Maksymalna, minimalna i średnia głębokość Oceanu Spokojnego

Ludzkość zawsze przyciągała tajemnice, ukryte przed niąjego spojrzenie. Od bezgranicznej przestrzeni Wszechświata po najgłębsze punkty Oceanu Światowego ... Nowoczesne technologie pozwalają częściowo poznać tajniki Ziemi, Wody i Kosmosu. Im bardziej otwiera się zasłonę tajemnicy, tym bardziej osoba chce wiedzieć, ponieważ nowa wiedza rodzi pytania. Największy, najstarszy i najmniej badany Ocean Spokojny nie jest wyjątkiem. Jego wpływ na procesy zachodzące na planecie jest oczywisty: właśnie to umożliwia głębsze i bardziej szczegółowe badanie. Średnia głębokość Oceanu Spokojnego, dolna płaskorzeźba, kierunek prądów, komunikacja z morzami i innymi zbiornikami wodnymi - wszystko to ma znaczenie dla optymalnego wykorzystania przez człowieka jego nieograniczonych zasobów.

Światowy ocean

Wszystkie gatunki biologiczne na Ziemi zależą od wody,to podstawa życia, dlatego znaczenie studiowania hydrosfery we wszystkich jej przejawach staje się priorytetem dla ludzkości. W procesie kształtowania tej wiedzy dużą uwagę zwraca się zarówno na świeże źródła, jak i ogromne ilości zasobów soli. Ocean światowy jest główną częścią hydrosfery, która zajmuje 94% powierzchni Ziemi. Kontynenty, wyspy i archipelagi dzielą przestrzenie wodne, co umożliwia ich identyfikację terytorialnie w obliczu planety. Na nowoczesnym mapie świata w 1953 roku przez społeczność międzynarodową hydrogeographic cztery oceany zaznaczone: Atlantic, indyjskie, Arktyki i Pacyfiku. Każdy z nich ma odpowiednie współrzędne i granice, które są raczej warunkowe dla poruszających się strumieni wody. Niedawno zidentyfikowano piąty - Ocean Południowy. Wszystkie różnią się znacznie pod względem zajmowanej powierzchni, objętości wody, głębokości i składu. Ponad 96% z hydrosfery - słonym oceanie wody, która porusza się w kierunku pionowym i poziomym i posiada swój własny globalny mechanizm metabolizmu, rozwoju i wykorzystania przepływów energii. We współczesnym życiu oceany odgrywa ważną rolę: tworzy warunki klimatyczne na kontynentach, zapewnienie dostępności niezbędnej infrastruktury transportowej, daje ludziom dużo zasobów, w tym biologicznych, ani nie jest ekosystem, że funkcje nie są jeszcze w pełni poznany.

Ocean Spokojny

49,5% Oceanu Światowego i 53% jego objętościzasoby wodne to najstarsza i najbardziej tajemnicza jej część. Pacyfik z dopływającymi morzami ma największą długość obszaru wodnego: od północy do południa - 16 tysięcy km, od zachodu na wschód - 19 tysięcy km. Większość znajduje się na południowych szerokościach geograficznych. Najistotniejsze są również wyrażenia numeryczne cech ilościowych: objętość masy wody wynosi 710 milionów km³obszar okupowany to prawie 180 milionów km³. Średnia głębokość Oceanu Spokojnego, według różnychszacuje się na zakres od 3 900 do 4 200 metrów. Jedynym kontynentem, którego nie obmywają jego wody, jest Afryka. Ponad 50 stanów znajduje się na wybrzeżu i wyspach, ze wszystkimi częściami hydrosfery posiada warunkowe granice i stałą wymianę przepływów. Liczba szkieletów znajdujących się na Oceanie Spokojnym przekracza 10 000, mają one różne rozmiary i strukturę formacji. Ponad 30 mórz poza jej wodami (biorąc pod uwagę wewnętrzne), ich powierzchnia zajmuje 18% całej powierzchni, największa część znajduje się na zachodnim wybrzeżu i myje Eurazję. Najgłębsza głębia Oceanu Spokojnego, podobnie jak cały świat, znajduje się w Równinie Mariana. Jej badania trwają od ponad 100 lat i im więcej informacji na temat kariery w głębinach morskich, tym większe zainteresowanie ona naukowców z całego świata. Najmniejszą głębokość Oceanu Spokojnego obserwuje się w jego strefach przybrzeżnych. Są one badane dość dobrze, ale biorąc pod uwagę ich stałe wykorzystanie w działalności gospodarczej człowieka, wzrasta potrzeba dalszych badań naukowych.

