Podsumowanie wyników rewolucji 1905-1907: tabela

Wymagania:	Działania władz
Limit absolutna monarchia	Stworzenie pierwszego w historii Dumy Państwowej Imperium Rosyjskiego; partie polityczne zaczęły się kształtować.
Chroń prawa pracowników	Robotnicy mogli tworzyć związki zawodowe, spółdzielnie, firmy ubezpieczeniowe, które chronią swoje prawa
Zniesienie brutalnej rusyfikacji ludności	Polityka państwowa wobec narodów zamieszkujących imperium rosyjskie złagodniała
Daj robotnikom i chłopom więcej swobody	Nikolay II podpisał dokument dotyczący wolności zgromadzeń, słów i sumienia
Zezwalaj na edycje alternatywnych gazet i czasopism	Pieczęć "Union 17 października" była dozwolona
Pomoc dla chłopów	Chłopi otrzymywali pewne swobody, a szefom zemstvo zabroniono ich grzywny lub kar cielesnych; czynsz za grunt został kilkakrotnie obniżony.
Popraw warunki pracy	Dzień pracy został skrócony do 8 godzin

Krótko mówiąc, możemy scharakteryzować wydarzenia z lat 1905-1907. i ich konsekwencje.