Miejsca literackie w Rosji. Wielcy rosyjscy pisarze i poeci

Miejsca literackie w Rosji - obiekt pielgrzymekwielu wielbicieli talentu znanych poetów i pisarzy. Gdzie, jak tu nie, przeniknąć ducha ich dzieł, czy zaczynasz rozumieć swoją ulubioną figurę literatury? Szczególnie ważne są wycieczki z przewodnikiem po literackich miejscach Rosji, gdzie pisarze i poeci spędzili dzieciństwo i młodość. W końcu jest to kolebka formowania się ich talentu, światopoglądu i postawy, które znajdują odzwierciedlenie w późniejszych pracach. Takie są na przykład rodowe posiadłości Lwa Tołstoja, JEST Turgieniewa i NA Niekrasowa.

Carskie Sioło Selo

Carskie Sioło można nazwać prawdziwą kuźniątalenty XIX wieku. To właśnie spod skrzydła tej placówki oświatowej wyłonili się AS Puszkin, VK Kukhelbeker, II Puszczyń, ME Saltykow-Szczedrin i wielu innych polityków i artystów.

Założony w 1811 roku z polecenia Aleksandra I,liceum miało przygotować elitę przyszłego społeczeństwa rosyjskiego. Przez sześć lat szkolenia młodzi ludzie otrzymywali wykształcenie doskonałe, równe szkolnictwu uniwersyteckiemu.

Oczywiście najsławniejszy student, z któregoznał carskiego Selo, był AS Puszkin. To tutaj zaczyna pisać wiersze, wciąż naśladując Żukowskiego, Batiuszkowa i francuskich romantycznych poetów. W tym samym czasie ujawnia się tu oryginalność przyszłego geniuszu.

Okres nauki związany jest z innym znaczącymwydarzenie w życiu poety. W tym czasie ukazało się jego pierwsze małe dzieło "Po przyjacielowi poety". Lata absolwentów studiów zawsze pamiętali z ciepłem, szczerze obawiając się losu ulubionej instytucji.

W tej chwili liceum carskie Selo -działająca instytucja, w której można zobaczyć pokój poety (nazywał ją komórką) z pierwszej ręki, a także miejsce nauki i egzaminu końcowego, gdzie Puszkin był pod wrażeniem talentu wybitnych nauczycieli.

A.S. Puszkin: Michajłowskie

Chcę porozmawiać o jeszcze dwóch miejscach związanych z geniuszem Puszkina. Pierwszy to Mikhailovskoye. Jest to majątek rodzinny matki poety, zbudowany przez jego dziadka Hannibala na ziemi pskowskiej.

Koneserzy Puszkina i po prostu czytelnicy,będąc tutaj, zauważają, że zdjęcia natury wielu dzieł zdają się być spisane przez umiejętną rękę artysty z tych miejsc. Poeta po raz pierwszy spotkał się z mierzalnym życiem na wsi bezpośrednio po zakończeniu Liceum, w 1817 roku. Puszkin jest od razu zafascynowany pięknem otaczającego świata i dominującym tu wymiarem.

Później, w 1824 r., Zostanie wysłany tutaj na wygnanie, wczas, z którego wiele dzieł wydostanie się z pióra geniusza. "Borys Godunow", "Arap Peter the Great", prawie cała powieść "Eugeniusz Oniegin" została napisana właśnie w tamtych latach.

Nawet po znienawidzonym wygnaniu Puszkina ponowniewraca tu ponownie po inspirację, ponieważ w Mikhailovskym szczególnie czuje jego poetycki dar. Ostatnia wizyta w dworku związana była z tragicznym wydarzeniem - pogrzeb matki, a kilka miesięcy po nim sam poeta zginął w pojedynku.

Jego grób jest również tutaj w Michajłowskim.

Baldino

Boldin Autumn ... Ten okres życia Puszkinanaznaczony niespotykanym kreatywnym entuzjazmem, który czuł podczas pobytu w Boldino - rodzinnym majątku. Jego wymuszona podróż w przeddzień ślubu z Natalią Gonczarową opóźniła się z powodu epidemii cholery szalejącej w Petersburgu. Inspirowany przyszłym życiem rodzinnym poeta znajduje się na najwyższym szczycie inspiracji. Tutaj kończy "Eugeniusz Oniegin", pisze większość "Małych tragedii", "Opowieść o kapłanie i robotniku swojego Balde", a także Opowieść o Belkinie.

Te literackie miejsca Rosji powinny zdecydowanie odwiedzić każdy, kto się kłania przed geniuszem wielkiego Puszkina.

M. Yu. Lermontow: Piatigorsk

Są miejsca w Rosji, które są nierozerwalnie związane z życiem i twórczością innego wybitnego XIX-wiecznego poety M. Yu. Lermontowa.

Przede wszystkim jest to kaukaska miejscowość wypoczynkowaPiatigorsk. To miejsce odegrało kluczową rolę w życiu poety. Pierwsza znajomość z Piatigorskiem miała miejsce w Lermontowie w dzieciństwie - to tutaj jego babcia doprowadziła go do poprawy zdrowia, ponieważ przyszły poeta dorastał jako bardzo bolesne dziecko. Natura Kaukazu jest pod wielkim wrażeniem Lermontowa. Od dzieciństwa był obdarzony w dziedzinie rysunku. Pod jego pędzlem pojawiło się wiele pięknych akwarel, przedstawiających górskie krajobrazy.

Do dziś w Piatigorsku są gorące kąpiele, w których traktowano poetę. Jego obserwacje tak zwanego "społeczeństwa wodnego" znajdują odzwierciedlenie w opowiadaniu "Księżniczka Maria".

