Zgromadzenie pod przewodnictwem Piotra 1. Zgromadzenia Piotra. Kultura pod Piotrem 1

Wydano dekret o zgromadzeniach, opublikowany przez Piotra Wielkiegopunkt zwrotny w życiu ludności miejskiej, zwłaszcza w sferze rozrywki. W listopadzie 1718 roku kobiety po raz pierwszy uzyskały prawo do udziału w publicznych zgromadzeniach. Wejście do zgromadzenia miało być otwarte dla wszystkich ludzi, którzy mieli okazję odpowiednio się ubrać, tylko służący i chłopi nie mogli wstępować. Kultura pod Piotrem 1 została zrównana z ważnymi aspektami biznesowymi, urzędowymi i państwowymi.

Wymagania wstępne

Piotr 1 uważał, że nie tylko należy prowadzić rzeczyrozsądne, ale rozrywka powinna być zorganizowana w ten sam sposób. Nawet reszta suwerena wysłana do odbudowy Rosji. Uważał, że interes publiczny jest o wiele ważniejszy niż osobiste interesy.

Król chciał umieścić kulturę Rosji na jednejkrok z państwami europejskimi. Dużym wpływem było znalezienie Piotra 1 wśród obcokrajowców, częste podróże po Europie. Starając się, aby Rosja wyglądała jak nowoczesne państwo europejskie, cesarz wprowadził nowe reformy dotyczące usług i wypoczynku. A jego reformy, jak wiadomo, były obowiązkowe dla wszystkich bez wyjątku.

Czym jest zespół?

"Zgromadzenie" to francuskie słowooznacza całą serię działań i wydarzeń. Po pierwsze, to rozrywka i zabawa, a po drugie, decyzja i dyskusja na różne tematy biznesowe, w tym na temat znaczenia państwa. W krótkim czasie zgromadzenia pod przewodnictwem Piotra 1 stały się tradycją i przeszły do historii. Po jego śmierci nieco się zmienili, ale nadal cieszyli się popularnością w społeczności.

Warunki obowiązkowe

Wydany dekret Petera 1 na zgromadzeniach zawierał listę wymagań:

Powiadamianie najbliższego zgromadzenia na piśmie;
określić płeć gości (mogą być mężczyźni lub przedstawiciele obu płci);
Impreza powinna się rozpocząć nie wcześniej niż cztery do pięciu godzin;
należy dokończyć montaż nie później niż o północy;
Host nie powinien się spotykać, widzieć, lubaby uraczyć swoich gości, jego obowiązki obejmują jedynie zapewnianie wolnego miejsca na tańce, jedzenie i picie na stołach, a także gry, w których oferuje grę swoim gościom.

Przestrzegając tych zasad, każdy mógł dołączyć do ogólnej wesołości.

Postawa Kościoła

Kultura epoki Piotra 1 wymagała aprobatyduchowi słudzy. Cesarz był pewien, że bez zgody kościoła jego dekret o zgromadzeniach nie przeminie. Wiedział, że ludzie doświadczają świętego strachu przed królem co do boga na ziemi, ale zrozumiał, że strach przed piekłem i upadek nieśmiertelnej duszy jest silniejszy. Dlatego, aby zmienić tradycyjne odrzucenie tańców, przyciąga czarnych duchownych do wydarzeń świeckich. Zgodnie z jego dekretem, na synodzie od 1723 roku zgromadzono zgromadzenia w moskiewskich klasztorach. 29 grudnia tego samego roku odbyło się pierwsze zgromadzenie archimandryty klasztoru don. Został on umieszczony na prezydenta Synodu arcybiskupów Moskwa klasztoru, Teodozjusza arcybiskupa Nowogrodu, urzędnicy synodalnych biura, a także abp Krutitsa Leonidas i innych. Nie pozostał niezadowolony z tej akcji, ale w zasadzie Zgromadzenie miało pozytywną odpowiedź.

Zgromadzenie u Piotra 1

Zgodnie ze zwyczajem do wykonania tego działania z meblicztery duże pokoje zostały zwolnione. Pierwszy to taniec, następny - do mówienia, drugi - do mężczyzn, którzy palili tytoń, pili wino, a ostatni do gry w warcaby lub szachy. Jeśli dom nie jest wystarczająco duży, aby uwolnić cztery pokoje jednocześnie, wszystkie czynności odbyły się w tym samym pomieszczeniu. Było to jednak bardzo niewygodne z wielu powodów. Uważano, że dźwięki tańca, rozmów, zapachów tytoniu i alkoholu są nieodpowiednie w społeczeństwie kobiecym.

