Bahrajn: stolica. Bahrajn na mapie świata. Najmniejsze państwo arabskie

Bahrajn został założony w języku perskimGulf, w południowo-zachodniej części Azji. Kraj składa się z 33 wysp, z których zamieszkuje tylko 5. Obejmują one Bahrajn o powierzchni 578 km2. km, Sitra - 9,5, Muharrak - 14, Javra - 41, Umm-Naasan - 19 kilometrów kwadratowych. Wszystkie znajdują się w południowo-zachodniej części Arabii Saudyjskiej. Całkowita powierzchnia stanu Bahrajnu, którego stolicą jest miasto Manama, wynosi około 695 kilometrów kwadratowych. Liczba mieszkańców kraju według danych z 2012 roku to ponad 1 miliard 200 tysięcy. Gęstość zaludnienia wynosi około 2000 osób na kilometr kwadratowy. Najwyższym punktem Bahrajnu jest Jebel Dukan - góra, która ma wysokość 134 metrów nad poziomem morza. Oficjalnym językiem tego kraju jest język arabski, religia to islam. Waluta Bahrajnu to dinar. Głównym świętem tego kraju jest Święto Narodowe, obchodzone corocznie od 1971 r. 16 grudnia. Hymn Bahrajnu nazywa się "Niech żyje emir!"

Flaga Bahrajnu: symbole i znaczenie

Flaga stanu Bahrajn składa się z tkaninykolor czerwony, na którym znajduje się pionowy biały pasek w pobliżu krawędzi po lewej stronie. Na styku dwóch kolorów znajduje się pięć trójkątów tworzących zygzakowatą linię. Są symbolami filarów islamu. Przypuszczalnie czerwony kolor jest ucieleśnieniem sekty Kharijite. Nowoczesna wersja flagi została zatwierdzona w 2002 roku, 14 lutego. Stało się to po ogłoszeniu przez jej emira władcy Bahrajnu. Państwo odzyskało niepodległość po wycofaniu wojsk brytyjskich w 1971 roku. Flaga Bahrajnu była powodem powstania wielu praw. Według jednego z nich ten symbol państwa nie może być w żaden sposób wykorzystywany (na przykład do transportu), z wyjątkiem oficjalnego wniosku rządu. Nie możesz użyć flagi do celów komercyjnych.

Główne miasto Bahrajnu

Niewielu wie o metropolii o nazwie Manama. Jaką stolicą kraju jest to miasto? Znajduje się na wyspie Morza Arabskiego, która jest częścią Zatoki Perskiej. To jest stolica Bahrajnu. W mieście powstał meczet Al-Fateh, zwany jednym z największych na świecie. Może pomieścić około 7000 osób. Kopuła meczetu waży 60 ton i jest wykonana z żeliwa lanego.

Na suchych i pustynnych ziemiach rozciąga się miastoManama. Bahrajn ma klimat, który łączy w sobie cechy subtropików. Temperatura powietrza w stolicy stanu waha się od +17 ° C w styczniu do +38 ° C w lipcu. Średnio opadów o około 90 mm spada w ciągu roku. Pora deszczowa w mieście trwa od grudnia do lutego włącznie. Reszta roku w Manamie to okres suchy, pojawiają się burze piaskowe. Czasami opady obserwuje się w marcu, kwietniu, listopadzie w stanie Bahrajn. Stolica jest jedną z pięciu prowincji.

Religia mieszkańców stolicy

Większość ludności Manama (ponad 80%)wyznaje Islam. Manama jest stolicą państwa, w którym około połowa muzułmanów ma szyicki kierunek w wierze, reszta to sunnici. Również wśród mieszkańców miasta znajdują się Żydzi, chrześcijanie, hinduiści, buddyści i zoroastrianini. Mniejszość sunnitów obejmuje członków rodziny królewskiej.

Natura Bahrajnu

Wyspa Bahrajn, której zdjęcie jest załączone dojest największy w całym stanie. Ma długość 15 km ze wschodu na zachód i 50 z południa na północ. W centrum wyspy znajduje się niski płaskowyż zbudowany z wapieni. W niektórych miejscach występują osobne tzw. Góry, mające wysokość od 100 do 130 metrów nad poziomem morza. Najwyższy z nich to Jebel Dukan. Wybrzeże wyspy składa się z pasma piaszczystych plaż. Czasami przerywane są miejscami dostępu do powierzchni skalnej. Wzdłuż wybrzeża na północ od Bahrajnu znajdują się rafy koralowe, których wyspy mają równą powierzchnię i wznoszą się zaledwie kilka metrów nad poziomem morza.

