Semyon Proud jest synem wielkiego księcia Ivana Kality. Krótka biografia, lata rządów

Semyon Proud był najstarszym synem Wielkiego KsięciaMoskwa i Vladimir Ivan Danilovich Kalita. Czas jego rządów był ważnym etapem wzniesienia stolicy i umocnienia władzy wielkiego księcia. W tym samym czasie władca wszedł w konflikt z Nowogrodem i Litwą, co skomplikowało jego relacje z innymi konkretnymi właścicielami. Jednak większość historyków przyznaje, że wiele zrobił, aby podporządkować swoich młodszych braci i sąsiednie ziemie.

Wczesne lata

Semen Proud urodził się w 1317 roku. Naukowcy spierają się o dokładną datę jego urodzenia, w pewnym momencie 7 września - dzień pamięci świętego Sozonta. Książę przyjął to imię na śluby zakonne przed śmiercią. Niewiele jest informacji na temat jego młodości. Wiadomo, że jego matka była pierwszą żoną Iwana Kality, księżniczki Eleny. Z natury przyszły władca częściej nie maszerował na ojca, ale na swojego stryja, Jurija Daniłowicza, który był odważny, odważny i często podejmował ryzyko. Nasienie Dumne z dokładnie tej samej jakości i otrzymało słynny przydomek. A jeśli jego rodzic był ukryty, przebiegły, ostrożny, to jego następca działał impulsywnie, a nawet ostro.

Zaklęcie

Ivan Danilovich zmarł w 1340 roku. W testamencie pozostawił większość spadku najstarszemu synowi. Ale żeby zdobyć wytwórnię wielkiego diuka, musieliście zdobyć wytwórnię w Hordzie od chana. Nie było to jednak łatwe, ponieważ wielu władców innych księstw apelacyjnych próbowało dostać z całą mocą list do władcy Suzdalu Konstantego Wasiljewicza. Faktem jest, że Iwan Daniłowicz podbił wiele z księstw swej władzy, wykupił ziemię, zwabił na bok bojarów i zwykłych ludzi. Dlatego teraz wielu książąt chciało pozbyć się władz Moskwy. Jednak Semyon Proud nadal otrzymywał etykietę w dużej mierze ze względu na fakt, że jego ojciec, w ciągu swojego życia, przedstawił swoich synów Khanowi, zdobywając jego przychylność. Ponadto nowy władca był bogaty i dał chanowi bogate dary, które przyczyniły się do jego sukcesu.

Umowa z braćmi

Osiągnąwszy znaczek w księstwie Włodzimierzawładca przede wszystkim zadbał o podporządkowanie młodszych władców swojej władzy. Semyon Proud, którego rządy to 1340-1353, już na samym początku jego powrotu do zdrowia, stanął w obliczu buntu w stolicy, związanego z konfrontacją bojarskich frakcji. Niektórzy uczeni uważają, że jeden z jego braci był związany z tą złożoną wewnętrzną walką polityczną. Aby jakoś uspokoić sytuację, książę zawarł kontrakt z Andriejem i Iwanem Iwanowiczem, który przetrwał do dziś w wadliwej formie. W nim partie zobowiązały się do zachowania integralności i niepodzielności swoich dóbr i współdziałania ze wspólnymi wrogami. W ten sposób synowie Iwana Kality ustanowili wspólną polityczną linię postępowania. Wskazuje to na fakt, że młodsi bracia uznali wyższość nowego władcy i dali mu trochę książęcej gospodarki w uznaniu jego statusu.

Związek z północnym sąsiadem

Moskwa, Nowogród nieustannie konfrontował się z każdymdo przyjaciela. Pierwsza dążyła do umocnienia swojej pozycji w tym obszarze, druga - przeciwnie, aby zachować swoje wpływy na rozległych terytoriach północnych. Za jego panowania Iwan Kalita często żądał pieniędzy od tego miasta za zapłatę hołdu Khanowi. Jest pewien punkt widzenia, że ​​zapytał więcej, niż został przyjęty od swoich mieszkańców, co stale prowadziło do konfliktów. Oddziały moskiewskiego księcia okupowały szereg terytoriów podległych republice. Na zbliżającą się walkę książę zawarł porozumienie z litewskim władcą, poślubiając syna z córką. Semen Iwanowicz Dumny kontynuował politykę swojego ojca. Podczas pobytu w Hordzie Nowogrodzie już zdołali odzyskać część utraconych pozycji. Jednak władca Moskwy zajął Torzhok i umieścił tam swojego zastępcę. Po pewnym czasie znów wybuchła konfrontacja, ale z pomocą metropolii nowogrodzkiej została zawarta umowa. Gubernator został uznany za przywódcę miasta, a Moskwa i Nowogród pojednali się przez jakiś czas.

Początek nieporozumień z Litwą

Ledwie nawiązując kontakty z północną republiką,Semyon zmierzył się z nowym problemem, tym razem z byłym zachodnim sojusznikiem. Książę litewski Olgerd był bardzo zaniepokojony rosnącą siłą kapitału i podjął szereg działań mających na celu osłabienie jego wpływów. Początkowo zorganizował wycieczkę do Mozhaisk, ale nie mógł się powieść. Dla niego ta pierwsza porażka była tym bardziej irytująca, ponieważ jego przeciwnik stał się silniejszy po zabraniu Torzhoka, który zapłacił mu hołd złożony z 1000 rubli - duża kwota za ten czas. Wielki książę Włodzimierski, poznając działania litewskiego władcy, postanowił nie wahać się i wysłał do chana ambasadę z zarzutem o zagładę ziem rosyjskich przez niego. Wziął stronę nasion Moskwy, co zmusiło Olgerda do zawarcia pokoju z nim.

