Układ odpornościowy
Odkrycie pierwszej komórki układu odpornościowego (1887rok) - fagocyt (makrofag) - należy do II Miecznikowa. Fagocytoza (proces absorpcji przez inne komórki) był już znany od 1862 roku. Jednak Metchnikov po raz pierwszy ustanowił związek między tym procesem a funkcją ochronną, jaką ma układ odpornościowy. Według wielu badaczy, od tego momentu zaczęła istnieć nowa gałąź medycyny - immunologia.
Układ odpornościowy ludzkiego ciałazestaw anatomicznych struktur. Jego zadaniem jest zapewnienie ochrony przed przenikaniem różnych czynników zakaźnych, produktów z ich funkcji życiowych, substancji i tkanek obdarzonych obcymi właściwościami antygenowymi.
Układ odpornościowy jest w stanie rozpoznać ogromnąliczba patogenów - od drobnoustrojów do robaków, odróżniając je od cząsteczek biologicznych własnych komórek. W wielu przypadkach definicja czynnika zakaźnego jest bardzo trudna ze względu na jego zdolność do adaptacji, opracowywania nowych sposobów penetracji i infekcji.
Antygeny są prowokujące cząsteczkikonkretne reakcje. Niekoniecznie patogen dostanie się do organizmu z zewnątrz. Na przykład w patologiach autoimmunologicznych komórki własne organizmu działają jako antygeny.
Ostatecznym celem struktury ochronnej jestzniszczenie szkodliwego środka. Układ odpornościowy jest wyposażony w różne metody i narzędzia do wykrywania i eliminowania obcych czynników. Cały proces nazywa się "odpowiedzią". Odpowiedź immunologiczną można uzyskać lub wrodzoną.
Nabyta reakcja jest inna niż jużistniejąca wrodzona reakcja o wysokiej specyficzności w odniesieniu do pewnego rodzaju obcego czynnika. Pozwala to na ponowną penetrację patogenu, aby go zidentyfikować i wyeliminować w jak najkrótszym czasie.
W niektórych przypadkach, osoba utworzyła się przez całe życie ochronę przed wnikaniem pewnych antygenów, na przykład, po tym jak ospa wietrzna, odra, błonica.
Z anatomicznego punktu widzenia układ odpornościowy wygląda nieco chaotycznie. Pomimo niektórych rozproszenie na ciele wszystkie jego struktury są bliskiewzajemne relacje za pomocą naczyń limfatycznych i naczyń krwionośnych. Narządy struktury ochronnej są podzielone na centralne i obwodowe. Istnieją również komórki immunokompetentne.
Do głównych narządach limfoidalnych struktury ochronne obejmują grasicy (grasicy), tworzenie układu limfatycznego, w dodatku, okrężnicy, wątroby płodowej, szpiku kostnego.
Komórki immunokompetentne to wielojądrowe leukocyty, monocyty, limfocyty, komórki Langerhansa (komórki epidermalne naskórkowe z procesu białego) i inne.
Do obwodowych narządów limfoidalnych ochrony należą śledziona, węzły chłonne.
Całkowita masa wszystkich komórek i narządów, która obejmuje układ odpornościowy u osoby dorosłej, wynosi około jednego kilograma.
W strukturach peryferyjnych występujeróżnicowanie (pojawianie się różnic między jednorodnymi komórkami) a reprodukcją antygenów. Jednak w organach i strukturach centralnych komórki immunokompetentne dojrzewają. Te ostatnie (w przeważającej części) stale krążą. Część immunokompetentnych komórek przemieszcza się z łożyska naczyniowego w kierunku dowolnej części struktury ochronnej iz powrotem. Wszystkie elementy struktury ochronnej składników są ze sobą powiązane. Komórki oddziałują ze sobą w sposób ciągły, bezpośrednio wchodząc w kontakt lub wydzielając do środowiska cytokiny i immunoglobuliny (przeciwciała). Cytokiny, które są tworzone przez monocyty i makrofagi, są nazywane monoklinami, a limfocyty są tworzone przez limfocyty.
Zatem wzajemne połączenie wszystkich struktur układu odpornościowego i przeciwciał wytwarzanych przez jego komórki tworzy złożony wewnętrzny mechanizm obronny.