Obecność świeżej wody na wyspie

W dużej części kraju sąwychodnie powierzchniowe świeżej wody podziemnej. Płynie w dół po pochyłych skałach w kierunku Zatoki Perskiej. Klucze słodkiej wody są również pobijane w strefie wzdłuż linii brzegowej. Są wysyłane do rurociągu w celu wykorzystania w gospodarstwie.

Klimat Bahrajnu

Arabskie państwo Bahrajn ma suchychtropikalny klimat z relatywnie chłodnymi zimami i wilgotnymi latami. W styczniu średnia temperatura waha się w okolicach +16 ° C, w lipcu-sierpniu + 37 ° C Wyspy Bahrajnu od czasu do czasu cierpią z powodu suszy i burz pyłowych. Nie ma na nich rzek, dominują pustynne krajobrazy. Średnie opady w kraju wynoszą 90 mm. Każdego roku wzrasta powierzchnia pustyń. Wynika to z degradacji tych ziem, które są przetwarzane. Na terenie pustyni rosną rośliny odporne na suszę, jak wielbłąda Cierń, saxaul, Astragalus, Salsola, Artemisia, tamarisk (tamarisk) i innych. Niektóre strefy słyną ze sztucznie stworzonych plantacji arabskiej akacji. W miejscach, gdzie woda spływa na powierzchnię ziemi, znajdują się oazy z palmami daktylowymi.

Fauna kraju Bahrajn

Bahrajn to kraj, którego fauna jest raczej uboga. Jest zdominowany przez gady, gryzonie i ptaki. Aby przywrócić populację arabskiej gazeli, ssaków z rodziny Polorohidae (Oryx i smoła) w 1976 r. Utworzono Rezerwat El-Araine. Jeśli chodzi o ryby, w wodach przybrzeżnych wysp Bahrajnu występuje około 400 gatunków, w tym komercyjnych. Najczęściej spotykane żółwie morskie. Obfitość krewetek, krabów, homarów, mięczaków (w tym małże perłowe) można znaleźć w rafach uformowanych z koralowców, które zadziwiają różnorodnością - istnieje około 2000 gatunków.

Ludność stanu Bahrajn

W 2012 roku Bahrajn miał więcej1 248 000 mieszkańców. Spośród nich ponad 235 000 nie jest obywatelami państwa. Są imigrantami i członkami rodzin, którzy przybyli do Bahrajnu głównie z Iranu. W stanie jest wielu tubylców z krajów Azji Południowej i Europy. Językiem urzędowym w Bahrajnie jest język arabski. Oprócz tego ludność kraju również komunikuje się w języku angielskim, urdu i farsi. Około 89% mieszkańców Bahrajnu mieszka w miastach.

Bahrajn: struktura państwa kraju Zatoki Perskiej

System polityczny w kraju jestdziedziczny emirat, czyli monarchia konstytucyjna. Od 1783 r. Rządzi dynastia al-Khalifa. Głową państwa i rządu w obecnym czasie jest Szejk Hamad bin Isa. Objął tron ​​po śmierci swojego ojca, który rządził Bahrajnem przez 38 lat, w 1999 roku. Obecna konstytucja państwa została przyjęta w 2002 roku, 14 lutego. W polityce Bahrajn zakazał partii, ale zalegalizował w 2005 roku społeczeństwo. Front Ludowy działa nielegalnie na terytorium kraju. Popiera demokrację i wolności polityczne w Bahrajnie. A także przeciwko obcej dominacji na terytorium państwa. Ponadto kraj ma nielegalny Front Wyzwolenia Narodowego, wśród których są głównie komuniści.

Główny kierunek ekonomiczny państwa

Królestwo Bahrajnu jest częścią ONZ w LidzePaństwa arabskie. Kraj ten jest także członkiem Organizacji Konferencji Islamskiej. Bahrajn jest przede wszystkim członkiem Organizacji Eksportu Krajów Arabskich. Od czasów starożytnych, wiele osiągnięć zostało nagromadzonych w tym kraju w Zatoce Perskiej. Ich listę kieruje działalność handlowa. Chłopi uprawiali owoce i rośliny paszowe, warzywa na terenie oaz, hodowali bydło: krowy, kozy, owce, kury. Ponadto ludność Królestwa Bahrajnu wydobywała perły i budowała jednotorowe statki. Wszystkie te działalności gospodarcze zostały porzucone po odkryciu ropy naftowej na terytorium państwa w 1932 r. I rozpoczęciu eksploatacji złóż.

