Valery Fedorovich Bykovsky. Astronauta. Praca, wytrwałość i szczęście

Postawa wobec przeszłości naszego kraju z różnymi ludźminiejednoznaczny. Ale bez względu na to, jak różne są opinie, fakt, że Związek Radziecki wychował silnych, utalentowanych, wspaniałych ludzi, bohaterów nie tylko swojego czasu jest faktem niepodważalnym. Nasz kraj był pierwszym, który poważnie zaangażował się w bezpośrednie eksploracje kosmosu. Kosmonauta Valery Bykovsky, którego biografia jest pełną listą nagród i osiągnięć, genialnym przedstawicielem krajowej kohorty wspaniałych ludzi.

Dziś Valery Fiodorowicz ma osiemdziesiąt lat, jest wesoły i uprzejmy. Z uśmiechem i ledwo zauważalnymi nutami smutku dzieli się swoim doświadczeniem, wiedzą i osiągnięciami ze swoimi uczniami.

Dzieciństwo

2 sierpnia 1934 r. W rodzinie Bykowskiegodziecko, które miało zostać sławnym astronautą. Rodzina noworodka żyła wówczas w Pawłowskim Posadzie. Ojciec, Fedor Fedorowicz - były pracownik KGB, pracownik IPU. A jej matka, Claudia Ivanovna, cały czas poświęcała się rodzinie i domowi.

Valery Fedorowicz nie jest jedynym dzieckiem w rodzinie, ma starszą siostrę Margaritę Fedorownę (w małżeństwie Mychajewę).

Jako dziecko Bykowski musiał zmienić dwie szkoły. Początkowo uczęszczał do szkoły w Ambasadzie ZSRR w Teheranie, a od siódmej klasy uczył się w Moskwie.

Od dzieciństwa szalały gwiazdy, a niebo WaleryBykovsky. Astronauta rozpoczął swoją świetną karierę od tego, że jako młody człowiek wszedł do Aeroklubu w Moskwie. Następnie z sukcesem ukończył szkołę lotniczą w regionie Penza. Miał wtedy 19 lat.

Edukacja i pierwsze doświadczenia

Bykovsky-cosmonaut rozpoczął swoją podróż odAero Club lub "Primary", nawet przed ukończeniem szkoły. Wyczerpujące treningi przy każdej pogodzie, pierwsze latające doświadczenie i podejmowanie najważniejszej decyzji życiowej to to, co dał mu moskiewski klub latający. Charakterystyka Valery Fedorowicza zawierała najwyższe wyróżnienia. Instruktorzy wierzyli również, że ta broszura lubi latać, śmiało i pewnie, uczy się z entuzjazmem i przejmuje inicjatywę. Opuszczając swoją pierwszą szkołę lotów Bykovsky (astronauta w niedalekiej przyszłości) postanowił wstąpić do szkoły pilotów myśliwców.

Studiowanie w Wojskowej Szkole Lotniczej Kaczyn,oczywiście było to trudniejsze i bardziej poważne. Zajęcia praktyczne odbywały się w szybkim tempie, ale Valery Fedorowicz miał czas, lubił i bardzo dobrze się uczył. We wszystkich cechach Bykovsky tylko pozytywne opinie: hardy, dobrze zorientowany, inicjatywy. Wszystkie oceny za teorię i praktykę są "doskonałe".

Usługa

Dzięki wytrwałości i ciężkiej pracy Bykovsky iczęści szybko osiągnęły sukces. Dość szybko starszy porucznik został przeniesiony do eskadry przechwytującej. Valery Fyodorovich wspomina, jak wypadały misje, ataki powietrzne, alarmy bojowe i zauważa, jak ważne jest, aby czuć ludzi, którzy są z tobą, aby im zaufać. Gdy w części poleciał MIG, był w 100 procentach pewny samolotu, dzięki kłopotom ze swojej techniki Konkov.

Zdobyto wiele lat doświadczenia i dobrych przyjaciółw latach służby przyszły kosmonauta Bykovsky. Jego biografia będzie uzupełniana coraz liczniejszymi i znaczącymi osiągnięciami w całym kraju. Valery Fedorovich zajmuje się sportem od dzieciństwa: piłka nożna, lekkoatletyka, szermierka. Nie mniej sport zafascynował jego książki. Walery Fiodorowicz uważał kształcenie zawodowe i samokształcenie za jeden z najważniejszych elementów w swoim życiu, dlatego cieszył się nauką różnych dziedzin wiedzy. A w armii radzieckiej w kręgu podobnie myślących ludzi, takich jak młodzi, aktywni i celowi piloci, kontynuował uprawianie sportu i samodoskonalenie.

