Takie obraźliwe słowo "plebejski" ... Kto to jest?

W języku rosyjskim słowo "plebejski" nabrało wyraźnego charakterunegatywne, dyskredytujące znaczenie. Ale czy zasługuje na takie podejście do siebie? Czy termin „plebejski” - synonim „limit”, „gopota” lub oznaczonej „ryj świni” rosyjski wyrażenie (które, jak wiemy, nie może przejść do numeru Kalashny)? I tak, i nie. Aby zrozumieć tę złożoną koncepcję, trzeba zagłębić się w historię starożytnego Rzymu, a dokładniej - w czasy założenia Wiecznego Miasta. Wtedy nie było patrycjuszy i plebejuszy, niewolników i ich panów. Ale były już pewne warunki wstępne ich pojawienia się.

Koniec "złotego wieku"

Kiedy Romulus nakarmiony wilkami założył miastona jednym ze wzgórz obecnego Rzymu zarysował swoje granice pługiem. Wewnątrz tego kręgu zamieszkał ludzie, którzy stali się znani jako obywatele. Ta formacja społeczna była rządzona przez senatorów - dojrzałych ludzi, którzy cieszyli się autorytetem wśród ludzi. Nazywano ich senex - Starsi, czyli patres - Ojcowie. Później te słowa zmieniły się w "Senatorów" i "Patricians". Ostatni wymienił oba dzieci i wnuki senatorów.

Sto lat później była to prawdziwa kasta, któraznacznie wzrósł w standardzie życia i pozycji społecznej innych obywateli Rzymu. Ale plebejusz? To właśnie nie mieli szczęścia żyć na wzgórzu w kręgu nakreślonym przez Romulusa. Nie byli uważani za obywateli, nie mieli prawa korzystać z ziemi komunalnej. To nie znaczy, że byli biedni. Nie, niektórzy z nich odnosili sukcesy i byli w stanie kupić działkę. Mogą być rzemieślnikami i drobnymi kupcami. Ale ci ludzie nie mieli praw obywateli.

Jak pojawili się plebejusze?

Liczba mieszkańców Wiecznego Miasta wzrastała nie tylkodzięki naturalnemu wzrostowi. Został uzupełniony przez niewolników, którzy zostali przywiezieni z kampanii militarnych jako trofea. Ale byli też dobrowolni imigranci. Przybyli do Rzymu w poszukiwaniu lepszego życia, zarobków, rynku. Te „są w dużych ilościach,” rdzenni mieszkańcy miasta - potomkowie ojców - stał się znany jako „plebs” (z łacińskiego słowa plere, co oznacza „wypełnienia”).

Początkowo żyła ta populacjamury Rzymu, to znaczy, że nie była chroniona przed możliwymi atakami wroga. Ale później pozwolono im osiedlić się w mieście. Wtedy zmieniła się nieco definicja "plebejuszy". To słowo oznaczało człowieka wolnego majątku, który ma prawa ekonomiczne, ale nie cywilne i polityczne.

Plebejczykiem jest, kto?

Obywatele starożytnego Rzymu uwielbiali kastę. Prawa i obowiązki plemion zostały szczegółowo dopracowane. Była nierozwinięta populacja - plebejusze - została podzielona przez pochodzenie etniczne na łacinę, etruski i sabine. Zajmowali etap pośredni między "ludem rzymskim" (potomkami zubożałego, ale patrycjusza) i niewolnikami, którzy nie mieli żadnych praw i byli traktowani jako rzecz w sensie prawnym.

Taka sytuacja społeczna nie była w pełni satysfakcjonującaprzedstawiciele plebów, którzy pracowali na równi z obywatelami, służyli w wojsku, a więc chcieli także uczestniczyć w życiu miasta i (później) Rzeczypospolitej. Dlatego od V-III wpne zacięta walka o prawa "granic". I w końcu zakończyło się sukcesem. Od III wieku. BC. e. na pytanie: "plebejusz jest kim?" - odpowiedziała dumna odpowiedź: "Pełen członek narodu rzymskiego". Dla członków tej klasy zniesiono niewolnictwo za długi i uzyskano dostęp do stanowisk wyborczych w wyższych magistracjach. Bogaci plebejusze wraz z patrycjuszami stanowili szlachtę.

Prawo do głosowania lub "Chleb i cyrki!"

Najpierw przedstawiciele miejskiej biedotyMożliwość wyboru Plebe Tribune na Radę. Urzędnicy ci utworzyli specjalny organ - Plebiscyt. Znane słowo, prawda? W 287 pne. e. ci nowi obywatele zażądali - i osiągnęli sukces - że decyzje tego organu stały się wiążące dla wszystkich obywateli Rzymu. Tak więc najbiedniejsi i najbardziej bezsilni ludzie osiągnęli to, że są szanowani. A ich aktywna pozycja obywatelska pomogła im w tym.

Ale później, w czasach imperium, by nakłaniaćplebs i odciągają go od problemów społecznych, władcy Rzymu zaczęli rozdawać ubogich ubogim i urządzać spektakle - walki gladiatorów. Od tego czasu minęło: czerpać radość z premium i seriali z telewizorów, gdzie propaganda państwowa wchodzi do mózgu. A teraz zgadnij: plebejusz jest kim?