Maypot - kłujący uzdrowiciel
Rosehip May znany jest pod różnymi nazwami,w tym róży dzikiej brązy, statku morskiego, róży cynamonu. Roślinę tę można spotkać na obrzeżach lasu, wzdłuż wąwozów, wśród krzewów, a nawet na łąkach. Dystrybucja otrzymał najszerszą: od Skandynawii po Centralną Syberię.
Ta piękna roślina należy do bylinykrzewy z rodziny Pink. Roślina osiąga wysokość 200 cm, ula psa, z reguły, składa się z prostych brązowo-czerwonych łodyg, z zakrzywionymi lub prostymi grzbietami. Ulotki są petiolate, złożone, owalne, ząbkowane, mają przylistki. Kwiaty duże, ułożone pojedynczo lub dwa lub trzy, mają pięć różowych lub czerwonych płatków na krótkim szypułce. Owoc jest kulisty, nagi, ma działki u góry, a dojrzewający - czerwony. Wewnątrz znajduje się wiele małych, kanciastych nasion pokrytych włosami.
Kwitnienie dogrose występuje w maju i czerwcu. Owoce dojrzewają wczesną jesienią, zwykle we wrześniu. Mnoży się przez nasiona, ale możliwa jest także metoda wegetatywna. Róża wyhodowana w maju w drugim lub trzecim roku. Ta roślina należy do długowieczności. 300 lat dla niego nie jest granicą. Nawiasem mówiąc, biodra ogrodowe uprawiane są w ogrodach i parkach bez problemów. Jest bezpretensjonalny i nie wymaga specjalnej opieki.
Przydatne właściwości rośliny
Biodra są używane do celów leczniczych. Przygotowują się w pełni dojrzałe przed nadejściem mrozu.
Róża w maju w mitach i legendach
Nawet w czasach starożytnych pojawiały się plotkiDzika róża jest w stanie odstraszyć demony, złego ducha, zło i chronić przed czarną magią. Ludzie wierzyli, że różowe biodra mają magiczną moc, która może przywrócić namiętność do zanikających uczuć.
Z tą kolczastą rośliną wiąże się wiele mitów.legendy Według jednej z legend, wokół świątyni greckiej bogini piękna Afrodyta wyrósł ogród dzikiej róży. To była piękna córka Zeusa, który stworzył szkarłatną różę. Mit mówi, że zanim wszystkie róże na świecie były białe. Ale raz, po usłyszeniu, że jej ukochany Adonis został rozerwany na kawałki przez bestię w czasie polowania, piękna Afrodyta rzuciła się na miejsce swojej śmierci, przedzierając się przez ciernisty ogród różany. Ze łzami w oczach i rozpaczy nie zauważyła nawet, jak bolą ją ostre kolce dzikiej róży. Kropla boskiej krwi, opadająca na białe kwiaty, zamieniła je w jaskrawą szkarłat. Od tego czasu różowe kwiaty zawsze kwitną na krzakach dzikiej róży.