Nieziemskie próby

Każdy sowiecki chłopiec marzył o zostaniu bohateremaby służyć dobru Ojczyzny, zdobywać szczyty i odkrywać nieznane, Bykowski nie był wyjątkiem. Jako astronauta w swoim sercu i pilot w życiu, postanawia spróbować swoich sił i jedzie pociągiem do snu.

Pierwszy test, z którym walczył ValeryFiodorowicz - prowizja lekarska. Warto zauważyć, że lekarze prowadzący selekcję i dający dostęp do latania są bardzo uważni, surowi i podejrzliwi. Jeśli wystąpią nawet najmniejsze odchylenia od wymaganych parametrów, nie będzie dostępu do lotów. Piloci komisji medycznych, a tym bardziej astronauci, przechodzą regularnie. Rośnie podniecenie i napięcie w gabinetach lekarskich. Ilu facetów rozstało się ze swoim marzeniem! Ale Bykovsky z łatwością przeszedł pierwszy etap, tylko z życzeniami powodzenia i aprobując uśmiechy lekarzy.

Drugi etap to naśladowanie możliwych sytuacji wprzestrzeń. Aby to zrobić, konieczne było przeprowadzenie testów na różnych symulatorach, instalacjach w komorze ciśnieniowej. Nikt nie mógł fałszować i oszukiwać przyrody i lekarzy. Wybrano tylko najsilniejszych, najsilniejszych i zdrowych. To był Bykowski. Ale to był dopiero początek trudnej podróży.

Rodzina astronautów w Star City

W Star City reżim astronautów jest surowy: sport, ładunki, ćwiczenia, symulatory, tablica medyczna. Nowy zespół był bardzo przyjazny, pracowity i celowy. Towarzysze wybrali Bykowskiego zastępcę sekretarza komsomolskiego komitetu. Sprawa Valery'ego Fiodorowicza znacznie się zwiększyła, ale sprawiło, że jego życie stało się ciekawsze i bogatsze. W tym okresie Bykovsky zyskał wielu przyjaciół i dobrych przyjaciół. Kosmonauta Jurij Gagarin i inni równie sławni ludzie ćwiczyli z nim w Star.

Jeden z najtrudniejszych symulatorów dla wszystkichprzyszli astronauci - wirówka. Jej przeciążenie przeżyło możliwości ludzkiego ciała, a Bykowski wykazał na nim świetne wyniki. Szybko nauczył się lekcji i porad trenerów, lekarzy, i dlatego osiągnął znaczący sukces.

Jednym z najciekawszych działań być może byłopozostawać w zerowej grawitacji. A najbardziej niezwykłym, jak wierzył Walery Bykowski (kosmonauta), było stworzenie nawyku samotności. W podwójnej komorze o półtora metra kwadratowego, gdzie oprócz instrumentów i fotela było tylko jedzenie i książki, musiał doświadczyć tego, co czekało go w kosmosie. Pracował, śpiewał, deklarował wiersze, czytał książki, budował stoły. Jego pierwsza kosmiczna samotność trwała ponad trzy dni. Bykowski był pierwszym, który odwiedził komorę izolacji.

Loty

Jego pierwszy statek kosmiczny Walery Fiodorowiczwykonane na statku "Vostok-5". Komendant Bykovsky spędził prawie pięć dni w kosmosie w 1963 roku. Drugi lot, na Sojuz-21 w 1976 roku, gdzie był także dowódcą, trwał jeszcze dłużej - 189 godzin. Trzeci lot na Sojuz-31 w 1978 r. Był taki sam.

20 dni 17 godzin w łącznej kwocie za trzy loty nie jestbył na Ziemi kosmonauta Bykowskiego. Zdjęcia Valery'ego Fedorowicza ozdobiły wszystkie gazety, rady honorowe Związku Radzieckiego. Każdy chłopak chciał być taki jak on. I wciąż nie znudzi mu się powtarzanie słów swego ojca: "Praca jest osią, na której wszystko spoczywa w człowieku".