Boxer Alexander Ustinov: biografia, wzrost, waga

Alexander Ustinov - jeden z najbardziej znanych i najbardziejodnoszący sukcesy bokserzy, który kontynuuje karierę w naszych czasach, zachwycając swoich fanów jasnymi zwycięstwami. W swoim życiu brał udział w różnych bitwach i brał udział nie tylko w zawodach boksu czy kickboxingu, ale także w tajskim boksie i mieszanych sztukach walki.

Alexander Ustinov: biografia

Ustinov Alexander urodził się 7 grudnia 1976 rokurok we wsi Paustovo, Ałtaju. Jako dziecko nic specjalnego się nie wyróżniało. Uwielbiał, podobnie jak wszyscy chłopcy w jego wieku, wjeżdżać w piłkę lub grać w ping-ponga. Po ukończeniu szkoły wstąpił do armii i służył na Dalekim Wschodzie jako straż graniczna. Po wojnie, w latach 1997-2001 pracował w OMON. Walczył w gorących miejscach (Czeczenia), podczas służby wyróżnił się i został dwukrotnie wyróżniony za swoje usługi dla Ojczyzny.

Fatalne spotkanie

Podczas jednej z oficjalnych podróży służbowych do woliPrzypadek był w mieście Nowosybirsk, gdzie miało miejsce pamiętne spotkanie Aleksandra Ustinowa z jego pierwszym trenerem. Vladimir Zadiran był kiedyś mistrzem świata w kickboxingu, a w czasie spotkania był założycielem szkoły tajskiego boksu i kickboxingu na Białorusi. Podjął się szkolenia Aleksandra.

Udział w turniejach kickboxingowych. Pierwsze kroki w sporcie

Pomimo faktu, że Alexander zaczął się uczyćkickboxing dość późno, gdy miał 25 lat, praca, wytrwałość i talent był w stanie osiągnąć pozytywny wynik już w 2003 roku, kiedy po wygraniu Grand Prix K-1, znokautował trzech przeciwników, dostał prawo do tego, aby wykonać w Paryżu turniej. Na tym turnieju dotarł do półfinału. Ale, aby wygrać mistrzostwa w tym turnieju, niestety, nie udało mu się. Przegrał punktami do Alexeia Ignashova. Jednak pomimo tej porażki kontynuował swój udział w Grand Prix etapu K-1 w Barcelonie iz wielkim powodzeniem.

W sierpniu 2004 r. Został zaproszony do udziału wkonkursy w bitwie pod Bellagio II K-1 GP 2004. Został jednak ranny - zranił się kolanem w walce z południowoafrykańskim bojownikiem Ianem Nortierem, ale mimo to wygrał walkę, mimo że musiał opuścić turniej.

Ale jego kariera na tym się nie skończyła. Już w 2005 roku wygrywa zwycięstwa w Mediolanie i Lommelu w Grand Prix K-1.

Po udanym uczestnictwie w Grand Prix Paris K-1, w 2006 roku bierze udział w turnieju słowackim. Ten turniej od samego początku nie udał się. Pierwszym przeciwnikiem Aleksandra Ustinowa był Bjorn Brega, który uderzył w pachwinę zakazaną przez zasady. Walka musiała się skończyć. Zgodnie z decyzją sędziów pojedynki nie powiodły się.

Ze względu na nieporozumienia z promotorami AlexanderUstinov został zmuszony do opuszczenia kickboxingu. Ale nie zostawił sportu. Co zaczął robić Alexander Ustinov? Boks stał się jego życiem. To on uczynił go sławnym. Tak rozpoczęła się jego kariera - najpierw amatorski, a potem zawodowy boks.