Tradycje

Zgromadzenie pod Piotrem 1 dało wszystkich dworzankolejka. Czasami król sam decydował, kim wszyscy powinni się spotkać następnym razem. Dzień i czas zgromadzenia zostały ujawnione przez heroldów sądowych, zostali poinformowani o tym przez bębny i ogłoszenia, które wisiały na każdym skrzyżowaniu. W swoim dekrecie Piotr 1 krótko opisał najważniejsze wydarzenia. Wszyscy przyzwoicie ubrani ludzie mogli uczestniczyć w tym wydarzeniu, ale nie słudzy i chłopi. Wśród gości spotkali się szlachta, urzędnicy, zamożni kupcy, duchowni, rzemieślnicy, a nawet zwykli żeglarze. Żonaci mężczyźni przymusowo zabierali ze sobą żony i dorosłe córki.

Zgodnie z tradycją gospodarz może wybraćod młodych dziewcząt do królowej piłki. Po wyborze podał jej żywą różę. Pod koniec imprezy królowa przekazała tę różę dżentelmenowi. Oznaczało to, że następne zgromadzenie powinno się odbyć w jego domu.

Akompaniament muzyczny

Często na takich spotkaniach grał mosiądzorkiestra składająca się z trąb, obojów, kotłów, fagotów i waltorni. Czasami dołączyły do nich skrzypce. Tańczący mieszkańcy Rosji uczeni byli przez schwytanych oficerów ze Szwecji lub mieszkańców osady niemieckiej. Proces uczenia się tańca był bardzo powolny.

Najpierw na zgromadzeniach grała muzyka dęta,jednak w 1721 r. książę Golsztyński przywiózł do stolicy małą orkiestrę smyczkową, która natychmiast zyskała popularność wśród publiczności. Od tego czasu zaczęli pojawiać się ich muzycy, których instrumenty sprowadzano specjalnie z zagranicy. Wszystko to było bardzo kosztowne, ale wielcy byli gotowi na takie wydatki, ponieważ król nagradzał najszybszych bojarów.

Taniec

Jeśli chodzi o taniec, początkowo byli zwyczajniłuki i przysiady do muzyki, ale później na zgromadzeniach zaczął śpiewać menuet i polonez. Ruchy stały się płynniejsze, a tańce stały się bardziej eleganckie.

Druga połowa wydarzenia była fajniejsza iruchomy, obejmował wszystko, kontemplację i kąty, które szczególnie kochali młodzi ludzie. Wybrali pierwszą parę, która miała wymyślić nowe pas, a reszta powtórzyła po niej. Pierwsi z kolei byli różnymi ludźmi, więc taka zabawa mogła trwać bardzo długo.

Wymagania dla gości

Piotr 1 w swoim dekrecie o zgromadzeniach określił wymagania dla gości, których byli zobowiązani przestrzegać, aby wziąć udział w takich wydarzeniach. Lista wygląda następująco:

gość musi być dokładnie umyty i czysty;
mężczyźni muszą być ostrożnie ogoleni;
zanim zgromadzenie nie będzie miało dość i tym bardziej, że się upije;
trzeba być schludnym i bogato ubranym, ale nie za dużo, bo to przywilej pań;
kobiety mogą korzystać z kosmetyków, ale z umiarem powinny być również życzliwe, pełne wdzięku i wesołe;
nie można jeść wystarczająco dużo, aby żołądek nie przeszkadzał w tańczeniu w pełnej sile;
trzeba być pogodnym i towarzyskim, uśmiechać się uprzejmie i rozpoczynać rozmowy z innymi, nie należy zamykać się i pozostać na odległość;
po wejściu do domu po raz pierwszy konieczne jest zaznajomienie się z aranżacją i aranżacją pomieszczeń, w szczególności ze wskazaniem położenia latryny;
wino jest dozwolone bez ograniczeń, dopóki trzymają nogi, gdy przestają się trzymać, powinny spożywać napój siedząc, a jeśli prosi o leżącego, to nie wolno mu służyć;
temu, kto nie zna swojej miary, król zaleca poleganie na towarzyszach;
ci, którzy są pijani, muszą być oddzieleni od reszty, aby uniknąć nieprzyjemnego zawstydzenia;
gość, który zachorował, powinien niezwłocznie udać się do łazienki, aby nie zepsuć wypoczynku dla reszty;
samotni mężczyźni lub ci, którzy pojawili się w akcji bez współmałżonka, nie mogli patrzeć na panie;
podczas tańców nie wolno było rozpuścić rąk, to było surowo karane;
podczas śpiewania nie polecano dołączać do ogólnej zabawy ludziom, którzy nie mieli muzycznego ucha;
przypomniano, że najlepiej jest podbić kobietę muzyką i słodkim głosem;
Po spotkaniu się ze szlachetną osobą na zgromadzeniu, w tym z królem, nie wolno im było trzymać się z boku i próbować służyć, zwłaszcza gdy byli pijani.

Piotr Wielki był także aktywnym uczestnikiem zgromadzeń, a wiek, w którym żył, charakteryzował się rozwojem kultury, nowymi trendami w muzyce i tańcu, a także kostiumami i zabawami.