Historia rozwoju

Ludy zamieszkujące wybrzeże Pacyfikuróżne kontynenty, wiele wiedzieli o jego oddzielnych częściach, ale nie reprezentowali całej mocy i wielkości tej przestrzeni wodnej. Pierwszym Europejczykiem, który zobaczył niewielką zatokę przybrzeżną, był hiszpański konkwistador Vasco de Balboa, który pokonał wysokie pasma górskie Przesmyku Panamskiego w tym celu. Zobaczył to, co widział jako morze i nazwał je Południowym. Dlatego odkrycie Oceanu Spokojnego i przyznanie mu imię dzisiejszy to hołd dla Magellan, który był bardzo szczęśliwy z warunków, w jakich Przeszedł przez południową część. Imię to zupełnie nie odpowiada prawdziwej naturze tego wodnego giganta, ale zapuściło korzenie bardziej niż wszystkie inne, które zostały ofiarowane, tak jak było badane. Wiele ekspedycji podążyło śladami Magellana, a Pacyfik przyciągnął nowych badaczy z wieloma pytaniami. Holendrzy, Anglicy, Hiszpanie szukali sposobów komunikowania się ze znanymi krainami i jednocześnie otwierania nowych. Zainteresowanie badaczy jest wszystko: co jest wielką głębię Oceanu Spokojnego, prędkości i kierunku ruchu mas wody, zasolenie, flory wodnych i fauny itp Bardziej szczegółowe naukowcy informacji udało się zebrać w ciągu wieków XIX-XX, okres formacji Oceanologii jako nauki ... Ale pierwsza próba ustalenia, co głębin Oceanu Spokojnego, Magellan podjął z pomocą konopi. Nie udało mu się - nie mógł zdobyć dna. Od tego czasu minęło wiele czasu, a dziś wyniki pomiarów głębokości oceanu można zobaczyć na każdej mapie. Współcześni naukowcy wykorzystują zaawansowaną technologię i mogą z dużym prawdopodobieństwem określić, gdzie głębokość Oceanu Spokojnego jest maksymalna, gdzie znajdują się miejsca o niższym poziomie i gdzie znajdują się płycizny.

Dolna ulga

Ponad 58% powierzchni światałóżko oceaniczne. Ma różnorodną ulgę - to duże równiny, wysokie grzbiety i głębokie depresje. W ujęciu procentowym łóżko oceaniczne można podzielić w następujący sposób:

1. Szelf kontynentalny (głębokość od 0 do 200 metrów) wynosi 8%.
2. Stoki kontynentalne (od 200 do 2500 metrów) - 12%.
3. Łóżko oceaniczne (od 2500 do 6000 metrów) - 77%.
4. Maksymalna głębokość (od 6000 do 11000 metrów) wynosi 3%.

Stosunek jest raczej przybliżony, zmierzony2/3 dna morskiego, a dane z różnych wypraw badawczych mogą się różnić ze względu na stały ruch płyt tektonicznych. Dokładność przyrządów pomiarowych wzrasta z każdym rokiem, a uzyskane wcześniej informacje są poprawiane. W każdym przypadku, maksymalna głębokość Oceanu Spokojnego, jej wartości minimalnej i mediany zależy ocean podłogi topografii. Minimalna głębokość zwykle obserwuje się na terenie przylegającym do kontynentów - to część przybrzeżnych oceanów. Może mieć długość od 0 do 500 metrów, średnia liczba waha się w granicach 68 metrów.

Szelf kontynentalny charakteryzuje się niewielkimnachylenie, tzn. jest płaskie, z wyjątkiem wybrzeży, na których znajdują się pasma górskie. W tym przypadku ulga jest dość zróżnicowana, zagłębienia i pęknięcia mogą osiągnąć dno na głębokości 400-500 metrów. Minimalna głębokość Oceanu Spokojnego jest mniejsza niż 100 metrów. Duża rafa i laguny z ciepłą, czystą wodą stanowią niepowtarzalną okazję zobaczenia wszystkiego, co dzieje się na dnie. Stoki na kontynencie różnią się również nachyleniem i zasięgiem - zależy to od położenia regionu nadbrzeżnego. Ich typowa struktura ma gładką, stopniowo zmniejszającą się ulgę lub obecność głębokiego kanionu. Aby wyjaśnić ten fakt, wypróbowano dwie wersje: tektoniczne i powodzie dolin rzecznych. Na korzyść tego ostatniego założenia, próbki gleby z ich dna, które zawierają kamyki rzeczne i muł, powiedzmy. Kaniony te są dość głębokie, ponieważ ich średnia głębokość Oceanu Spokojnego ma dość imponujące wartości. Łóżko jest bardziej płaską częścią reliefu o stałej głębokości. Pęknięcia, szczeliny i wgłębienia na dnie Oceanu Światowego - częste zjawisko i maksymalna wartość ich głębokości, jak już wspomniano, obserwuje się w równianej Marianie. Zwolnienia od dolnej powierzchni każdego osobnika, to jest modne porównać z ziemskich krajobrazów.