Kariera bokserska w zespole Kliczko

Alexander Ustinov rozpoczął swoją karierę bokserskąnawet gdy był zaangażowany w kickboxing. Po raz pierwszy pojawił się w ringu jako bokser w maju 2005 roku. W swojej pierwszej walce w boksie wyeliminował Andrieja Tsukanova. W drugim - Oleg Romanov. Natychmiast po przymusowym przejściu na kickboxing dołączył do firmy promocyjnej Klitschko. Zaczął trenować i przygotowywać się do walk bokserskich, a jego sparing partnerem był jeden z braci - Witalij. Wysiłki nie poszły na marne, a sędziowie nagrodzili Aleksandra zwycięstwem w najbliższym meczu z amerykańskim sportowcem Earlem Ladsonem. Nawet wtedy świat boksu usłyszał, że nowa gwiazda zapaliła się - Aleksander Ustinow. Zdjęcia boksera zaczęły coraz częściej pojawiać się na stronach gazet i czasopism. Usłyszeli o nim i zaczęli rozmawiać.

26 lutego 2009 był pojedynkiem pomiędzyAleksander Ustinow i ukraiński bokser Maxim Pedoura, który do tej pory uważany był za praktycznie niepokonanego (uczestniczył w 11 walkach i miał tylko jedną porażkę). W piątej rundzie walka dobiegła końca, z powodu kontuzji (krew płynęła ciężko z nosa ukraińskiego myśliwca), nie mógł kontynuować walki. Sędziowie przyznali zwycięstwo Ustinowowi. Otrzymał tytuł.

29 września 2012 r. Zorganizowano bitwę o mistrzostwo w IBF. Na ringu spotkał się z Bułgarem, Kubratem Pulevem, który wyeliminował Alexandra w 11. rundzie.

Potem Aleksander szybko doszedł do siebie i już 16 latW listopadzie 2013 roku odbył się pojedynek, tym razem walczył z byłym pretendentem do tytułu mistrza Davida Tua. Ustinov wygrał tę walkę, sędziowie jednogłośnie przyznali mu zwycięstwo. Dzięki temu zwycięstwu zdecydowanie zajął 6. miejsce w linii IBF.

Zmień promotora, nowe zwycięstwa

Po tej walce zrobił sobie przerwę na rok,a 11 grudnia 2014 r. odbył się nowy pojedynek pomiędzy Alexander Ustinov i nowozelandzkim bokserem Chonsi Veliveru, w którym Rosjanin wygrał punkty. Od 2014 roku zaczął promować firmę promocyjną Hryunova.

Dwie ostatnie walki miały miejsce niedawno, w2015 Pierwszy występ miał miejsce 10 lipca. W tej walce udało mu się wygrać solidne zwycięstwo nad Anglikiem Travisem Walkerem. Następna walka miała miejsce 10 października, w tej walce białoruski wojownik odniósł zwycięstwo, wybijając wenezuelskiego Maurice'a Harrisa.

Interesujące fakty na temat życia i kariery Ustinova Aleksandra

Do tej pory sportowiec żyjeMińsk. Pomimo faktu, że Alexander urodził się w Rosji, bierze udział w bitwach o Białoruś, a na stronie międzynarodowej Boxrec.com, która zawiera statystyki wszystkich bojowników, jest on wymieniony jako białoruski.

W czasach, gdy Aleksander był zaręczonyamatorski boks, spędził mniej niż 20 walk, ale to nie przeszkodziło mu stać się zawodowym sportowcem i wygrać Puchar Białorusi, stając się srebrnym medalistą.

Alexander Ustinov - bokser, którego wzrost, wagacałkiem imponujące. Jest bokserem wagi ciężkiej. Jego wysokość wynosi 202 cm i waży 130 kg. Praworęczny. W sumie przez całą swoją karierę Aleksander Ustinow brał udział w 33 walkach, z których zdobył 32 zwycięstwa (23 przez KO) i 1 porażkę. Do tego został nazwany "Wielki". Dyrektorem generalnym Aleksandra Ustinowa jest Aleksander Krasiuk.

Na ostatnich przemówieniach Aleksander Ustinow wystąpił pod dwiema flagami: białoruską i rosyjską. Sam Aleksander ma rosyjskie obywatelstwo i najwyraźniej nie zamierza mu odmówić.