Udział Piotra 1 w zgromadzeniach

Podczas ich uroczystości lub tych, któreodwiedził króla, aktywnie uczestniczył we wszystkich akcjach. Chodził po salach, od czasu do czasu dołączając do różnych firm i biorąc udział w ich rozmowach. Gdyby był w dobrym nastroju, a potem zabawniejszy i gadatliwy, nie można było go znaleźć. Działania Piotra 1 na zgromadzeniach nie ograniczały się do rozmów. Uwielbiał tańczyć iw tej sztuce był mistrzem i artystą. Bardzo często dżentelmeni nie potrafili dokładnie powtórzyć jego ruchów. To, co Peter 1 był podobny podczas tańców, było znane całej jego świcie, a nawet między choreografami pojawiały się pogłoski o jego dobrze zdefiniowanych ruchach.

Tańce z reguły otwierała cesarzowajego małżonek, książę Holsztynu lub książę Menshikov. Catherine w tym przypadku pasowała do męża. Kiedy tańczyli w parach, udało im się stworzyć aż trzy koła, podczas gdy pozostałe pary ukończyły tylko pierwszy. Jednak cesarzowa tańczyła tylko w ten sposób z Piotrem Wielkim, z innymi partnerami prowadziła się bardziej nieostrożnie i wolała prosty krok galopem. Każdy obecny mógł zaprosić na taniec jedną z księżniczek, a więc to one nie znały reszty.

Z czasem zgromadzenia Piotra zapuściły korzenie,sytuacja na nich stawała się coraz bardziej zrelaksowana. Stopniowo dawni bojary przestali potępiać otwarty dekolt młodych kobiet. Pojawiła się nowa tradycja całowania kobiet po tańcu, nie na długopisie, ale na ustach, co bardzo podobało się panom.

Obchody Piotra 1

Zespoły pod Piotrem 1 były głównie zimąrodzaj rozrywki. W lecie car odprawiał swoje uroczystości w ogrodach lub nad brzegiem Newy. Bardzo lubił wakacje na świeżym powietrzu, obchodził swoje imieniny w letnim ogrodzie. Obchodzono tu także dzień „chwalebnej Wiktorii” lub zwycięstwa w Połtawie. Piotr 1 docenił tradycje i tego dnia świętował wyczyny żołnierzy. Święto zaczęło się po południu, około piątej wieczorem. W tym czasie pułki Preobrazhensky i Semenovsky zostały zbudowane na dużym trawniku, aby car mógł własnoręcznie przynieść wino lub piwo do drewnianych misek.

Zaproszeni goście powinnidotrzeć do miejsca przeznaczenia wodą wzdłuż Newy. Ponadto, zgodnie z tradycją, Cesarzowa i jej córki spotkały się na brzegu, gość miał wziąć kieliszek wina z jej rąk, dalsza zabawa odbyła się również ściśle według planu.

Suweren był uzależniony od uroczystościprocesje, uwielbiał alegoryczne procesje i maskarady, dlatego ustawiał je przy każdej okazji. Najbardziej znanym z nich jest pięciodniowa maskarada. Odbyło się ono w Moskwie w 1722 r. I miało czas na podpisanie traktatu pokojowego z Nishtat. Kilka dni przed uroczystością król osobiście zbadał wszystkie kostiumy uczestników. Jeśli coś mu się nie podobało, był zmuszony przerabiać stroje. Maski były warunkiem koniecznym. Historia pamięta przypadek, kiedy podczas maskarady w 1724 r. Senatorowie siedzieli bez zdejmowania masek z twarzy. Działalność Piotra 1 w odniesieniu do tych wymagań była absurdalna, ale w pełni zgodna z duchem tamtych czasów.

Ludzie stopniowo dołączali się do nowych tradycji,uczył się tańca, przebrał się, nawet zaczął robić interesy w nowy sposób. Pomimo tego, że był niezwykle drogi i męczący, maskarady stopniowo wkraczały w życie codzienne i zajmowały w nim ogromną niszę, stając się nawykiem.

Za Piotra 1 Rosja rozkwitała i przypominała państwa europejskie swoimi tańcami, orkiestrami i balami.

Zgromadzenie po śmierci władcy

Po śmierci króla zgromadzenia i inne uroczystościbardzo się zmieniło. Stały się rozrywką tylko dla wyższych warstw społeczeństwa. Zgromadzenia, bale, maskarady były organizowane tylko dla wyższych sfer. Dolne warstwy ułożyły dla siebie tańce.

Kultura u Piotra 1 była równie ważna jakoficjalne sprawy państwowe. Śmierć Piotra Wielkiego przestała istnieć w zgromadzeniach, później Piotr 2 próbował je przywrócić, ale nic z tego nie wyszło, aw 1728 r. Całkowicie przestali istnieć. Jednak nie zniknęły całkowicie, ale zdegenerowały się w kule i dały początek świeckiemu życiu.

Za Piotra 1 Rosja znała wiele reform związanych z wypoczynkiem i rozrywką. Niektóre z nich wpłynęły na bieg historii i przetrwały do dziś.