Co to jest republika prezydencka? Funkcje urządzenia i przykłady

Wszystkie państwa mają różne ustalenia. Czasami dezorientujemy się czytając lub słuchając opinii politologów wyjaśniających obecną konfigurację na scenie światowej. A pytania okazują się niezwykle subtelne. Na przykład niektórzy twierdzą, że Rosja jest super-prezydencką republiką. Czy się zgadzasz? Czy rozumiesz, co to jest i do czego to prowadzi? Zrozummy to.

Koncepcje ogólne

Aby ustalić, co jest superprezydentemrepublika, konieczne jest zbadanie struktury kraju jako całości. Państwa to republiki i monarchie. W pierwszym przypadku władza należy teoretycznie do ludzi, w drugim przypadku do jednej osoby lub rodziny. Republiky też nie są takie same. Są one klasyfikowane zgodnie z podziałem odpowiedzialności między władzę ustawodawczą i wykonawczą. Na przykład w republice parlamentarnej główny organ tworzą wyniki plebiscytu. Kontroluje władzę wykonawczą, decyduje, w jaki sposób rozwijać kraj. W prezydenckim charakterze prezydent ma więcej uprawnień. Jest to zapisane w Konstytucji. Ogólnie rzecz biorąc, system demokratyczny zakłada, że ​​wszystkie zasady życia są określone w przepisach prawa - specjalnych dokumentach. Są jednak wyjątki. Na przykład brytyjski parlament nie zawracał sobie głowy tworzeniem konstytucji. Nie istnieje w druku.

Cechy super-prezydenckiej republiki

Wróćmy do badanego stanu. Odróżnia on od innych fakt, że w rękach pierwszej osoby skupiona jest cała władza. Oczywiście super-prezydencka republika może mieć ciała wyborcze. Ale ich moce są ograniczone. To tylko legalne, że prezydent zdecydował. Ta osoba ma niekontrolowaną siłę, która ma swoje plusy i minusy. Tylko ludzie mogą dać autorytet lidera i wybrać je. Chociaż niektóre przykłady historyczne pokazują, że nie każdy może pozbyć się prezydenta władzy. Oznacza to, że w kraju wkracza dyktatura. Przykładem jest post-rewolucyjna Rosja przed powstaniem ZSRR. Państwo proklamowało na pewien czas dyktaturę proletariatu. Był to specjalny system do budowania potęgi ludu, przełamywania dawnych monarchicznych porządków. Ale nie możemy zakładać, że była to super-prezydencka republika. W końcu przepis ten powinien znaleźć odzwierciedlenie w prawie podstawowym. Dzieje się tak obecnie w krajach Ameryki Łacińskiej. O nich bardziej szczegółowo.

Przywódca narodu

Należy zauważyć, że w celu stworzeniaPrzyczyna obiektywna jest konieczna dla opisanego systemu. Ludzie powinni brać to naturalnie, wspierać. Republikę super prezydencką, której przykłady znajdujemy na mapie Ameryki Łacińskiej, cechuje szczególnie drżący stosunek ludności do ich przywódcy. Uważany jest za "ojca narodu". Ten człowiek ma nieograniczoną moc. Jeśli w innych społeczeństwach próbuje się zbudować system przeciwwagi, wówczas super-prezydencka organizacja jest prostsza. Głowy państwa nie można kontrolować na poziomie oficjalnym przez sądy lub parlamentarzystów. Jest odpowiedzialny za swoje działania tylko dla wyborców, którzy często doprowadzają go do szczytu zarządu. Wybór lidera odbywa się w drodze bezpośredniego głosowania. Oznacza to, że nie ma żadnych mechanizmów, które mogłyby pomóc liderowi w komunikowaniu się z ludźmi. Ponieważ urządzenie nazywa się "superprezydencką republiką".

Przykłady krajów

Politolodzy wymieniają dwanaście państw, wktóre konstytucyjnie ustaliły rząd superprezydencki. Wymieńmy je: Brazylia, Haiti, Wenezuela, Gwatemala, Dominikana, Honduras, Meksyk, Kostaryka, Kolumbia, Ekwador, Paragwaj, Salwador. Trzeba tylko powiedzieć, że te kraje mają oznaki super-prezydenckiej republiki. Są one legalnie naprawione. Odzwierciedla się to nie tylko w mocy przywódcy kraju, ale także w stosunku do niego od ludzi. Faktem jest, że niekontrolowana moc daje nie tylko korzyści. Odwrotną stroną tego jest wymagalność głosującego. W końcu to on doprowadził prezydenta do władzy. Dlatego jest to trudny i wymagający sędzia.

Jak powstaje taki stan?

Naukowcy twierdzą, że nie są nie na miejscuaby stworzyć opisane połączenie ludzi z przywódcą. Wymaga to specjalnej podstawy kulturowej. Pochodzi z krajów Ameryki Łacińskiej. Uznany tam przywódca zdobył władzę za pomocą zamachu stanu (czasami uzbrojonego). Niektóre źródła twierdzą, że taki proces charakteryzuje się brakiem legitymacji. Dzięki temu możesz się spierać. W końcu ludzie legitymizują władzę. A skoro większość opowiada się za swoim przywódcą, jaka jest tu niedemokratyczność? Krytycy twierdzą również, że super-prezydent jest zmuszony działać w ciągłej sytuacji kryzysowej. Jeśli uspokoi się, jego poziom władzy spadnie. Jest to również kontrowersyjna opinia. W końcu moc przywódcy jest zapisana w konstytucji. Na przykład podstawowe prawo Peru zawiera klauzulę upoważniającą prezydenta do "personifikacji narodu".

Wnioski i Rosja

Zrozumienie w ogóle, jak różnesuper prezydencka republika z innych form rządów, człowiek musi zrozumieć, jaki pomysł wnoszą politolodzy, którzy nazywają tę Rosję. Są wrogami Federacji Rosyjskiej, starając się w ten sposób doprowadzić do rozłamu w społeczeństwie, aby zapobiec jego konsolidacji. Prezydent Federacji Rosyjskiej ma wiele uprawnień. Są one zapisane w prawie. Ale nazywanie Rosji super-prezydencją jest bezpodstawne lub niepiśmienne. Wszystkie gałęzie władzy funkcjonują w kraju, stworzono demokratyczną równowagę.