Przemysł naftowy stanu Bahrajn

Największa ilość ropy została wydobyta w kraju w1970-1972. Jego rezerwy zostały znacznie wyczerpane na początku lat 90. XX wieku. W połowie lat 90. wydano nowy kompleks do przetwarzania ropy naftowej. Na Bliskim Wschodzie zajmuje drugie miejsce w grupie pod względem wydajności. Kompleks przetwarza importowany olej, który jest dostarczany z Arabii Saudyjskiej rurociągiem znajdującym się pod wodą. Ekstrakcja i pękanie tego oleistego, naturalnie występującego oleju opałowego zapewnia Bahrajnowi około 60% wpływów z handlu zagranicznego, większość budżetu i około 30% produktu krajowego brutto.

Bahrajn: inne branże

Złoża ropy naftowej w Bahrajnie są zubożoneco dekadę coraz więcej. Staje się to poważnym zagrożeniem dla gospodarki kraju. Problemem stanu Bahrajnu jest także wyczerpanie zasobów słodkiej wody i wysoki poziom bezrobocia (około 15% populacji). Dużą część PKB zapewnia sektor usług (około 47%), przemysł (nieco ponad 52%), a mniej niż 1% to rolnictwo. W Bahrajnie jest około 660 tysięcy osób związanych z zasobami pracy. Obejmują cudzoziemców.

Oprócz ropy, państwo ma ogromne rezerwygaz ziemny. Jest wykorzystywany jako surowiec w przemyśle petrochemicznym do produkcji propanu i butanu. Bahrajn na mapie świata, odzwierciedlający złoża mineralne, jest wymieniany jako największy dostawca aluminium wśród krajów Bliskiego Wschodu. Paliwa kopalne umożliwiają produkcję energii elektrycznej. Jego ilość pokrywa więcej niż zużywana przez ludność.

Rolnictwo

Nie więcej niż 4% terytorium kraju, do którego Bahrain nadaje sięrolnictwo. Populacja rośnie w oazach owoców cytrusowych, daktyli, papai, winogron, pistacji, orzechów włoskich, ziaren i warzyw. Także w Bahrajnie, hodowane krowy, owce, osły. Produkty produkcji roślinnej dostarczają mieszkańcom kraju tylko 20%, produktów mlecznych - o około 50%. Sytuację ratują złapanie krewetek i ryb, wydobycie pereł.

Infrastruktura

Łączna długość dróg w Bahrajnie,przeznaczone do ruchu samochodów, wynosi 3851 km. W tym 3121 z nich - o twardej powierzchni. Wyspy Umm Naasan i Muharraq są połączone z Bahrajnem za pomocą zapór. Autostrady znajdują się na nich. W 1996 roku Arabia Saudyjska i Bahrajn zostały połączone autostradą. Stolica stanu, Manama, ma lotnisko na przedmieściach. Jest jednym z czterech znajdujących się w kraju. Również w Bahrajnie istnieją trzy główne porty morskie. Państwowa flota handlowa składa się z ośmiu ciężkich statków, z których każdy ma pojemność ponad 1000 ton brutto.

Poziom handlu w Bahrajnie

Kraj Bahrajnu (stolica - Manama) jestaktywny uczestnik handlu międzynarodowego. Produkty ropopochodne i aluminium są głównymi pozycjami eksportowymi państwa. Wśród głównych partnerów handlowych - Arabia Saudyjska, Indie, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Japonia. Import do ropy naftowej Bahrajnu w celu przetworzenia, towarów konsumpcyjnych i żywności. Głównymi importerami są Arabia Saudyjska, Niemcy, USA, Wielka Brytania. Bahrajn ma jedną z najbardziej zróżnicowanych gospodarek w Zatoce Perskiej. Wiele międzynarodowych firm przyciągnęło wysoko rozwiniętą infrastrukturę i komunikację.

Polityka gospodarcza

Gospodarka Bahrajnu, jak poprzednio, bezpośredniozależy od ilości wyprodukowanego oleju. Duże znaczenie dla życia gospodarczego kraju ma budownictwo i bankowość. W tym ostatnim, Bahrajn walczy z Malezją o prymat w świecie islamu. Z powodu wewnętrznych niepokojów w kraju, jego gospodarka wyprzedziła spadek w 2011 roku. Wtedy ucierpiała reputacja Bahrajnu jako finansowego centrum Zatoki Perskiej. W tej chwili jednym z głównych problemów kraju jest polityka w gospodarce, której celem jest przywrócenie zaufania. Ponadto dług publiczny to walka z bezrobociem, która dotyka przede wszystkim młodych ludzi.