Dalsza służba młodzieży związana jest z Kaukazemoficer. Tutaj Lermontow znalazł swoją śmierć. Przez przypadek tragedia nastąpiła w Piatigorsku. Postanawiając zakończyć służbę, po raz ostatni został wysłany na Kaukaz, po wynajęciu małego domu wraz ze swoim wujkiem.

Tutaj czekają na leczenie na wodach. 27 lipca 1841 r. Ma miejsce pojedynek śmierci Lermontowa z jego dawnym znajomym Martynowem. Tu, w górach Mashuk, poeta został pochowany, ale po 8 miesiącach jego prochy zostały przetransportowane do rodzinnej krypty - nadal jest Merme Lermontow. Rosja straciła kolejnego genialnego poetę.

Należy powiedzieć, że w Piatigorsk uświęcony honorpamięć poety. Miejsce jego ostatniego pobytu, dom, w którym toczyła się kłótnia z Martynowem, miejsce pojedynku i początkowy pochówek Lermontowa, to miejsca, które goście miasta muszą odwiedzić.

Tarkhany

Tarkhany Museum-Reserve to kolejne miejscektóry jest nierozerwalnie związany z M. Yu. Lermontovem. W tej posiadłości spędził dzieciństwo. Tutaj życie szlacheckiej rodziny z XIX wieku zostało odtworzone z dokumentalną dokładnością.

Oprócz dworu, Dom Stróża i Chata są otwarte dla zwiedzających. Odwiedzający mogą również upamiętnić poetę w rodzinnej krypcie, gdzie jest pochowany, oraz w kaplicy.

Muzeum-Rezerwy prowadzi bardzo aktywną kulturężycie: konkursy, festiwale poświęcone poecie są stale organizowane. Święta Lermontowa, które odbywają się tutaj w pierwszy weekend lipca, stały się tradycyjne.

Muzeum N. A. Niekrasowa w Chudowie

Wielu poetów i pisarzy Rosji staje się coraz bardziejzrozumiałe, jeśli odkryjesz ich codzienne życie, a nawet lepiej - warunki, w których miało miejsce dzieciństwo. N. N. Niekrasow nie jest wyjątkiem. Ze szkolnego kursu literackiego wiemy, że to obserwacje dzieci o trudnym życiu chłopów pod wieloma względami określały kierunek twórczości poety.

Dom-muzeum N. A. Niekrasowa jest miejscem, w którym poeta odpoczął duszę od miejskiego życia, polował i czerpał inspirację do nowych dzieł.

Znajduje się w Chudovo i jest częścią dużego kompleksu.rezerwa o tej samej nazwie. To tutaj powstał słynny "cykl cudów", 11 genialnych wierszy. Z reguły Niekrasow polował w tych miejscach. Tu już poważnie chory poeta kończy swoje wielkie dzieło - wiersz "Do którego życie jest dobre w Rosji".

W tej chwili mieści się muzeum-domdom myśliwski, w którym oprócz pokoi poety i jego żony znajduje się stołówka, biuro i pokoje gościnne. Nawiasem mówiąc, było ich sporo - wiele literackich postaci przybyło tu na polowanie wraz z Niekrasowem: Saltykow-Szczedrin i Plescheczew, Michajłowski i Uspieński. Uwagę zwiedzających zwrócił także budynek szkoły rolniczej.

Dom-muzeum często organizuje wystawy i programy dla gości w różnym wieku.

Muzeum F. I. Tiutczewa w Ovstug

Dom rodzinny rodowego Tyutcheva należał do rodziny poety na długo przed jego urodzeniem: w połowie XVIII wieku dziadek poety rozpoczął budowę dworku na lądzie, który dostał jako posag po ślubie.

Zaczyna się ojciec poety, który otrzymał prawa dziedziczeniaaby rozbudować dom. Wkrótce powstaje luksusowy dwór w duchu klasycyzmu z domem pańskim, ozdobionym kolumnami, ze skrzydłem. Położony nad brzegiem rzeki, ma własną wyspę z altaną. To miejsce staje się dla Tiutczewa źródłem nie tylko witalności, ale i inspiracji. Poeta, chwaląc przyrodę w całej jej różnorodności, szkicuje obrazy z tych miejsc - są one tak zapamiętane przez jego duszę.

Niestety nieruchomość nie była należnauwagę, a ona przyszła na pustynię, ale jest stopniowa odbudowa. Jeśli początkowo wycieczki do tych literackich miejsc w Rosji były ograniczone tylko do szkół wiejskich, teraz obejmują one skrzydło gościnne, a także kościół. Również odwiedzający mogą zobaczyć odtworzony młyn, altanę na wyspie i eleganckie aleje lipowe.

Peredelkino

Wymieniając literackie miejsca Rosji, powinienwzmianka i związane z działalnością pisarzy XX wieku. To przede wszystkim Peredelkino. To miejsce skupia letnie domki w literackiej elicie dwudziestego wieku.

Pomysł budowy wioski, w której się zrelaksują, żyjei tworzyć pisarzy Rosji, należał do M. Gorkiego. To on kupił w tym celu w 1934 roku ten kawałek ziemi. W stosunkowo krótkim czasie przebudowano pierwszych 50 domów. Wśród ich najemców byli: A. Serafimovich, L. Kassil, B. Pasternak, I. Ilf, I. Babel.

Wielu powojennych pisarzy buduje dacze: V. Katajew, B. Okudżawa, E. Evtushenko, B. Akhmadulina. Tutaj, dla miejscowych dzieci, pisze swoje piękne bajki K. Chukovsky.

Na terenie wiejskiego domutwórczych pisarzy, z istniejących muzeów można zauważyć domu B. Pasternak, K. Chukovsky, B. Okudzhava, E. Jewtuszenko. Wielu pisarzy i poetów znalazło tutaj swoje ostatnie schronienie.