Cechy reliefu Pacyfiku

Głębokość głębi na półkuli północnej i znacząceczęści południowe (i to jest ponad 50% całkowitej powierzchni dna oceanu) zmienia się w obrębie 5000 metrów. W północno-zachodniej części oceanu znajduje się duża liczba zagłębień i pęknięć, które znajdują się wzdłuż krawędzi strefy brzegowej, w rejonie kontynentalnego zbocza. Prawie wszystkie z nich pokrywają się z łańcuchami górskimi na lądzie i mają kształt podłużny. Jest to typowe dla wybrzeży Chile, Meksyku i Peru, a do tej grupy należą Aleucki Północny Basen, Kurylski i Kamczatka. Na półkuli południowej depresja o długości 300 metrów znajduje się wzdłuż wysp Tonga, Kermadec. Aby dowiedzieć się, ile jest głębi Pacyfiku, ludzie używali różnych przyrządów pomiarowych, których historia rozwoju jest ściśle związana z pracami badawczymi nad wodami planety.

Głębokie liczniki

Lot jest najbardziej prymitywnym środkiempomiar głębokości. To jest kabel z obciążeniem na końcu. Aby zmierzyć głębokość morza i oceanu, narzędzie to nie jest odpowiednie, ponieważ masa opróżnionego kabla przekroczy ciężar ładunku. Wyniki pomiaru w partii dały zniekształcony obraz lub nie przyniosły żadnych rezultatów. Ciekawostka: Lot Brook rzeczywiście wynalazł Petera 1. Jego pomysł był taki, że kabel został dołączony do ładunku, który podczas uderzenia dno pop-up. To zatrzymało proces obniżania partii i umożliwiło określenie głębokości. Bardziej zaawansowany miernik głębokości pracował na tej samej zasadzie. Jego szczególną cechą była możliwość uchwycenia części gleby do dalszych badań. Wszystkie te przyrządy pomiarowe mają znaczną wadę - czas pomiaru. Aby ustalić wartość dużej głębokości, lina musi być stopniowo obniżana na kilka godzin, podczas gdy statek badawczy powinien stać w jednym miejscu. W ciągu ostatnich 25 lat pomiary są wykonywane za pomocą echosondy, która działa zgodnie z zasadą odbicia sygnału. Godziny zredukowana do kilku sekund, podczas gdy na USG widać rodzaje parterze i zlokalizować zatopione obiekty. Aby ustalić, co średnia głębokość Oceanu Spokojnego, konieczne jest, aby dużą liczbę pomiarów, które są następnie dodawane razem, wynik jest obliczany deltę.

