Numery w języku niemieckim i ich właściwe wykorzystanie

Cyfry w języku niemieckim mogą byćilościowe i porządkowe. Pierwsze z nich nie są skłonne, ale drugie zmieniają się jako przymiotniki. Ale mają coś wspólnego - zarówno cyfry porządkowe, jak i ilościowe w zdaniu są w większości definicją. Ogólnie rzecz biorąc, aby umiejętnie używać cyfr, wystarczy pamiętać kilka zasad.

Reguła komponowania słów do setek

Tak więc od 0 do 12 to cyfrydrogą edukacji w prostych słowach. Wszystkie z nich nie są konieczne do listy, ale jako przykład: .. One - eins, dwa - zwei, trzy - drei, dziesięć - Zehn, itd. Formy te są wykorzystywane bardziej w numeracji i metę. Załóżmy, że jeśli chcesz powiedzieć: "To jest trzecia lekcja", brzmi to tak: "Das ist Lektion drei". Te cyfry, które idą od 13 do 19, są skomplikowane pod względem edukacji. Są one tworzone przez dodanie do prostego licznika zehn (tłumaczenie: dziesięć). Wszystko jest naprawdę łatwe: 15 - fünfzehn, lub 18 - achtzehn. Zasadniczo wystarczy "spasować" dwie liczby: 4 + 10 = 14, vier + zehn = vierzehn. W przypadku tuzina formacji nie ma nic zbyt skomplikowanego, takie cyfry w języku niemieckim uzyskuje się po dodaniu -zig. Sufiks jest przy tym wszystko .. dreißig - 30 siebzig - 70 neunzig - 90, itd. W tym działa w taki sam zasadę Ponadto jedynie prosty znany przyrostkiem liczbowym dodania: fünf + = fünfzig zygzakowatej (50). Również nic nie skomplikowało. Ale liczebniki w języku niemieckim od 21 do 99 i muszą być czytane od prawej do lewej, nie zapominając podzielić dwie liczby w krótkim Union und (Tłumaczenie: i). Podobnie, zasady dodawania, na przykład 33 - drei (3), a na (i) dreißig (30) = dreiunddreißig. Lub 91 - ein (1) und (1) neunzig (90) = einundneunzig.

Zasada używania liczbowych liczb

Istnieje wiele zasad, których należy przestrzegać.stosować się do tej części mowy. Liczby ilościowe w języku niemieckim mogą być używane tak, jak lubisz. Załóżmy, że ktoś pyta, czy jego rozmówca ma ołówki: "Haben Sie Bleistifte?", A on odpowiada: "Ja, einen". Z tego przykładu widać, że liczba "jeden" określa liczbę dostępnych ołówków dla osoby, ale nie wskazuje na rzeczownik. I jest inny przykład. Jeśli odpowiedź brzmiałaby: "Ja, einen schwarze Bleistift und einen blaue Bleistift", to możesz wyraźnie zobaczyć rzeczownik, nawet dwa, ponieważ to zdanie tłumaczy się jako "Tak, jeden czarny ołówek i jeden niebieski".

Cyfry w języku niemieckim jako rzeczowniki

To też może być. Jeśli ktoś mówi bardziej kompetentnie, wtedy cyfry mogą działać w ich rolach. Powiedzmy: Die Million, umrzyj Milliarde, umrzyj Billion, a także zwei Millionen, neun Milliarden, sechs Billionen. Kombinacje te są zwykle używane do określania kwoty pieniędzy, chociaż w innych kontekstach są również używane. Jak widać, te liczby mają artykuły i są używane osobno przy użyciu innych cyfr. To jest ich różnica od innych przykładów.

Tworzenie liczb porządkowych

Tutaj, podobnie jak w przypadku poprzedniej grupy,mieć swoje własne cechy. Liczby zwykłe w języku niemieckim poprawnie zapisują cyfry i kończą koniec. Od 2 do 19, ich forma korzystania z -t, jak w przykładzie: vierzehnt-, acht-, fünfzehnt- ... a na koniec należy dodać końcówkę - stosuje się go w taki sam sposób, jak w przypadku przymiotników. Na przykład vierzehnte Student (czternastoletni student). Cyfry w niemieckim tej grupy w zakresie od 20 utworzone za pomocą -st, na przykład: achtundvierzigst-, siebenundneunzigst- ... i zamknięcia są dodane, tak jak w przypadku pochylnie przymiotniki. Należy zauważyć, że kolejność zaczyna być określane słowami jak Das Erste / die / der, a kończy się o to samo, tylko zamiast Pierwszy - das letzte. Przykład: "Das letzte mal trafen wir uns im sierpnia" (po raz ostatni spotkaliśmy się w sierpniu) lub "Das Erste Mal habe ich versucht, das Bier in Deutschland" (po raz pierwszy próbowałem piwo w Niemczech). W ogóle, jeśli spojrzeć na wykorzystanie numerów, to nic skomplikowanego o tym, najważniejsze, aby móc prawidłowo zastosować swoją wiedzę. Po tym wszystkim, głównym celem badania niemiecka - opanowanie go tak, że rodzimymi nie tylko zrozumieć, że mówi cudzoziemca, a inny, i potwierdził, że wyraża swoje myśli konsekwentnie i prawidłowo.