Trzecie małżeństwo

Wielkie znaczenie w polityce moskiewskich książątgrał więzi rodzinne. Aby wzmocnić swoją pozycję, Semyon poślubił córkę władcy Tver. Jego żona nazywała się Maria Alexandrovna. Była jego trzecią żoną. To małżeństwo tymczasowo pogodziło dwie walczące strony. Księżniczka spędziła lata dzieciństwa w Pskowie, ponieważ jej ojciec, po stłumionym powstaniu w mieście, był zmuszony ukrywać się na północy. Po zabójstwie księcia Tver według stawki Chana dziewczyna i jej rodzina byli na dworze dziewic. Po śmierci ostatniego Siemiona założył się na swego siostrzeńca, który z jego pomocą otrzymał etykietę na księstwo Twerze i był pod wpływem Moskwy. Nowy związek został zapieczętowany małżeństwem. Maria Aleksandrowna poślubiła Siemiona, a zatem wrogość między księstwami została czasowo zawieszona. W tym małżeństwie miał czterech synów, którzy później zmarli na skutek zarazy.

Polityka dynastyczna

Semyon Iwanowicz, podobnie jak jego ojciec, zapłaciłwielką uwagę na małżeństwa. W roku 1350 pozwolił księciu litewskiemu Olgerdowi poślubić żonę Ulyanę. W ten sposób byli przeciwnicy stali się szwagrem, co można również uznać za wielki sukces polityki zagranicznej. Ponadto oddał córkę za księcia Kaszin, co wzmocniło jego pozycję i wpływy w księstwie Twerze. Podobne pokrewieństwo z góry ustalało równowagę sił w wojnie Moskwa-Twer w drugiej połowie XIV wieku.

Śmierć i Testament

W 1353 r. Na ziemiach rosyjskich rozpoczęła się epidemiazaraza. Przyjechała do centrum kraju z północy, przez Psków. Z tej strasznej choroby zmarli synowie władcy, a później on sam. Przed śmiercią wziął zasłonę o imieniu Sozon. Książę pozostawił duchowy testament, który bardzo różni się od listów ojca i listów jego zwolenników.

W tym testamencie pozostawił wszystkie swoje spadkiżonę, która nigdy nie zdarzyła się ani przed, ani po. Jednak taki rozkaz wynika z trudnej sytuacji w rodzinie. Ponieważ Semen nie miał spadkobierców, nie miał innego wyjścia. Istnieje jednak informacja, że ​​w tamtym czasie Wielka Księżna oczekiwała dziecka, a spadkobierca przyjął na siebie przejście do statusu Wielkiego Księcia i ziemi. Inną ważną różnicą źródła od innych listów jest kolejność władcy, aby żyć w pokoju i posłuszeństwie ojcom Kościoła i bojarów. Nakazał swoim braciom spełnienie jego woli, przypominając warunki umowy z nimi, a także polecił księżniczce bojarów. Do dokumentu dołączono trzy pieczęcie, z których jedna zawiera napis "Wielki książę całej Rosji". Wszyscy historycy zwracają uwagę na tę ostatnią okoliczność, jako fakt odzwierciedlający roszczenia moskiewskiego władcy do dominacji nad wszystkimi rosyjskimi ziemiami. Po jego śmierci władca stał się jego kolejnym najstarszym bratem, Iwanem Iwanowiczem, nazywanym Red. Jako wielki książę wziął od księżniczki główną część majątku księstwa, tym samym ponownie wzmacniając status najwyższego władcy. Ten krok miał również wielkie znaczenie polityczne. Maria Aleksandrowna, będąc księżniczką Tverów, mogła domagać się części ziemi, która w warunkach ciągłej konfrontacji między tymi dwoma głównymi ośrodkami Rosji była wyjątkowo niebezpieczna dla jedności dziedzictwa kalitowskiego.

Wartość płyty

Lata panowania Semena Iwanowicza były czasemdalsze umocnienie i podniesienie Moskwy. Kontynuował politykę swojego ojca i udało mu się podporządkować konkretnych władców kampaniami wojskowymi i małżeństwami dynastycznymi. Relacje z Hordą na tym etapie pozostały takie same: jako jego rodzic, nowy władca był w tempie chana i przy pomocy bogatego hołdu i łapówki, aby osiągnąć swoje cele. Jednak pod jego rządami moskiewskie księstwo pozostało bez następcy. Na szczęście ocalało dwóch jego braci, z których jeden stał się nowym najwyższym władcą. Semyon Proud, którego krótka biografia jest przedmiotem tej recenzji, był wspominany przez współczesnych z jego dość stromą polityką. Wielu konkretnych władców było z nich niezadowolonych, ponieważ domagał się całkowitego podporządkowania swojej władzy. Miał podstawy do tego, ponieważ podczas swojego przebudzenia chan kazał wszystkim słuchać go. Zainteresowanie tym księciem jest zachowane we współczesnej nauce historycznej. Przede wszystkim naukowcy zwracają uwagę na walkę bojarów w stolicy na początku jego rządów, a także na stosunki moskiewsko-litewskie.