Historia pomiarów

Wiek XIX jest "złoty" dla oceanografii ww całości i na Pacyfiku. Pierwsza wyprawa Krusenstern i Lisiansky wykonany sobie za cel nie tylko do pomiaru głębokości, ale także do pewnej temperatury, ciśnienia, gęstości i zasolenia. 1823-1826: fizyk E. Lenz, biorąc udział w pracach badawczych OE Kotzebue, zastosował stworzony przez siebie łaźniomierz. 1820 został oznaczony przez odkrycia Antarktydy, nawigatorzy wyprawach Bellingshausen i Michaił Łazariew studiował północnych morzach Oceanu Spokojnego. Pod koniec XX wieku (1972/76 gg.), Brytyjski statek „Challenger” do przeprowadzenia kompleksowych badań oceanograficznych, która dostarczyła większość wykorzystywane do aktualnych informacji. Od 1873 r. Stany Zjednoczone, z pomocą marynarki wojennej, mierzyły głębokości i naprawiały relief dna Oceanu Spokojnego w celu ułożenia kabla telefonicznego. XX wieku charakteryzował się przełom technologiczny całej ludzkości, co znacznie wpłynęło na pracę naukowców, którzy zastanawiali Pacyfiku kwestii wagi. Wyprawy szwedzkie, brytyjskie i duńskie wyruszają w podróż dookoła świata, aby zbadać największy obszar wodny na naszej planecie. Jak duża głębokość Oceanu Spokojnego jest maksymalna i minimalna? Gdzie leżą te punkty? Jakie wpływy mają pod wodą lub prądy powierzchniowe? Z powodu tego, co oni uformowali? Badanie dna prowadzono przez długi czas. W latach 1949-1957 załoga statku badawczego Vityaz zmapowała wiele elementów reliefu na mapie dna Pacyfiku i monitorowała jego prądy. Obserwacja była kontynuowana przez inne statki, które nieustannie pływały po obszarze wodnym, aby uzyskać najdokładniejsze i aktualne informacje. W 1957 r. Naukowcy statku Vityaz określili punkt, w którym zaobserwowano największą głębokość Oceanu Spokojnego - Rów na Marianie. Do dziś jego podglebie uważnie badali nie tylko oceanografowie, ale także biologowie, dla których było też wiele ciekawych rzeczy.

Mariana Trench

Rynna rozciąga się na 1500 metrów o tej samej nazwiewyspy w zachodniej części wybrzeża Pacyfiku. Wygląda jak klin i ma różną głębokość w całym obszarze. Historia występowania związana jest z aktywnością tektoniczną tej części Oceanu Spokojnego. W tym segmencie płyta Pacyfiku stopniowo przechodzi pod filipińską, poruszając się 2-3 cm rocznie. W tym momencie głębokość Oceanu Spokojnego jest maksymalna, a także Świat. Pomiary są przeprowadzane od setek lat i za każdym razem ich wartości są korygowane. Badanie z 2011 r. Daje najbardziej zaskakujący wynik, który może nie być ostateczny. Najgłębszy punkt rowu mariana to "otchłań Challengera": dno znajduje się 10 994 m poniżej poziomu morza. Do jej badań wykorzystano batyskaf, wyposażony w komory i urządzenia do pobierania próbek gleby.

Jaka jest głębia Pacyfiku?

Nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie: Dno topografia jest tak złożona i nie w pełni zrozumiałe, że każdy numer dzwoniący może być rozwiązany w najbliższej przyszłości. Średnia głębokość Oceanu Spokojnego wynosi 4000 metrów, najmniejsza - mniej niż 100 metrów, słynna "Otchłań Challengera" charakteryzuje się imponującymi liczbami - prawie 11 000 metrów! Wzdłuż kontynentu znajduje się kilka zagłębień, które także zadziwiają swoją głębią, np. Zagłębienie "Vityaz 3" (koryto Tonga, 10 882 metry); "Argo" (9165, północny ron Novogebrida); Cape Johnson (Philippine Trench, 10 497) itd. Na Oceanie Spokojnym znajduje się największa liczba najgłębszych punktów Oceanu Światowego. Współcześni oceanologowie oczekują wielu ciekawych prac i niesamowitych odkryć.

Flora i fauna

Godne uwagi dla badaczy jestfakt, że nawet na maksymalnej głębokości 11 000 metrów stwierdzono aktywność biologiczną: małe mikroorganizmy przeżywają bez światła, podczas gdy poddawane są potwornemu ciśnieniu wielu ton wody. Bardzo rozległe obszary Oceanu Spokojnego są idealnym środowiskiem dla wielu gatunków zwierząt i roślin. Co potwierdzają fakty i konkretne liczby. Ponad 50% biomasy Oceanu Światowego żyje na Pacyfiku, różnorodność gatunków tłumaczy się tym, że ogromne obszary wodne znajdują się we wszystkich pasach planety. Tropikalne i subtropikalne szerokości geograficzne są gęsto zaludnione, ale północne granice również nie są puste. Charakterystyczną cechą fauny Oceanu Spokojnego jest endemizm. Oto siedliska najstarszych zwierząt planety, zagrożonych gatunków (lwy morskie, lwy morskie). Rafy koralowe są jednym z cudów natury, a bogactwo flory i fauny przyciąga nie tylko masę turystów, ale także dużą liczbę badaczy. Pacyfik jest największy i najpotężniejszy. Zadaniem ludzi jest badanie i rozumienie wszystkich zachodzących w nim procesów, które pomogą zredukować szkody wyrządzone przez ten unikalny ekosystem ludzkości.