Starożytna historia Bahrajnu

Arabskie państwo Bahrajn w trzecim tysiącleciu pneAD miał rozwiniętą cywilizację. Dla niej charakterystyczne były ufortyfikowane osady. Archeolodzy znalezieni na terytorium starożytnego Bahrajnu, zwanego w odległych czasach Dilmun, ślady habitatu człowieka paleolitu. Wtedy państwo było największym centrum handlu przez morze. Odręczne informacje o Dilmune znajdują się w źródłach greckich, rzymskich i perskich. W 4 wieku naszej ery Bahrajn został zdobyty przez Persów, w 7 - przez Arabów. Ten ostatni dominował na terytorium Bahrajnu do 1541 roku, dopóki nie zostali schwytani przez Portugalczyków. Persowie ponownie zajęli ziemie obecnego państwa w 1602 roku. Ale zostali oni również wydaleni przez przedstawiciela rządzącej dynastii nazwanej imieniem Ahmada ibn al-Chalifa w 1783 roku. Na początku XIX wieku Brytyjczycy po raz pierwszy wylądowali na wybrzeżu Bahrajnu i przez cały wiek próbowali przejąć władzę w swoje ręce.

Walka o niepodległość i dobytek

Niezależność od najpełniejszego kraju Bahrajnu (mapajego lokalizacja jest dołączona do artykułu) znalezionego w 1971 roku. Po około dziesięciu latach Iran ponownie skorzystał z suwerenności państwa. W odpowiedzi na próby ustanowienia przeciwników politycznych w Zatoce Perskiej, Bahrajn wraz z Katarem, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Arabią Saudyjską, Kuwejtem i Omanem ustanowił Radę Współpracy w 1981 roku. Do tej pory państwo ma dobre sąsiedzkie stosunki z praktycznie wszystkimi krajami Półwyspu Arabskiego. Wyjątkiem jest Katar, który twierdzi, że wyspa Khavar została przeniesiona do Bahrajnu zgodnie z decyzją rządu brytyjskiego podczas jej protektoratu w obu krajach. Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości nie jest jeszcze w stanie rozwiązać tego konfliktu. To jest powód napiętej relacji między Bahrajnem i Katarem.

Polityka wojskowa kraju

Podczas próby znalezienia kraju Bahrajn na mapie świata(polityczne) można stwierdzić, że państwo jest główną bazą dla marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych Ameryki w Zatoce Perskiej. Obecność sił zbrojnych jest tu z zadowoleniem przyjęta przez emirat od 1949 roku. Opierając się na terytorium Bahrajnu do Sił Powietrznych Ameryki, rząd Bahrajnu zezwolił w 1990 r. Po inwazji na armię Iraku i okupację Kuwejtu. To był powód opracowania traktatu o współpracy obronnej. Na swoim fundamencie Bahrajn, wraz ze Stanami Zjednoczonymi, przeprowadza ćwiczenia wojskowe, Ameryka zobowiązuje się do dostarczenia broni państwu arabskiemu w przypadku gwałtownego nasilenia konfliktów politycznych.

Grand Prix w Bahrajnie

W chwili obecnej znany jest stan Bahrajnujego międzynarodowy tor wyścigowy Sahir. Jego budowa rozpoczęła się w 2002 roku. Ponieważ tor wyścigowy planowane do przeprowadzenia etapów wyścigu „Formuła 1” i zawodników drag konkurencji, projekt wzbudził duże zainteresowanie wśród mieszkańców Bahrajnu, a obcokrajowcami. Grand Prix odbyło się po raz pierwszy na torze w 2004 roku. Pierwszym zwycięzcą, wywodzącym się z tego toru, był legendarny Michael Schumacher. W przeddzień sezonu wyścigowego w 2010 roku zmieniła się konfiguracja toru w Bahrajnie. nowy segment na zaplanowanej pilotów „Formuła” dodano, a długość toru wyścigowego jako całości zaczął się 6299 metrów. Zaprojektował obwód Herman Tilke. Koszt jego stworzenia to około 150 milionów dolarów. Autodrome stał się jednym z najnowszych na terenie Azji. Na autostradzie Sahir Grand Prix "Formuła 1" odbył się 9 razy (dane za 2014 rok).